کد خبر: ۱۳۸۳۷۶
تاریخ انتشار: ۰۹ آبان ۱۳۹۹ - ۱۲:۵۸
حال که دوباره عده ای پیدا شده اند و می خواهند نام خیابان نوفل لوشاتو تغییر کند و باید پرسید: تاریخ نمی دانند و نمی خوانند یا به عمد چنین می کنند و مگر 6 سال قبل همین خواست را نداشتند و توضیح داده نشد؟

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- بسیج دانشجویی دانشگاه تهران در نامه‌ای به رییس و اعضای شورای شهر تهران خواستار تغییر نام خیابان «نوفل لوشاتو» در تهران به خاطر اهانت رییس جمهوری فرانسه به ساحت پیامبر گرامی اسلام شده است.

این در حالی است که بر خلاف تصور خواستاران این اتفاق ، تغییر نام خیابان های فرانسه و چرچیل به «نوفل لوشاتو» به خاطر 118 روز اقامت تاریخی امام خمینی رهبر فقید انقلاب در این دهکدۀ حومۀ پاریس است. در نامۀ بسیج دانشجویی اما آمده وجه تسمیه این است که سفارت فرانسه در آن واقع است!


این نامه به سه دلیل اسباب تأسف است هر چند به خاطر حساسیت نسبت به اهانت به پیامبر گرامی اسلام قابل درک است اما از سه منظر جای افسوس دارد:

نخست این که بسیج دانشجویی دانشگاه تهران خیال می کند وجه تسمیه، قرار داشتن سفارت فرانسه در آن است!

یعنی به خاطر سفارت فرانسه، نام یک دهکده حومۀ پاریس راکه تا قبل از انقلاب ایران خود فرانسوی ها هم چندان نمی شناختند، روی خیابان گذاشته اند و نه خود پاریس را! آیا این جوانان این قدر با تاریخ انقلاب اسلامی بیگانه‌اند؟ پس این همه درس تاریخ انقلاب و داعیه انقلابی گری به چه کار می آید؟

دوم به این سبب که 6 سال قبل هم در تجمع اعتراضی گروهی با عنوان «دانشجویان بسیجی» درمقابل سفارت فرانسه در تهران که در تقبیح کارتون های نشریه فرانسوی شارلی ابدو صورت پذیرفته بود برخی از تظاهر کنندگان تابلوی خیابان «نوفل لو شاتو» را کندند و خواستار تغییر نام این خیابان شدند.

تاریخ‌ندانی تا به کجا؟/ باز هم درخواست تغییر نام خیابان نوفل‌ لو شاتو!


بسیج دانشجویی دانشگاه تهران اگر از 42 سال قبل بی خبر است آیا از اتفاقی در 6 سال پیش هم اطلاع ندارد؟ در همان موقع نوشتم:


« ظاهرا این افراد نمی دانستند که «نوفل لو شاتو» نام دهکده ای در نزدیکی پاریس است اما شهرت جهانی آن به خاطر اقامت 118 روزۀ امام خمینی در آن از مهرماه تا بهمن 1357 در خانه ای در همین دهکده است تا جایی که به یکی از نشانه های انقلاب اسلامی ایران بدل شده است.

موتور جست و جوی گوگل هم در مقابل «نوفل لو شاتو» به تصاویر متعدد و مشهور رهبر فقید انقلاب می رسد.»

تاریخ‌ندانی تا به کجا؟/ باز هم درخواست تغییر نام خیابان نوفل‌ لو شاتو!


تأسف سوم این است که بدانند و خبر داشته باشند ولی چون به «انقلاب در انقلاب در انقلاب» باور دارند و از امام و نوفل لوشاتو احساس بی نیازی می کنند و هر چند سال یک بار می خواهند از نقطۀ صفر شروع کنند.

تاریخ‌ندانی تا به کجا؟/ باز هم درخواست تغییر نام خیابان نوفل‌ لو شاتو!

دربارۀ فروض اول و دوم می توان گفت بیگانه بودن با نام «نوفل لو شاتو» بی هیچ تردید و بزرگ نمایی نشانه بی اطلاعی از مهم ترین مقطع تاریخ انقلاب اسلامی - دوران اقامت امام در این دهکده - است و این در حالی است که شماری از شخصیت های انقلابی که همراه امام در آن دهکده بودند همچنان زنده‌اند و از7 رییس جمهوری تاریخ جمهوری اسلامی 3 رییس جمهوری پیوسته یا گسسته در آن باغچه مقابل محل اقامت امام حاضر شده و زیر درخت سیب نشسته اند.(ابوالحسن بنی صدر اولین رییس جمهوری، سید محمد خاتمی و حسن روحانی رییس جمهوری کنونی)


همان 6 سال قبل که همین ها یا دوستان و همفکران شان تابلوی خیابان نوفل لوشاتو را کندند مسعود ده نمکی فیلم ساز مورد‌علاقه این معترضان نوشت: «‌شرف المکان بالمکین ». نوفل لوشاتو یک مکان است که نام و یادامام خمینی را در اذهان زنده می کند و نه فرانسه را و امام هر جای دیگر هم رفته بود این اعتبار را به آن مکان می داد.

