دكتر حسن روحاني، در پيام نوروزي سال 93 خود، راهبردهاي دولت را در چند محور دستهبندي كرد. او، ابتدا با اشاره به فرارسيدن بهار و سنت حسنة آشتيها، به موضوع اعتدال و ميانهروي و ضرورت رخت بربستن كينهها و عنادورزي در عرصة سياسي كشور پرداخت. دكتر روحاني، مشي دولتش- كه نخستين را بهار طبيعت را هم تجربه ميكرد- بر ميانهروي و اعتدال از يك سو، و توجه به اهميت نقش و جايگاه مردم در نظام جمهوري اسلامي تعريف كرد. وي، در ادامة پيام خود، به دو سرفصل مهم ديگر از مباحث داخلي و خارجي ايران اشاره كرد كه هر دو از مهمترين دغدغههاي مردم و از اصليترين دلايل گرايش تودهها در سال 92 به دكتر روحاني بود؛ موضوع كاهش تورم و رونق اقتصادي در بعد داخلي، و كاهش تنش و افزايش تعامل با جهان در بعد خارجي: هر دو سوي اين محوركه در تعامل و ارتباط مستقيم با يكديگر نيز هستند در طول 365 روزگذشته يك لحظه از نظرگاه رئيس جمهور و هيئت دولت پنهان نماند. اين، درحالي است كه اگر نقبي به 8 سال دولت نهم و دهم بزنيم، درمييابيم كه دولت يازدهم، درچه وضعيت آشفتهاي سكان هدايت قوة مجريه را به دست گرفت. از قريب 800 ميليارد دلار درآمد حاصل از فروش نفت، تنها 100 ميليارد دلارش در صندوق ذخيرة ارزي (صندوق توسعة ملي) به امانت گذاشته شده بود. بنابراين رقميحدود 700 ميليارد دلار، طي 8 سال دولت احمدينژاد هزينه شد. اگر ارقام بودجه را به دلار تبديل كنيم و حاصل جمع بودجة سالانة دو دولت نهم و دهم را نيز درنظر بگيريم، در خوشبينانهترين حالت، رقميحدود 400 ميليارد دلار صرف هزينههاي سالانة كشور شده است. اين محاسبه، نشان ميدهد كه دولتهاي نهم و دهم بي ترديد رقميحدود 300 ميليارد دلار صرف امور سياسي، انتخاباتي و سايرمسائل غير ضروركردهاند؛ اين تنها يك سوي ماجراست. دولت يازدهم، تنها وارث صندوق نيمهجان ذخيرة ارزي نشد بلكه قريب450 هزار ميليارد تومان بدهي دولت به پيمانكاران بخش خصوصي بود. چيزي نزديك به مبلغ مقدار نيز نقدينگي در سطح كشور وجود داشت. ماهانه 70 ميليون ايراني نيازمند و غيرنيازمند هم چشم به دست دولت دوخته بودند تا يارانههاي نقدي را تحويل بگيرند. در عرصة صادرات هم به مدد افراطيگريهاي مقامات دولت سابق، مرزها و مراودات صادراتي قفل شده بود. تنها روزنههاي اميد، كشورهاي آسيائي جنوب شرقي و به طور مشخص چينيها بودند.در چنين شرايطي، اگر بگوئيم تحريمها براي هيچكس نان نداشت، براي چينيها آب زلال به ارمغان آورد و اين ادعاي گزافي نخواهد بود. تورم نيز به مرز 45 درصد رسيده بود. آمار بيكاري در نقطة انفجار و ميزان آسيبهاي اجتماعي درحد اعلا قرار داشت. اين وضعيت بغرنج، به حدي بود كه فرمانده نيروي انتظاميكل كشور، مدعي شد، آمار سرقتهاي خرد و كوچك در سال 91 و 92تا 45 درصد افزايش يافته است. به عبارت ديگر، مردم با فقر و فشار اقتصادي شديد دست و پنجه نرم ميكردند.
