کد خبر: ۱۰۳۵۲۸
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردين ۱۳۹۹ - ۰۲:۵۰
واقعیت ماجرای پیرمردی که ادعا می‌کرد در این شرایط نمی‌تواند پنیر هم بخرد، لزوم یک بانک اطلاعاتی دقیق از نیازمندان واقعی را به مسئولان کشور گوشزد می‌کند.

مجله فارس پلاس: طی روزهای گذشته و پس از اجرای طرح‌های محدودیت مشاغل و رفت‌وآمد، به منظور مقابله با ویروس کرونا، کسب و کار بسیاری از مردم ایران دچار مشکل شد. 
دولت در همین رابطه نیز سعی کرد که با بسته‌های حمایتی مالی و معافیت‌هایی برخی از اقشار کم درآمد و کسب‌وکارهای ضعیف را حمایت کند.


در این میان بسیاری سوال می کنند این افراد نیازمند چگونه شناسایی می‍شوند و با چه شاخص‌هایی نیازمند بودن آنها سنجیده می شود؟ چطور می‌شود اطمینان حاصل کرد که همه نیازمندان واقعی مورد حمایت قرار می‌گیرند؟ نیازمندانی که صدایشان به جایی نمی‌رسد چه باید بکنند؟ و ...
اما این حمایت‌ها دچار اشکالاتی است و شاید شامل حال تمام افراد کم برخوردار نباشد.

  به عنوان مثال در روزهای گذشته ویدئویی از یک پیرمرد دستفروش در کنار ایستگاه متروی محمدیه در شبکه های  اجتماعی منتشر شد که با ابراز نارضایتی از این وضعیت، عنوان می‌کرد توانایی خرید حتی یک «پنیر» را هم ندارد. پلیس به من می‌گوید برو خانه. اگر بروم خانه چی بخوریم؟

 

 

این ویدئوی ناراحت کننده به سرعت در شبکه های اجتماعی پیچید و سر از صفحات سلبریتی‌ها نیز درآورد .

 

حتی عده‌ای با انتشار کارت ملی و شماره حساب این پیرمرد  از مردم خواستند که به این پیرمرد کمک مالی کنند و ظاهرا مبالغ قابل توجهی نیز جمع آوری شد.

حتی گفته شده معاونت اجتماعی ناجا هم به کمک این فرد مبادرت کرده است.

معاون اول رئیس جمهور نیز امروز به این اتفاق واکنش نشان داد. اسحاق جهانگیری در این باره گفت: در فضای مجازی این پخش شد که پیرمرد دست فروش می‌گفت نمی‌توانم برای فرزندانم پنیر بخرم که دل هر بیننده‌ای را به درد می‌آورد، ما برای این افراد فکری کرده ایم لذا به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفته ایم سه میلیون نفری که هیچ شغلی ندارند که عمدتاً دستفروش بوده اند ماهانه ۲۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان پرداخت کنیم. نهادهای حمایتی مانند کمیته امداد و بهزیستی نیز برای افرادی که تحت پوشش نیستند فکری کنند.

 

اما خبرنگار فارس در جریان تلاش برای معرفی وی به نهادهای حمایتی، به اطلاعات جالب توجهی دست پیدا کرد که نشان می‌داد این فرد در توصیف وضعیت خود اغراق کرده است.

 این فرد اهل رودسر دارای خانواده‌ای ۵ نفره ای است که در تهران زندگی می‌کند.

وی صاحب یک باب مغازه در شهر خود است و سال گذشته حدود ۱۰۰ میلیون گردش حساب وی بود و متوسط ماهانه سه و نیم میلیون از کارت اعتباری خود هزینه می‌کرده است.

مواردی از این جنس در جامعه وجود دارد اما افراد بی شماری هم هستند که در عین نیازمندی شناسایی نشده اند و حتما باید این افراد تحت پوشش نهادهای حمایتی دولتی مانند کمیته امداد و یا موسسات خیریه مردمی مجوزدار قرار بگیرند تا مردمی که توانایی شناسایی نیازمندان واقعی از غیرواقعی را ندارند، بتوانند به نیازمندان واقعی کمک کنند.

همچنین طراحی و اعلام معیارهای مشخص و شیوه‌های شناسایی افراد بی‌بضاعت علاوه براینکه کمک‌رسانی را دقیق‌تر و عادلانه‌تر می‌کند، می تواند آرامش فکری را برای جامعه به همراه داشته باشد و مانع از سوجویی های اینگونه شود. دولت می‌تواند بستری را فراهم کند تا افراد جامعه، نیازمندان و اقشار کم برخورداری را که در اطرافشان می‌شناسند معرفی کنند.

شرایط فعلی ناشی از شیوع ویروس کرونا فرصتی ایجاد کرده که می‌توان طراحی و ایجاد بانک‌های اطلاعاتی و زیرساختهای لازم برای تصمیم گیری های دقیق‌تر را تسریع بخشید.

 

انتهای پیام/

نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار