تجارت آنلاین - گروه اجتماعی: هر اتفاقی که در ابعاد گسترده رخ می دهد از قبیل حوادث طبیعی مانند سیل، زلزله، بیماری فراگیر و ... دولتها و حاکمیتها را وادار به واکنشهای اجتماعی می کند که عمدتا با تحمیل هزینه همراه است. پاندمی کرونا هم جزو اتفاقاتی بود که کشورها را بر آن داشت تا مسوولیت اجتماعی خود را در قبال مبتلایان اجرا نماید.
با شروع کرونا آن زمان که بسیاری، بیماری کووید را پابه پای آنفولانزا ساده و زودگذر می پنداشتند بسیاری از کشورها مشوقهایی برای زمان قرنطینه و اجرای پروتوکلهای بهداشتی در نظر گرفتند، بعضی کشورها مواد غذایی رایگان به خانوارها می رساندند، بعضی کشورها کارتهای اعتباری را شارژ کرده و برخی همچون ایران وام یک میلیون تومانی به عده ای از اقشار مردم اختصاص دادند. این ویروس که انتظار می رفت سایه آن چند ماهه از سر زمین کم شود، حالا بیش از دو سال است که مهمان این کره خاکی است و دولتها بساط کمکهای مستقیم را برچیده اند و تمام سعیشان در این است که هزینه های درمان و کفن و دفن را به حداقل برسانند.
اقداماتی که با قاطعیت می توان گفت در تمامی کشورهای دنیا ناموفق بوده و اقتصاد جهان را متاثر کرده و هزینه های بسیای به کشورها تحمیل کرده است تا آنجا که کشورهایی با اقتصاد کوچک همچون ایران دست کمک به سوی نهادها و سازمانهای بین المللی دراز کردند. کمکهایی که چندان کافی نبود و مسوولان ایرانی که در ابتدا با تصور کوتاه مدت بودن بازه تاخت و تاز کرونا ویروس وعده درمان رایگان بیماری را داده بودند گاه با هزینه های چند ده میلیونی بیماران را روانه قبرستانها کردند.
به گزارش تجارت آنلاین؛ پیش از این کیانوش جهانپور رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفته بود: هزینه هر بیمار مبتلا به کووید۱۹ که در بیمارستان بستری می شود به طور میانگین و تنها برای وزارت بهداشت ۱۹ میلیون تومان است.
و با اینکه آمار دقیقی از میزان هزینه کرد دولت برای مقابله با کرونا ارائه نشده است، اما جمع و تفریح آمارهای مختلف به غیر از واکسن و تنها برای تست، دارو و درمان و حمایتهای معیشتی که به صورت یارانه به مردم پرداخت شده است رقمی بالغ بر 850 میلیون یورو را نشان می دهد.
در کنار این ارقام ، سخنان دکتر سیما سادات لاری سخنگوی وزارت بهداشت در اواسط مرداد ماه سال جاری هم جالب توجه است. به گفته وی میزان پرداختی بیمه شدگانی که مبتلا به ویروس کرونا می‌شوند هیچ تغییری نکرده و بیمه‌ها ۹۰ درصد از هزینه‌های بخش بستری و ۷۰ درصد از هزینه‌های بخش سرپایی را پرداخت می‌کنند. همچنین سازمان بیمه سلامت در بخش خصوصی نیز همین میزان را با تعرفه دولتی پرداخت می‌کند. در نتیجه میزان پرداختی بیماران مبتلا به ویروس کرونا در بخش بستری ۱۰ درصد و بخش سرپایی ۳۰ درصد است. هر بیمار مبتلا به کرونا به طور متوسط بین ۶ و نیم تا ۸ میلیون تومان در بخش دولتی هزینه دارد که ۹۰ درصد آن در بخش بستری توسط بیمه پرداخت می‌شود.
اینجاست که باید این سوال را پرسید که هر بیمار مبتلا به کووید 6 و نیم تا 8 میلیون تومان برای شما هزینه داشته یا 19 میلیون تومان؟
و آیا این مطالب که می فرمایید برای مردم هم ملموس است یا افراد درگیر این بیماری، ارقام دیگری پرداخت می کنند و بیمه ها از حمایت و وظیفه ذاتی خود پا پس کشیده اند؟
نگاهی به صفهای طویل ایجاد شده در مقابل صندوق بیمارستانها و گفتگو با چند بیمار مبتلا به کرونا ارقام دیگری را بیان می کند که همگی توسط بیمار پرداخت شده و از چتر حمایتی بیمه خبری نبوده است. در مورد انجام تست کرونا که بیمارستانهای دولتی از انجام این تست سر باز زده و بیماران را به بخش خصوصی ارجاع می دهند و فرد متقاضی انجام تست باید مبالغی بین 350 تا 700 هزار تومان بسته به آزمایشگاهی که تست را انجام می دهد هزینه پرداخت کند. در این میان البته بیمه های تکمیلی هم هزینه های انجام تست کرونا را از لیست پرداختی‌های بیمه‌های تکمیلی خارج کرده اند تا بیمار به تنهایی این هزینه را به دوش بکشد.
هزینه بعدی مربوط به ویزیت پزشک است که بسته به تخصص وی، بین 80 تا 150هزار تومان برای بیمار آب میخورد و اگر او تشخیص دهد که بیمار باید سی‌تی‌اسکن ریه انجام دهد بین 200 هزار تومان تا یک میلیون تومان باید پرداخت شود. هزینه سرم و داروهای تقویتی محفوظ، اما هزینه داروی فرد مبتلا که احتمالا ریه اش درگیر شده است سر به فلک می زند؛ و بسته به تخصص پزشک تعداد آمپول و میزان داروها متغیر است اما به صورت متوسط دارو با تعرفه دولتی اگر بتوان تهیه کرد 500 هزار تومان تا 800 هزار تومان است، اما عمدتا به دلیل نایاب بودن از بازار آزاد تهیه می شود که رقمهای میلیونی را می طلبد و تا دهها میلیون تومان می رسد. هزینه داروهای تخصصی مانند رمدسیویر، فاویپیراویر و ریتاناویر هم سر به فلک می زد و شنیده شده برخی افراد برای پرداخت آنها حتی مبالغ بالای 60 میلیون تومان را پرداخت کرده اند. چنانچه بیمار بتواند در خانه مورد مداوا قرار بگیرد احتمالا به دستگاه اکسیژن هم نیاز دارد که بیش از 20 میلیون تومان قیمت دارد و اجاره آن از شبی 2 میلیون تومان هم بالاتر می زند. هزینه بستری در بیمارستان هم بسته با اینکه بیمارستان خصوصی باشد و یا طرف قرارداد بیمه، بسته به اینکه در بخش بستری شود یا مراقبتهای ویژه از 5 میلیون تومان تا چند صد میلیون تومان هزینه روی دست بیمار و همراهان می گذارد. البته اگر این هزینه ها به بهبود بیمار منجر شود نه به فوت که هزینه های کفن و دفن نیز خود داستانی است بس مفصل و طولانی!
