میدان گازی گلشن از طرحهای شرکت مهندسی و توسعه نفت است که هشتم آذرماه سال جاری در کنفرانس تهران به سرمایه‌گذاران معرفی شد، اما کش و قوس ها و اظهارات بعضا متناقض مقامات مسئول درخصوص این میدان گازی در این چند سال، توسعه آن را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.
پنجم دی‌ماه 1386 قرارداد طرح توسعه میدان گازی گلشن بین شرکت نفت و گاز پارس و مشارکت SKS مالزی با حضور وزیر نفت وقت امضا شد که مبلغ کل قرارداد نزدیک به شش میلیارد دلار برای توسعه بخش بالادستی و تولید گاز از این میدان و بیش از 10 میلیارد دلار برای تولید LNG بود. همچنین برآورد سرمایه‌گذاری طرح در بخش بالادستی حدود شش میلیارد دلار بود که بایستی طی 5.5 سال، یعنی تا نیمه اول سال 1391 اجرایی می‌شد.
اما حدود یک سال بعد از امضای قرارداد توسعه این میدان، مدیرعامل وقت شرکت نفت و گاز پارس توسعه میادین پارس شمالی، گلشن و فردوسی گفت که در مجموع به بیش از 15 میلیارد دلار سرمایه نیاز است. همچنین لرزه‌نگاری سه بعدی میادین گلشن و فردوسی، به منظور شناخت دقیق این دو میدان گازی و دستیابی به اطلاعات کافی از افق‌های گازی کنگان و دالان و افق‌های نفتی داریان، سروک و فراقان در منطقه‌ای به مساحت 805 کیلومتر مربع پس از برگزاری مناقصه بین‌المللی به شرکت چینی BGP واگذار شد.
در ادامه روند توسعه میدان گازی گلشن در 17 آذرماه 1389 و با وجود گذشت سه سال از امضای قرارداد توسعه ای، مدیر وقت حقوقی و قراردادهای شرکت ملی نفت از احتمال فسخ قرارداد خبر داد و با توجه به بحث هایی که تا آن روز مبنی بر غیر اقتصادی بودن تولید ال.ان.جی یا احتمال فسخ قرارداد این پروژه مطرح شده بود، گمانه زنی‌ها حاکی از این بود که بهره‌برداری از این میدان گازی تا زمان نامعلومی به تاخیر می‌افتد.
کش و قوس ها درخصوص میدان گازی گلشن همچنان ادامه داشت تا این‌که موسی سوری، مدیر عامل وقت شرکت نفت و گاز پارس در 27 اردیبهشت 1391 در موردحضور شرکت مالزیایی SKS در توسعه میدان‌های گلشن اظهار کرد که " نیمه اول امسال قرارداد با این پیمانکار مالزیایی فسخ و در سال 1392 مقدمات برگزاری مناقصه توسعه این دو میدان توسط پیمانکاران داخلی انجام می‌شود و اقدامات اجرایی آن اواخر سال 1392 یا ابتدای 1393 صورت می‌گیرد."
مدیرعامل وقت شرکت نفت و گاز پارس همچنین در مورد توسعه میدان‌های گلشن، فردوسی و پارس شمالی اظهار کرد که " توان ملی با توجه به پروژه‌های در حال اجرا در پارس جنوبی بسیار افزایش یافته است و به تدریج همین پیمانکاران داخلی توسعه این میدان‌ها را انجام خواهند داد".
اما دقیقا یک سال بعد از اظهارات موسی سوری، محمدرضا زهیری - مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در 27 اردیبهشت 1392 گفت که " توسعه سه میدان گلشن، پارس شمالی و فردوسی فعلا متوقف است و توسعه سه میدان مورد نظر در دستور کار شرکت نفت و گاز پارس نیست" .
این مقام مسئول، دلیل این امر را مشترک بودن میدان گازی پارس جنوبی با کشور قطر دانست و تاکید کرد که "اولویت توسعه و سرمایه گذاری با این میدان گازی پارس جنوبی است".
میدان گازی گلشن از جمله طرحهای شرکت مهندسی و توسعه نفت (متن) است که هشتم آذرماه امسال در کنفرانس تهران به سرمایه گذاران معرفی شد، اما حال باید دید تغییر مدل قراردادهای نفت و گاز ایران از بیع متقابل به IPC، طلسم توسعه این میدان گازی مهم و استراتژیک را بعد از سالها کش و قوس می شکند یا خیر .
میدان گلشن یکی از میدان‌های گازی ایران است که در ۱۸۰ کیلومتری جنوب شرقی بوشهر و ۶۵ کیلومتری ساحل خلیج فارس قرار دارد. حجم گاز موجود در مخزن این میدان بین ۴۲ تا ۵۶ هزار میلیارد فوت مکعب است.
در ۵ دی ۱۳۸۶ (۲۶ دسامبر ۲۰۰۷) قراردادی بین شرکت ملی گاز ایران و گروه صنعتی SKS مالزی جهت توسعه برداشت گاز از این میدان و میدان گازی فردوسی به ارزش ۱۶ میلیارد دلار منعقد شد. همچنین در سال ۱۳۸۸ قراردادی با شرکت BGP چین جهت پروژه لرزه‌نگاری سه بعدی این میدان و میدان فردوس انجام شد.
از اهداف برنامه‌ریزی شده برای این قرارداد می‌توان به حفاری ۲۲ حلقه چاه، نصب دو سکوی تولید گاز در دریا، نصب دو خط لوله ۳۲ اینچه زیر دریایی انتقال گاز به خشکی، احداث یک پالایشگاه در ساحل به همراه تاسیسات مربوط به جداسازی مایعات هیدروکربنی، تثبیت میعانات گازی، صادرات ال‌پی‌جی، ساخت گوی شناور و اسکله صادرات ال‌ان‌جی و ... اشاره کرد.
منبع: ایسنا
اما حدود یک سال بعد از امضای قرارداد توسعه این میدان، مدیرعامل وقت شرکت نفت و گاز پارس توسعه میادین پارس شمالی، گلشن و فردوسی گفت که در مجموع به بیش از 15 میلیارد دلار سرمایه نیاز است. همچنین لرزه‌نگاری سه بعدی میادین گلشن و فردوسی، به منظور شناخت دقیق این دو میدان گازی و دستیابی به اطلاعات کافی از افق‌های گازی کنگان و دالان و افق‌های نفتی داریان، سروک و فراقان در منطقه‌ای به مساحت 805 کیلومتر مربع پس از برگزاری مناقصه بین‌المللی به شرکت چینی BGP واگذار شد.
در ادامه روند توسعه میدان گازی گلشن در 17 آذرماه 1389 و با وجود گذشت سه سال از امضای قرارداد توسعه ای، مدیر وقت حقوقی و قراردادهای شرکت ملی نفت از احتمال فسخ قرارداد خبر داد و با توجه به بحث هایی که تا آن روز مبنی بر غیر اقتصادی بودن تولید ال.ان.جی یا احتمال فسخ قرارداد این پروژه مطرح شده بود، گمانه زنی‌ها حاکی از این بود که بهره‌برداری از این میدان گازی تا زمان نامعلومی به تاخیر می‌افتد.
کش و قوس ها درخصوص میدان گازی گلشن همچنان ادامه داشت تا این‌که موسی سوری، مدیر عامل وقت شرکت نفت و گاز پارس در 27 اردیبهشت 1391 در موردحضور شرکت مالزیایی SKS در توسعه میدان‌های گلشن اظهار کرد که " نیمه اول امسال قرارداد با این پیمانکار مالزیایی فسخ و در سال 1392 مقدمات برگزاری مناقصه توسعه این دو میدان توسط پیمانکاران داخلی انجام می‌شود و اقدامات اجرایی آن اواخر سال 1392 یا ابتدای 1393 صورت می‌گیرد."
مدیرعامل وقت شرکت نفت و گاز پارس همچنین در مورد توسعه میدان‌های گلشن، فردوسی و پارس شمالی اظهار کرد که " توان ملی با توجه به پروژه‌های در حال اجرا در پارس جنوبی بسیار افزایش یافته است و به تدریج همین پیمانکاران داخلی توسعه این میدان‌ها را انجام خواهند داد".
اما دقیقا یک سال بعد از اظهارات موسی سوری، محمدرضا زهیری - مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در 27 اردیبهشت 1392 گفت که " توسعه سه میدان گلشن، پارس شمالی و فردوسی فعلا متوقف است و توسعه سه میدان مورد نظر در دستور کار شرکت نفت و گاز پارس نیست" .
این مقام مسئول، دلیل این امر را مشترک بودن میدان گازی پارس جنوبی با کشور قطر دانست و تاکید کرد که "اولویت توسعه و سرمایه گذاری با این میدان گازی پارس جنوبی است".
میدان گازی گلشن از جمله طرحهای شرکت مهندسی و توسعه نفت (متن) است که هشتم آذرماه امسال در کنفرانس تهران به سرمایه گذاران معرفی شد، اما حال باید دید تغییر مدل قراردادهای نفت و گاز ایران از بیع متقابل به IPC، طلسم توسعه این میدان گازی مهم و استراتژیک را بعد از سالها کش و قوس می شکند یا خیر .
میدان گلشن یکی از میدان‌های گازی ایران است که در ۱۸۰ کیلومتری جنوب شرقی بوشهر و ۶۵ کیلومتری ساحل خلیج فارس قرار دارد. حجم گاز موجود در مخزن این میدان بین ۴۲ تا ۵۶ هزار میلیارد فوت مکعب است.
در ۵ دی ۱۳۸۶ (۲۶ دسامبر ۲۰۰۷) قراردادی بین شرکت ملی گاز ایران و گروه صنعتی SKS مالزی جهت توسعه برداشت گاز از این میدان و میدان گازی فردوسی به ارزش ۱۶ میلیارد دلار منعقد شد. همچنین در سال ۱۳۸۸ قراردادی با شرکت BGP چین جهت پروژه لرزه‌نگاری سه بعدی این میدان و میدان فردوس انجام شد.
از اهداف برنامه‌ریزی شده برای این قرارداد می‌توان به حفاری ۲۲ حلقه چاه، نصب دو سکوی تولید گاز در دریا، نصب دو خط لوله ۳۲ اینچه زیر دریایی انتقال گاز به خشکی، احداث یک پالایشگاه در ساحل به همراه تاسیسات مربوط به جداسازی مایعات هیدروکربنی، تثبیت میعانات گازی، صادرات ال‌پی‌جی، ساخت گوی شناور و اسکله صادرات ال‌ان‌جی و ... اشاره کرد.
منبع: ایسنا
پرطرفدارترین عناوین