توليد داخلي، بدترين وضعيت خود را طي نيم قرن اخير سپري مي كرد. برخي توليد كنندگان، مدعي بودند كه ركود ناشي از تورم موجود، حتا در دوران دفاع مقدس هم سابقه نداشته است؛ دوراني كه كشور درگير جنگ با 50 كشور خارجي بود! استخراج نفت به كمترين ميزان خود رسيده بود. توليد فرآوردههاي نفتي مقرون به صرفه نبود.كشاورزي به دليل تلاطمهاي شديد ارزي و مالي و آشفتگي در طراحي و برنامهريزي كلان كشور، به دليل نابودي سازمان مديريت و برنامهريزي، در اسفناكترين دوران خود به سر ميبرد. دكتر روحاني در پيام نورزي 93 با اشارة گذرا به برخي از مهمترين معضلات كشور، وعده داد مانند ماههاي پاياني سال 92 تورم را همچنان با روند كاهشي در كنترل داشته باشد و همزمان براي خروج از ركود تلاش كند. تيم اقتصادي او طي اين 365 روز سال 93 به خوبي نشان داد كه ميتوان با توجه به قوانين آشكار و اثبات شدة علم اقتصاد، تورم 45 درصدي را تا مرز 10 درصد هم پائين آورد. اين در حالي بود كه در بهمن ماه 93 ، تورم به صفر درصد هم رسيد. البته بايد خاطرنشان كرد كه كاهش تورم، به معناي كاهش بهاي اقلام و كالاها نيست. به عبارت ديگر، تورم به معناي افزايش بهاي تمام شدة روزانه يا ماهانة هركالاست. بنابراين، كاهش تورم بدان معناست كه شدت و ميزان افزايش بهاي تمام شده و فروش كالا يا خدمات كاهش يافته است. شايد برخي منتقدان افراطي، معتقد باشند كه دولت سعي دارد اين كاهش شديد تورم را حاصل مديريت معجزهگونه، نشان دهد.اما بدون شك دولت يازدهم تا كنون مدعي معجزه در كاهش نرخ تورم نبوده است، بلكه تلاش ميكند تا نشان دهد توجه به علم اقتصاد، و خروج دستوري دولت از بازار و اقتصاد موجب شده است كارشناسان با واقعيتها و حقيقتهاي عرصة عرضه و تقاضا خود را تطبيق دهند و برنامههاي اقتصادي را علمي تعريف و اجرا كنند. رفتار دولت و پرهيز شديدش از كنشهاي پوپوليستي، نشان بارز اين ادعاست. به طور مثال در طور سال 93، دولت به سفرهاي متعدد استاني رفت. در تمام اين سفرها، دكتر روحاني و مردان اقتصادي و صنعتي او كوشيدند از كوباندن بر طبل رفتارهاي عوامگرايانه بپرهيزند. رئيس دولت نيز، اجتماعات مردم را در سفرهاي استاني، كانوني براي ايجاد تنش داخلي و خارجي قلمداد نكرد. دكتر روحاني در تمامي سخنرانيهاي خود در سفرهاي استاني، بر وحدت ملي، توجه به اقتصاد مقاومتي مورد نظر رهبري انقلاب، توجه دادن جهان به تعامل ايران در پرونده هستهاي و در عين حال، دادن تضمين به مردم كه بر عهد و وفاي خود با آنان پابرجا خواهد ماند تأكيد ورزيد.
به رغم آنكه در دولت نهم و دهم سخنرانيهاي رئيس دولت وقت، موجب افزايش تنشهاي داخلي و خارجي ميشد و حتا عزم كشورهاي متخاصم را بر افزايش ميزان تحريمها جزمتر ميكرد، دكتر روحاني تريبون سفرهاي استاني را به فضائي براي شفاف شدن نگاه دولت و نظام و به تبع آن مردم، در موضوع پروندة هستهاي و ضرورت تعامل جهان با ايران تبديل كرد. دولت همچنين، در حوزة اقتصاد كلان توجه به استقلال بانك مركزي و نيز كاهش رشد نقدينگي را در دستور كار قرار داد. در كنار آن، به موضوع مفاسد به جامانده از دولت نهم و دهم كه تا قلب هيئت دولت وقت هم رسيده بود- توجه فراواني نشان داد. موضوع بابك زنجاني كه كلاهبرداري 9 هزار ميليارد توماني را در پروندة خود ثبت كرده است، موضوع معاون اول دولت دهم، بحث وجود پولهاي كثيف در اقتصاد و سياست، اختلاسهاي چندين ميلياردي برخي مقامات و وابستگان دولت نهم و دهم، همگي از مهمترين دستوركارهاي دولت در ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادي است. دكتر روحاني و دولت او، حد تعامل و سقف ارتباط حسنه با قواي ديگر بخصوص مجلس نهم را نيز افزايش چشمگيري داد. خوب به ياد داريم كه رئيس دولت دهم، در اوج تنشهاي سياسي با مجلس، كرسي رياست جمهوري را ترك كرد. اما دكتر روحاني و برخي از مردان اقتصادي و سياسي او - كه بعضاً سابقة نمايندگي مجلس را در كارنامه دارند به ضرورت تعامل با قواي ديگر بخصوص مجلس و آن هم مجلسي از جنس افراطگرايان پي بردهاند. در طول 19 ماهي كه از استقرار دولت يازدهم ميگذرد، كمترين برخوردهاي قهري بين دو طرف صورت گرفته است. به رغم آنكه اختلافهاي جدي در تفكر هيئت دولت و قريب به اتفاق نمايندگان وجود دارد، آرامترين روابط سياسي و كاري ميان اين دو قوه برقرار است . اين مهم هم، جز به مدد هوشياري مردان كابينة يازدهم قابل دست يافتن نبود. ارسال به موقع بودجه و رفت و آمد بسيار دولتيها براي بي پاسخ نماندن پرسشهاي نمايندگان مجلس، از مهمترين نشانههاي كياست دولتمردان كابينة روحاني است. در كنار آن، توجه جدي دولت به موضوع سلامت و تدوين بستههاي حمايتي براي محرومان و نيازمندان جامعه، آن هم در شرايطي كه هنوز تحريمهاي اصلي به قوت خود باقي است، از مهمترين رفتارها و برنامههاي هوشمندانة دولت يازدهم بود كه طي يكسال گذشته اجرائي شد. اما زرينترين برگ تاريخ دولت در 365 روز گذشته، كاهش شديد سطح تنشها در منطقه ميان ايران و همسايگان و گشايش حلقهها وگرههاي كور پروندة هستهاي و افزايش تعاملات جهاني ميان ايران و غرب است. گفتگويهاي سازنده و راهبردي تيم مذاكرات ايران با آمريكا، تبديل پروندة هستهاي به موضوع قابل گفتگو و ارزيابي، كشيدن ترمز افزايش تحريمها و در عين حال برداشته شدن برخي تحريمها كه نشانة پاره شدن زنجير تحريمهاي ناعادلانه عليه ايران است؛ دكتر روحاني، دكتر ظريف و تيم مذاكره كننده را به قهرمانان تاريخي بدل كرده است. به جرئت ميتوان مدعي شد كه محبوبيت دكتر روحاني چنانچه بتواند گره پروندة هستهاي را بگشايد و اين قطار از ريل خارج شده را به سلامت به ايستگاه هدف برساند، در سال 94 تا مرز اسطوره شدن پيش خواهد رفت. اين، بدان معنا نيست كه آرمانها و استقلال كشور را دودستي تقديم مدعيان خارجي كنيم، بلكه با گفتگو و يافتن راههاي رفع نگرانيها- همان نگرانيهائي كه دكتر صالحي مدعي شده است كه قابل مرتفع شدن است - ميتوان در عين حفظ دستاوردهاي هستهاي و گردش سانتريفيوژها، به گردش اقتصاد و چرخش چرخ زندگي مردم هم دست يافت. بدون شك، سال 94 آبستن حوادث و رويدادهاي بزرگي خواهد بود. از اميد به رفع تخاصمات بينالمللي ميان ايران و غرب تا برگزاري انتخابات مجلس شوراي اسلامي و مجلس خبرگان رهبري!