کد خبر: ۱۱۴۵۴۵
تاریخ انتشار: ۰۱ خرداد ۱۳۹۹ - ۱۶:۳۲
همدان در طول تاریخ نام‌های گوناگونی داشته و در یونانی اَکباتانا، در عبری اَهمَتا، در فارسی پهلوی اَهمَتان، در دوره اسلامی «جبال» و در فارسی نوین و عربی کهن هَمَدان خوانده می‌شود.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین با بیش از 3 هزار سابقه مدنیت، فرهنگ و میراث کهنی را بر دوش می‌کشد. میراثی که به جای مانده از قرن‌های متمادی است.

کتاب مشاهیر و مراکز علمی همدان از آغاز تا حمله مغول نوشته علی قادری نهاد سعی کرده تا میراث هر دوره را به تفکیک ابنیه تاریخی و مشاهیر آن دوره بیان کند. این کتاب در 282 صفحه به وسیله انتشارات رائین چاپ شده است.

در بخشی از کتاب به نقل از کتاب البلدان ابن فقیه همدانی آمده است: «یکی از همدانیان خبر آورد که به نزد امام صادق(ع) شدم؛ پرسید: از کجا آمده‌ای؟ گفتم از جبال. گفت از کدام شهر؟ گفتم: همدان. پرسید آیا کوهش را که راوند نام دارد؛ می‌شناسی؟ گفتم: من به قربان شما، آن را اروند نامند. فرمود: آری در آن جا چشمه‌ای از چشمه‌سار بهشت است».

و در جای دیگری آمده: «همدان در طول تاریخ نام‌های گوناگونی داشت. صورت مادی آن هگمتانه، در یونانی اَکباتانا(محل تلاقی چند راه)، در زبان سریانی اَهمدان، در عبری اَهمتا، در فارسی میانه اهمذان، در فارسی پهلوی اهمتان و در فارسی نوین و عربی کهن همدان هست.

کلمه هنگمتانه مرکب از دو کلمه هنگ به معنی انجمن، قوم، قبیله، لشکر و سپاه و متانه( اسم قوم ماد) است.

پس از ورود اسلام به ایران، سرزمین ماد «جبال» نامگذاری شد. این حوقل سیاح و جفرافی دان، محدوده جبال را اینگونه ترسیم کرده است: «حد شمال آن بلاد دیلم و قزوین، حد جنوبی آن بلاد عراق و خوزستان، حد شرقی آن بیابان خراسان و حد غربی آن آذربایجان می‌باشد».

انتهای پیام/744/ش

نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار