کد خبر: ۱۱۸۸۳۹
تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ - ۱۵:۵۹
از کمبود تجهیزات تا اثر کرونا

سلامت نیوز: مدیران سازمان محیط زیست معتقدند شرایط مناسب آب در کشور باعث افزایش سطح علوفه مراتع شده و گردشگران سربه هوا که بعد از کرونا، به طبیعت می‌روند، باعث آتش‌سوزی گسترده در مناطق جنوب غرب کشور شده‌اند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبرآنلاین، این روزها ماجرای آتش سوزیهای گسترده در جنگلهای جنوب، غرب و جنوب غرب کشور تبدیل به سریالی تکراری از تصاویر وحشتناک شده است. جنگلهای بلوط و مراتع گسترده در هفته‌های گذشته تبدیل به خاکستر شد تا افکار عمومی برای این موضوع حساس شود: چرا با وجودی که هنوز فصل گرم سال آغاز نشده، آتش سوزیهای گسترده، جنگلهای کشور را می بلعد؟

در این بین، کمبود امکانات برای خاموش کردن آتش جنگلها و برخی ناهماهنگی بین مسئولان امر باعث شد مردم نسبت به مقابله با آتش سوزیها، بیشتر حساس شوند. گروه های مردمی با حضور در عرصه هایی که دچار حریق شدند، تلاش داشتند آتش را خاموش کنند ولی مدام یک پیام را به جامعه مخابره می کردند: با دست خالی نمی توان جلوی آتش را گرفت.

چرا آتش در جنگلها امسال زیاد شد؟ چرا وسایل خاموش کردن آتش به اندازه کافی در اختیار فعالان محیط زیست چه در بخش دولتی و چه در بخش مردمی وجود ندارد؟ دلیل ناهماهنگی هایی که باعث شده آتش در برخی جنگلها مانند خاییز گسترده شود، چیست؟

اینها سئوالاتی بود که با مسئولان و کارشناسان سازمان محیط زیست در کافه خبر مطرح کردیم.

در کافه خبری که برای موضوع آتش سوزی در جنگلها برگزار شد، علی بالی، معاون دفتر زیستگاه‌ها و امور مناطق سازمان حفاظت از محیط زیست و رضا هراتی، رئیس گروه برنامه ریزی و تجهیزات پشتیبانی مناطق این سازمان حضور داشتند.

آنها از دیدگاه سازمان محیط زیست که یکی از سازمانهای اصلی در زمینه حفاظت از جنگلهای کشور است، مسایل را واکاوی کردند. کافه خبر ما درباره آتش سوزی جنگلها را در ادامه می خوانید:

آتش سوزی عرصه های طبیعی تبدیل به دغدغه برای شهروندان شده است و همه می خواهند بدانند چه اتفاقی می افتد؟ در سال ۹۹ آتش سوزی عرصه های طبیعی بسیار زیاد بوده است. آخرین آمار می گوید ۲۴۰ مورد آتش سوزی در ماههای امسال داشتیم. تصویر فعلی از آتش سوزی ها چیست؟

بالی: آتش سوزی موضوع تازه ای در ایران و جهان نیست. عوامل مختلفی در آتش سوزی موثرند که طبیعی یا انسانی هستند. عوامل انسانی بعضا آتش کوچکی ایجاد می کند که عوامل طبیعی مانند باد یا گرما، آن را تشدید می کنند. بیش از ۹۵ درصد آتش سوزیها، با علت عوامل انسانی بوده است. این علتها یا به دلیل سهل انگاری بوده است یا عمدا آتش زده اند. بخش عمده آتش سوزیها، سهل انگاری است. دلایل مختلفی مانند توریست و گردشگرانی که در مناطق جنگلی وارد می شوند، به این آتش سوزیها دامن می زند.

شاید در قدیم نوع قدیم، اهداف آتش زدن عمدی عرصه های طبیعی به خاطر شکار حیات وحش، تخریب پناهگاه شکار، دعواهای قومی و قبیله ای و نظایر آن بود. در حال حاضر ریشه برخی آتش‌سوزی‌ها بیشتر به دلیل نیاز است. اگر جامع و تحلیلی به آتش سوزیها نگاه کنیم، بخش عمده ای توسط گردشگران و بخش کوچکی توسط افراد سودجو صورت می گیرد که قصد توسعه اراضی کشاورزی خود را دارند. بخشی از آتش سوزی ها هم به دلیل عدم اجرای اقدامات مدیریتی است.

یک دوره خشکسالی در کشور داشتیم و تولید علوفه در مرتع کم بود. در این دوره خشکسالی، آتش سوزیها در مراتع، گستردگی نداشت. یکی دو سال است تولید علوفه مراتع بهتر شده است و اگرچه تعداد آتش سوزیها افزایش محسوسی نداشته است، ولی به خاطر تراکم گونه گیاه، گستردگی عرصه های گرفتار آتش بیشتر شده است. هم اکنون به خاطر تولید بهتر علوفه در مراتع و گرمتر شدن ماههای گرم سال، گیاهان علفی و مرتعی به سرعت خشک می شوند و آمادگی دارند با کوچکترین تحریک با منشا انسانی، آتش گرفته و گسترش یابند. اقلیم ما، بارش خوبی دارد و مراتع غنی شده است، تابستان هم گرم است و ممکن است با افزایش آتش سوزی روبرو شویم.

آمار شما نشان می دهد افزایش آتش سوزی داشتیم؟

بالی: بله، دست کم در دو سال اخیر از نظر سطح درگیر در آتش سوزی، افزایش داشتیم. ولی باید توجه کرد داده تغییرات اقلیمی، ممکن است غافلگیرکننده باشد. مثلا دو سه سال بارندگی خوب داریم و سال بعد ناگهان همه جا خشک می شود و تغییراتی خواهیم داشت، برای همین نمی توان تحلیل قطعی برای زمان آینده داشت. ولی ما امسال افزایش سطح آتش سوزی را داشتیم.

شما ۲۴۰ مورد آتش سوزی در عرصه های طبیعی را تایید می کنید؟

بالی: به خاطر وضعیت بارندگی خوب دو سال اخیر با این آتش سوزیها روبرو هستیم.

هراتی: آمار ما درباره مناطق تحت مدیریت سازمان محیط زیست است چون ما فقط می توانیم در مناطق تحت مدیریت سازمان، اعمال مدیریت کنیم. البته همکاری با سازمان جنگلها و منابع طبیعی و شهرداریها در عرصه های دیگر هم داریم. آماری که ما داریم، درباره پارکهای ملی، مناطق حفاظت شده، اثر طبیعی و پناهگاه حیات وحش است. امسال تا ۱۶ خرداد، ۲۳ مورد آتش سوزی در مناطق تحت مدیریت بر اساس گزارشهای رسمی داریم که ۱۲۳۰ هکتار عرصه را شامل می شود که با توجه به مقایسه با آمار آتش سوزی ۵ ماهه پارسال که ۱۵۳۰ هکتار بوده، روند افزایشی چشمگیری را نشان می دهد.

کجا آمار تجمیعی همه جا هست؟

هراتی: طبق قانون، سازمان مدیریت بحران این آمارهای تجمیعی را دارد چون سازمان جنگلها، آمار عرصه های تحت مدیریت خود را دارد.

بالی: البته ما فقط در دوره کوتاه مدت مقایسه بین امسال و سال قبل می توانیم بگوییم افزایش آتش سوزی داشتیم، ولی چون تغییرات اقلیمی زیادی در کشور داریم، ممکن است سال بعد، این آمار تفاوت کند. ما باید مدیریت ریسک داشته باشیم و احتمال افزایش تغییرات در آمار آتش سوزی را بدهیم تا بتوانیم مخاطرات را کاهش دهیم. این یعنی پیشگیری از بحران در عرصه های طبیعی.

چیزی که باعث شده است حساسیت نسبت به آتش سوزیها بیشتر شود، کمبود تجهیزات بود. چرا پرنده های آب پاش در اختیار سازمان محیط زیست قرار ندارد یا دمنده به تعداد کافی نداریم و آن تجهیزات معمول را هم باید با حیوان چهارپا به عرصه بحران منتقل کنیم؟

بالی: بحث اصلی کمبود امکانات، کمبود بودجه است. درآمد کشور هم کم شده است. این را هم باید درنظر داشت. به صورت ریشه ای وقتی سیاستهای کلی نظام و ابلاغیه مقام معظم رهبری را می بینید، بحث مخاطرات و تغییرات اقلیمی مطرح و تاکید شده است. ما در بودجه ریزی به این نیازها توجه نکردیم. روی اینها برنامه ریزی و اجرایی کاملی نشده است.

کمبود تجهیزات مورد تایید شماست؟

بالی: بله، ما کمبود تجهیزات داریم ولی ریشه این کمبود، بی توجهی به اسناد بالادستی است. برای بودجه سازمان محیط زیست، سازمانهای مدیریت بحران و برنامه و بودجه تلاش بیشتری می کنند تا کمبودها رفع شود. مکاتباتی هم انجام دادیم تا تامین بودجه برای ابزارهای مراقبتی و حفاظتی از عرصه های طبیعی را داشته باشیم. امیدواریم این کارها انجام شود. حدود ۱۱ درصد عرصه های طبیعی کشور به عنوان مناطق چهارگانه تحت حفاظت سازمان محیط زیست است. ما در سازمان محیط زیست، یگان حفاظت و اطفای حریق هم داریم. تامین اعتبار مسئولیتی که به ما سپرده شده است، از محل این پروژه است. اعتباری که به فعالیتهای ما اختصاص می دهند با نیازها همخوانی ندارد. واقعیت این است که ما می توانیم بخشی از مخاطرات را پیشگیری کنیم. در جاهایی که مراتع انبوهند یا پوشش علفی در کنار خیابانهای پرتردد است، ما می توانیم از آتش بر استفاده کنیم یا علفها را کوتاه کنیم.

سئوال مردم این بود که چرا در مسیرهای پرتردد، عرصه های طبیعی را کنترل نمی کنید؟

بالی: نگویید ما کنترل نمی کنیم. این که گفته شود سازمان محیط زیست نشسته تا جایی آتش بگیرد و بعد برود خاموش کند، تصور غلطی است. واقعیت این است خیلی جاها کار می شود. گستردگی، ناهمواری و صعب العبور بودن مناطق را هم در نظر داشت. ما مقداری از نیاز عقب هستیم. نه این که کای نشده است.

بهر حال اگر کارهای انجام شده اثربخش بود، اینقدر آتش سوزی نداشتیم؟

بالی: قطعا همینطور است. ولی من تاکید می کنم دولت اگر همه بودجه ها را بدهد، ولی عامل انسانی بروز آتش سوزی دقت نکند، همه بودجه ها کفایت نمی کند. ما چون برای طبیعت، پولی نداده ایم، قدر آن را نمی دانیم. ارزش اقتصادی و خدمات بلوط جنگل های جنوب و غرب را نمی دانیم، ارزش درختان هیرکانی را نمی دانیم. این مشکل فرهنگی، ناآگاهی و عدم مسئولیت پذیری است. همین الان شما در جنگلهای شمال بروید، از حجم زباله شوکه می شوید. دولت هر قدر بودجه بگذارد، وقتی مردم رعایت نمی کنند، باز همه جا پر از زباله می شود.

چرا در استفاده از تجهیزات موجود ناهماهنگی وجود دارد؟ اینجا ناهماهنگی قابل تحمل نیست، چون آتش دارد می سوزاند و پیش می آید؟

بالی: ممکن است اولش ناهماهنگی باشد ولی در قالب موارد، هماهنگی انجام می شود.

هراتی: سر جنگل خاییز، هماهنگی های زیادی وجود داشت. جمعه صبح که آتش سوزی بالا گرفت، ما، نماینده وزارت دفاع و مقامات محلی در هماهنگی بودیم تا هلیکوپتر پرواز کند. ولی منطقه به شدت صعب العبور بود. جایی نبود که بشود هلی برد نیرو انجام داد یا آب پاشی کرد. تمام تنگه آتش گرفته بود و جایی وجود نداشت هلی کوپتر بنشیند. حتی آنقدر شدت آتش زیاد بود که باد باله های هلی کوپتر باعث افزایش آتش می شد. این اتفاقات وجود داشت ولی هماهنگی ها داشت صورت می گرفت.

بالی: در صورت موردی، شاید در یکی دو استان، دستگاه ها ناهماهنگ باشند ولی در کل، هماهنگی وجود دارد. یکی از روشهای مدیریت آتش این است که بتوانیم از امکانات منطقه خطر استفاده کنیم تا سریعتر اقدام مقابله ای آغاز شود. در منطقه خاییز یا برخی مناطق گرفتار آتش، ما با عرصه های صعب العبور روبرو هستیم. اگر یک هلی کوپتر آبپاش برود در مقایسه با نیروهایی که برای اطفای حریق می روند، اثر بسیار کمتری دارد. در آتش سوزیهای اخیر، سپاه، بسیج، ارتش، فرمانداریها، منابع طبیعی، هلال احمر و همه در هماهنگی هستند. آتش سوزی در کوهستان و جنگل، شرایط متفاوتی با آتش سوزی در یک بوستان شهری دارد.

مسئله اینجاست تشکلهای مردمی می گویند حاضرند مقابل آتش جنگلها بیاستند ولی چیزی در اختیار ندارند و با دست خالی نمی توانند آتش را مهار کنند. چرا تجهیزات به آنها نمی دهید؟

هراتی: آنها درست می گویند تجهیزات کامل نیست. این بحث اعتبار است. بعد هم ما می پرسیم چقدر تجهیزات؟ چقدر دمنده بدهیم؟

این کارشناسی شماست؟

هراتی: بله، کارشناسی ما می گوید مثلا برای دو پاسگاه که در خاییز داریم و ۸ نفر نیرو دارد، این مقدار تجهیزات کافی است ولی وقتی آتش سوزی اتفاق می افتد همه انتظار دارند با تجهیزات جلو بروند. از لحاظ استاندارد قانونی، اختصاص تجهیزات اینطور تعریف نمی شود. اگر ما بخواهیم همه جا را مجهز به تجهیزات اطفای حریق کنیم کل بودجه سازمان جوابگو نیست. الان فصل آتش سوزی مناطق غرب و جنوب غرب است، یک ماه دیگر با خطر آتش سوزیهای شمال مواجهیم. باید همه تجهیزات را منتقل کنیم آن طرف که همه دستشان تجهیزات باشد.

بالی: اگر تمام بودجه مملکت را بدهند بگویندبرای آتش سوزی، تجهیزات بخرید تا زمانی که مردم، چه گردشگران یا مردم محلی، تا قدر سرزمین را ندانند و آگاهی پیدا نکنند، نمی توان گفت سطح و تعداد آتش سوزی قابل کاهش است. ۹۵ درصد آتش سوزیها ریشه انسانی دارد. ما در برخی استانها دچار کمبود تجهیزات هستیم. برنامه ریزی شده است اعتبار خرید تجهیزات را اختصاص دهند. این که می بینیم مردم جمع می شوند آتش را خاموش کنند، نشان می دهد آنها مسئولیت پذیر هستند. ولی این که در یک آتش سوزی بیاییم ۱۰۰ دستگاه دمنده هایی که هر یک ۲۰ میلیون قیمت دارد را توزیع کنیم و بعد دنبالش برگردیم، عملی نیست.

چه مقدار از آتش سوزیها تعمدی است و شامل جرم انگاری ۱۰ سال زندان تخریب جنگل موضوع قانون سال ۴۶ می شود؟

هراتی: بالغ بر ۹۰ درصد غیرعمد است. در آمار دلایل اصلی آتش سوزی در مناطق ما، یک مورد صاعقه را داشتیم و بقیه به دلیل سهل انگاری گردشگران صورت گرفته است.

آقای دکتر کهرم، بوم شناس یادداشتی با عنوان «اگر مسئول بودم برای هر درخت می گریستم» منتشر کرده و از مناطقی نام برده که مردم محلی به دلایل قومی و اختلافاتی که دارند، عرصه های جنگل نزدیک به ایل و طایفه رقیب را آتش می زنند. اینطور نیست؟

بالی: اوایل صحبتم عرض کردم برخی دلایل آتش سوزی توسط افراد سودجو و اختلافات و نزاع‌های فردی و قبیله ای است.

چقدر از این عوامل، در آتش سوزیها سهم دارد؟

بالی: این موضوع که قبایل به خاطر دشمنی با همدیگر، جنگل را آتش می زنند، انگشت شمار شده است.

هراتی: امسال وضعیت آتش سوزیها فرق دارد. چون شرایط کرونا حاکم بود. ما در اردیبهشت ماه متوجه شدیم اگر قرنطینه کرونا برداشته شود، تمام مردم به سمت طبیعت می روند. این اتفاق هم افتاد. روز عید فطر همه به سمت شمال رفتند. ما هشدار به ادارات و ستادهای واکنش سریع دادیم. باز هم با وجودی که آنها در مناطق بودند، این اتفاق افتاد.

بالی: این که بگوییم سهم هر یک از این عوامل چقدر است، یک نکته است، ولی باید پذیرفت مملکت دیگر قانون دارد و نسبت به ۶۰ سال پیش این مسایل خیلی انگشت شمار است. هیچکس این مسئله را رد نمی کند. ولی خیلی کم شده است. در جنگلهای شمال طرف درخت قطع می کند تا اراضی خود را گسترش دهد، چون شرایط رطوبت است، کمتر آسیب می خورد. ولی در زاگرس، این کار به شدت آسیب می زند و احیای عرصه طبیعی بسیار کند می شود. در حوزه زاگرس، حساسیت به آتش سوزی بیشتر است چون اکوسیستم زاگرس آسیب پذیرتر است. کشتهای زیر اشکوب در مساحت حدود یک میلیون هکتار داریم، رویش گیاهان و درختان تحت تاثیر بیماری است. زادآوری جنگلهای بلوط به شدت کاهش یافته است و همه اینها باعث آسیب می شود. برخی جاها ما نیاز مردم منطقه را پوشش نداده ایم. بعضا مردم محلی برای نیازهای خود عرصه را تخریب می کنند.

البته در بحث توسعه پایدار، ما به مردم محلی آموزش دیده و آگاه به عنوان ضامن توسعه پایدار نگاه می کنیم. ممکن است شاخه درخت را قطع کند ولی درخت را از بنیان، از بین نمی برد. او خود مراقب درخت است و بهره بردار می شود.

بالی: قبول داریم، ولی تاثیرات کوتاه مدت مخرب در زاگرس داریم. در زاگرس به خاطر فعالیتهای مختلف از جمله کشاورزی با الگوی غیرصحیح، فعالیتهای راهسازی و معدن، اکوسیستم ضعیفی داریم. این اکوسیستم ضعیف بیشتر تحت تاثیر عوامل مخرب انسانی قرار می گیرد. برای همین باید روی پیشگیری بیشتر کار کرد.

چرا برای اقدامات پیشگیرانه، مناطق حساس و پرریسک آتش را مشخص و پهنه بندی کرده اید تا تمرکز اقدامات پیشگیری در آنجا بیشتر باشد؟

بالی: شناسایی مکانهای بحران و حساس به آتش سوزی را آغاز کرده ایم. واقعیت این است مقداری کار شده ولی آن اقدام ملی که به اجرا برسد، به طور کامل انجام نشده است. در واقع برنامه اقدام که سازمان جنگلها دارد و سازمان مدیریت بحران هم پیگیر این برنامه است، نیاز دارد بخشهای اجرایی گسترده تر شود. از ملزومات این اقدام، هماهنگی ستادی بیشتر است. در منطقه، همه با هم هماهنگ هستند ولی برای تهیه دستورالعملهای باید بیشتر کار شود.

پیش بینی شما از رفتن آتش از سمت گستره های جنوب غربی و غرب به شمال چطور است؟

هراتی: امسال از همین الان مازندران و گلستان هشدار می دهند وضعیت بحرانی است. نیروهای ما آماده باش هستند و تجهیزات را فرستاده ایم. هماهنگی ها را انجام داده ایم ولی وقتی شروع شود، می طلبد همه پای کار بیایند.

برای هماهنگ کردن مردم و سمن ها چه اقدامی می کنید؟

بالی: ما با NGOهای محلی از طریق فرمانداریها و ادارات محلی ارتباط داریم. همه از دستگاه ها تا مردم در قبال محیط زیست مسئولند. برخی وزارتخانه ها به ما کمک می کنند.مثلا وزارت صنعت، معدن و تجارت به ما کمک خواهد کرد. برخی چیزها این حسن را دارد که ما هوای همدیگر را بیشتر داریم. سیلاب سال ۹۸ باعث شد با وجود بارندگیهای شدید امسال، خسارت کم بود. همه فهمیدیم مخاطرات طبیعی جدی است. همه در کنار همدیگر بودند. کرونا باعث افزایش سطح بهداشت مردم شد. درباره آتش سوزیهای اخیر هم باعث شد حواس دستگاه ها جمع شود. سازمان برنامه و بودجه بیشتر هوایمان را دارد. مردم بیشتر هشیارند شوخی نیست شما در جنگل آتش روشن می کنید، خطری ندارد. آتش سوزی های امسال باعث شد آمادگی بیشتری داشته باشیم. این آمادگی باعث می شود خسارت به محیط زیست کشور کاهش یابد. وقتی خسارت کمتر شود، عملا ما امنیت غذایی، امنیت ژنتیکی و گونه های گیاهی و جمعیت های حیوانی را داریم.

چطور می توان اعتبارات را بهینه تر خرج کرد؟

بالی: رویکرد ما در مدیریت مناطق چهارگانه عوض شده است. عرصه هایی در کشور داریم که نیاز به جلوگیری از تخریب دارند. ما در معاونت محیط زیست طبیعی سازمان، بودجه ها را عملیاتی کردیم. در بخش مربوط به آتش سوزی در عرصه های بکر، اعتبارات را برای خرید تجهیزات حفاظتی و کنترل آتش خرج می کنید. طرح اجرایی هم به موازات این کار داریم. باید اول جلوی تخریب را بگیریم و بعد کارهایی مانند قرق انجام دهیم.

هراتی: ما امسال ۷ پایگاه اطفای حریق در مناطق خاص مانند دنا، ارسباران و پارک ملی گلستان احداث می کنیم. الان در فاز احداث است و بعد تجهیز و بهره برداری خواهد شد. سال آینده ساختمانها تکمیل است.

بالی: احداث این پایگاه ها به ما در مدیریت آتش سوزی و بهنگام شدن اقدامات کمک بسیار زیادی خواهد کرد.

۷ ایستگاه برای کشور کم نیست؟

بالی: این ایستگاه ها به صورت معین هستند و برای امسال پیش بینی شده است. ضمن این که درجات خطر در مناطق فرق دارد. برخی جاها مقابل آتش سوزی حساستر هستند و بعضی جاها حداقل آتش سوزی را داریم. در حوزه استانهای خراسان، آتش سوزی نسبت به زاگرس بسیار کمتر است.

تصاویر دلخراشی از نابودی و سوختن حیوانات در آتش سوزیهای اخیر دیده ایم. چقدر حیوان از بین رفته است؟

هراتی: ما گزارشهای تلفات را در انتهای فصل حریق می گیریم و الان گزارش دقیق در دست نداریم. ممکن است تا انتهای فصل حریق، باز هم تلفات داشته باشیم.

بالی: گونه های جانوری با قابلیت تحرک سریع متوجه آتش سوزی می شوند و عموما نقل مکان می کنند. موضوع آن است که زیستگاه این جانوران در آتش سوزی تخریب می شود و در کوتاه مدت قابل استفاده برای جانوران نیست. در زاگرس، احیای زیستگاه آتش گرفته بسیار کندتر از شمال است. خسارت آتش به حیات وحش، تخریب زیستگاه است. بسته به غرایز خود، اگر این حیوانات بتوانند قلمرو پیدا می کنند، نقل مکان دائمی می کنند.

درباره خسارت آتش به عرصه های طبیعی و گونه های گیاهی، جمع بندی کرده اید؟ مثلا یک درخت بلوط حدود ۲۰۰ هزار دلار قیمت دارد. آیا تاکنون برآورد خسارت آتش سوزی را کردید؟

هراتی: خیر، نداشتیم.

بالی: قرار است تقریب و تقویم دقیق داشته باشیم. باید نقشه های مناطق را داشته باشیم تا در صورت از بین رفتن درختها، بتوانیم ارزش اقتصادی از میان رفته را تخمین بزنیم.

هراتی: ما برای گیاهان و جانوران این برآورد اقتصادی را نداریم. مثلا درباره ارزش اقلام قاچاق شده کالا، ما باید این کار را می کردیم ولی انجام ندادیم.

عجیب است، ما حتی می توانیم لیست اقلام ممنوعه را در ارزشگذاری قاچاق کالا ببینیم چون بر اساس قیمت کالاهای قاچاق شده، جریمه و مجازات تعیین میشود، چرا درباره گونه های گیاهی و جانوری این کار انجام نشده است؟

بالی: درست است، این کار هنوز انجام نشده است. باید این کار را انجام دهیم. سازمان جنگلها محاسباتی دارد و می گوید مثلا در یک هکتار، چقدر درخت داریم ولی برای کارکردهای اقتصادی و بازاری گیاهان، ما ارزیابی دقیقی نداریم.

چندنفر به خاطر آتش سوزیها دستگیر شده اند؟

هراتی: به ما اعلام نکرده اند.

بالی: مدیرکل یکی از استان های درگیر آتش سوزی بازداشت دو نفر را اعلام کرد ولی آمار تجمیع شده را رسما اطلاع نداریم.

چطور می شود مردم را نسبت به خطرات و خسارات محیط زیست آگاه کرد؟

بالی: علی رغم تمام تلاشهای فرهنگی، باید قبول کنیم، افراد اندکی در هر جامعه ای هستند که خیلی رعایت برخی ملاحظات زیست محیطی یا قوانین را سهوا یا عمدا نمی کنند. در ماجرای کرونا هم اگر آمار رعایت مسایل بهداشتی را ببینید، می بینید برخی مردم اهمیت نمی دهند. ما اقدامات فرهنگی زیادی داریم و هشدار می دهیم، ولی باز تاکید می کنم برنامه های آموزشی، مشارکتی، مدیریتی انجام می شود با این حال عامل انسانی را نمی توان هرگز صفر کرد. می توان آن را کم کرد، ولی قابل صفر شدن نیست. موضوع آتش سوزی خاییز امسال خیلی اثرگذار بود.

شبکه های اجتماعی اثر داشت. شهروند از پنجره منزل خود فیلم آتش سوزی منتشر می کرد.

بالی: مردم هشیارتر شده اند و می دانند آتش سوزی چه خطری است. تمام این موارد باعث می شود آتش سوزیها کمتر شود.


نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار