عواقب بکارگیری سیاستهای تورم زا

 بحران کرونا دو نوع شوک به اقتصاد وارد کرده، یکی شوک عرضه و دیگری شوک تقاضا و هر دو همزمان باهم حادث شدهاند. بسته به شرایط اقتصادی کشورها باید با این شوکها مقابله کرد اگر وضعیت تورم در ایران مناسب بود و اگر ما به جای انتظارات تورمی چند ده درصدی داشته باشیم انتظارات تورمی منفی داشتیم بهترین راهکار استقراض از پایه پولی و بااستفاده از منابع بانک مرکزی اقدام تأمین مالی مصرف در جامعه میکردیم.

در این شرایط اگر از همان سیاستهای کلاسیک افزایش پایه پولی استفاده کنید خدای نکرده ممکن است که به واگرایی تورمی دچار شوید و به سمت تورمهای خیلی بالا حرکت کنید یعنی نه تنها این تزریق پول بخش واقعی اقتصاد را تقویت نکند بلکه بخش واقعی اقتصاد را هم تضعیف نماید و کلاً کشور را وارد یک گرداب تورمی کند که هر روز وضعیت بدتر از دیروز شود. متاسفانه در حال حاضر اجماع کارشناسان اقتصادی این است که همین سیاست اعمال بشود و ما نتیجه آنرا در آگاهی جامعه نسبت به عواقب این سیاست مشاهده میکنیم که رشد شاخص بورس در اثر انتظارات تورمی هر روز بیشتر از دیروز است. تا الان یک نوع شرم از به کارگیری سیاستهای تورم زا در جامعه و دولت وجود داشت ولی این شرم ریخته و به طور جدی هشدار میدهم که عواقب این سیاست برای اقتصاد ایران خیلی مشکل ایجاد میکند.

راهکار این است که ما باید به جای سیاست گذاری پولی انبساطی از سیاستهای مالی انبساطی استفاده کنیم. در سیاست گذاری مالی انبساطی در واقع به بخش واقعی اقتصاد کمک میشود و تقاضا و عرضه واقعی در اقتصاد مخصوصاً از طریق سرمایه گذاری دولتی، افزایش پیدا میکند. این نوع سیاستها ضدتورمی هستند و در مقابل سیاست گذاری پولی انبساطی قرار میگیرد. بنابراین توصیه من این بوده که به سمت سیاست گذاری مالی انبساطی حرکت کنیم ولی متاسفانه شاید همکاران اقتصاددانان آشنایی کافی با تفاوتهای بین سیاستهای پولی و مالی ندارند. سیاستهای پولی انبساطی در نهایت به سمت بازار ارز گسیل خواهد شد. در نامه اخیر اقتصاددانان در واقع توصیه شده است ۱۰۰ هزار میلیارد تومان به پایه پولی اضافه شود اضافه کردن ۱۰۰ هزار میلیارد تومان به پایه پولی حدود ۷۰۰ تا هزار هزار میلیارد تومان به نقدینگی جامعه اضافه خواهد کرد بنابراین بر روی تورم ۳۰-۴۰ درصدی فعلی یک تورم ۳۰ درصدی دیگری هم خواهد آمد و ما برای اولین بار در کشور تورمهای بالای ۵۰ درصدی را خواهیم دید. وقتی تورم بالای ۵۰ درصد میرود عملاً اقتصاد وارد چرخهای میشود که مرحله بعدش تورم ۲۰ درصد نیست بلکه مرحله بعدش ممکن است تورم ۲۰۰ درصدی و ۵۰۰ درصدی باشد که به معنی ونزوئلایی شدن اقتصاد ایران است.