در همان یادداشت تصریح شد: تاریخ ندانی و تاریخ نخوانی اسباب گرفتاری است. به جای تلاش برای تاریخ نگاری آن گونه که دوست داریم و جلو آوردن مبداهای تاریخی ، تاریخ بخوانیم.

حدس نویسنده این است که چون خمینیِ نوفل لوشاتو باب میل صدا و سیما نیست این جوانان زیاد دربارۀ آن نمی دانند.

حالا چرا خمینیِ نوفل لوشاتو را صدا و سیما دوست ندارد؟ لابد یکی این که گرداگرد امام را چهره هایی چون بنی صدر و قطب زاده و یزدی تشکیل می دادند و روحانیون شان هم خویینی ها و خاتمی و هادی غقاری و محمد منتظری بودند.

تاریخ‌ندانی تا به کجا؟/ باز هم درخواست تغییر نام خیابان نوفل‌ لو شاتو!

  دیگر این می تواند باشد که رهبری انقلاب در مصاحبه های متعدد به جنبه های دموکراتیک جمهوری اسلامی اشاره می کرد و حتی در یکی از همین مصاحبه ها گفتند: منظور ما از جمهوری مثل همین جمهوری فرانسه است منتها با محتوای اسلامی.

از این رو می توان گفت چون خمینیِ نوفل لوشاتو باب میل صدا و سیما نیست و صدا و سما به امام بهار 1360 که خطاب آلود و عتاب آمیز با ملی ها و بنی صدر و مجاهدین (منافقین) صحبت می کند بیشتر علاقه دارند و مدام بخش هایی از ان سخنرانی ها خصوصا در خرداد 1360 را پخش می کنند.

جوانانی که بین 18 تا 28 سال سن دارند و انقلاب را درک نکرده و از تبویزیون هم ندیده اند احساسی به نوفل لوشاتو ندارند و خیال می کنند به خاطر سفارت فرانسه است! در حالی که اگر به خاطر سفارت فرانسه بود اسم خیابان باید فرانسه می ماند یا پاریس یا ایفل یا لوور می شد حال آن که نوفل لوشاتو با انقلاب ایران و اقامت 118 روزۀ آیت الله خمینی در آن پیوند خورده است.

این که چرا خیابان مجاور سفارت فرانسه را نوفل لوشاتو نام گذاشتند به خاطر ذوق نام گذاران شهرداری تهران در سال اول بود که نکات فنی را رعایت می کردند. چرا که اگر خیابانی به نام کشور یا پایتختی را تغییر دهی متقابلا آنان نیز چنین می کنند و به همین خاطر نام میدان آرژانتین و بزرگراه سئول باقی ماند. ( میدان آرژانتین البته یک چند میدان افریقا شد ولی بعدتر میدان پایین تر را آفریقا خواندند و به خاطر تونل رسالت برچیده شد).

چنان که گفته شد در تغییر نام ها مناسبت ها یا نزدیکی آوایی لحاظ می شد. مثلا خیابان نواب به نواب صفوی. یا میدان کندی به توحید به خاطر کانون توحید. جاده قدیم یا کورش کبیر به دکتر شریعتی به خاطر حسینیه ارشاد با نماد شریعتی و آیزنهاور به آزادی به خاطر شباهت آوایی.

نوفل لوشاتو هم در جوار سفارت فرانسه انتخاب شد تا هم اسم خیابان فرانسه تغییر یافته باشد، هم نام این دهکده باقی بماند و هم به مناسبات دو کشور که آن زمان به خاطر پذیرش امام نزدیک بود آسیب نرساند.

 حال که دوباره عده ای پیدا شده اند و می خواهند نام خیابان نوفل لوشاتو تغییر کند و باید پرسید: تاریخ نمی دانند و نمی خوانند یا به عمد چنین می کنند و مگر همین 6 سال قبل همین خواست را نداشتند و توضیح داده نشد؟

ضمن این که چرا مدام دنبال کارهای سلبی و انتظار از دولت و شورای شهرند و مثل کشورهای دیگر – ترکیه، بنگلادش و پاکستان- نمی توانند جمعیتی انبوه را راه بیندازند و اگر به خاطر کرونا منع شده اند ابتکار دیگری بلد نیستند غیر از کندن تابلوی خیابان نوفل لوشاتو؟

----------------------------------------

بیشتر بخوانید:

درخواست بسیج دانشجویی برای تغییر نام خیابان نوفل لوشاتو در تهران

 

نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار