کد خبر: ۴۲۹۳۹
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۰:۵۴
محمد نیشابوری

ازدهه 40 شمسی تا کنون همواره چند صعنت درمیان صنایع تولیدی وتبدیلی درایران مورد توجه بسیاربوده اند.این صنایع یا با مالکیت تمام ویا با حمایت کامل دولت بخش اعظمی ازبودجه ها وسرمایه گذاری ها را بخود جذب کرده اند.صنعت نفت،صنعت خودرووصنعت فولاد؛سه عرصه صنعتی هستند که تقریبا تمام سرمایه گذاری ها ودرآمدهای ملی کشوردرآنها صورت می گیرد.اگرچه هرسه این صنایع درجهان نقش بزرگی درجذب سرمایه های داخلی وخارجی کشورها دارنداما درایران این موضوع قدری متفاوت است.رشد این سه صنعت با آنچه که بعنوان سرمایه،ظرفیت ودارایی ها صورت گرفته است همیشه دست خوش نقد و بررسی کارشناسان بوده است.بسیاری ازمنتقدین این صنایع معتقدند که با توجه به امکانات وظرفیت های موجود ومیزان سرمایه های تخصیص داده شده درآنها با نتایج ومطالبات هم همخوانی ندارند.البته می توان بخش زیادی ازاین انتقادات را پذیرفت اما نباید ازنکته ای مهم دراین خصوص هم غافل شد.محدودیت های موجود برسرراه اقتصاد ایران.اقتصاد ایران درطول نزدیک به 4دهه پس ازپیروزی انقلاب ازانواع فشارها ومحدودیت های خارجی رنج برده است.اگرنگاهی به برنامه های توسعه اول تا پنجم بیفکنیم خواهیم دید اجرا نشدن حجم بسیاری ازمفاد برنامه به دلیل معذورات و محدودیت های خارجی وتحمیلی براقتصاد کشوربوده است.البته بخشی ازاین مشکلات به دلیل دشمنان خارجی وتحمیل مصیبت های آنان مانند جنگ تحمیلی وتبعات آن و بخشی هم به دلیل اشتباهات داخلی وبوجود آوردن شرایط تحریم یا محدودیت براقتصاد بوده است.مانند رفتارهای تحریک کننده دولت نهم و دهم درتشویق آمریکا و شورای امنیت سازمان ملل برای تصویب تحریم هاو قطعنامه هاعلیه ایران.اما آنچه که به نحوه برنامه ریزی ومدیریت هرسه صنعت فوق برمی گردد شاید بتوان نوعی نقصان درتعریف استراتژی های توسعه ای را مشاهده کرد.صنعت نفت به رغم آنکه بیشترین آسیب را دردوران جنگ ودوران تحریم ها دید با مدیرت برنامه محوربیژن زنگنه درطول چهارساله توانسته است عقب ماندگی خود را تا حدودی جبران کند اما همچنان برای بروزرسانی فناوری های موجود دراین صنعت راه طولانی درپیش است.درصنعت خودروهم که جزوصنایع پیشران واصلی توسعه محسوب می شود نقص ها ومشکلات عدیده ای وجود دارد.برنامه های طراحی شده برای جذب مشارکت خارجی ازجمله تولید کنندگان بزرگ ومهم صنعت خودروجهان می تواند دروهله نخست فاصله میان تولیدات قدیمی داخلی و خارجی را پوشش دهد.درعین حال به سود آوری وبین المللی شدن صنعت خودروایران کمک قابل توجهی کند.همچنین انتقادات  به تولید داخلی هم کاهش یافته وازخروج ارز از کشورهم جلوگیری کند.موضوع مهم دراین میان فقط توجه به بومی سازی صنعت خودرو وارداتی است.به عبارتی سرمایه گذاران خارجی باید با تمام توان وامکانات خود وارد عرصه تولید ایران شوند.صنعت جانبی خودروازجمله قطعه سازی نیز باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.اینکه می شنویم ولوو و اسکانیا خط تولید کامل خود را در ایران بنا دارند تا ایجاد کنند موضوع بسیار خوشحال کننده ای است.صنعت خودرو و مدیران آن در دولت یازدهم با هوشمندی درصدد جبران مافات هستند و بنا دارند تا سهم قابل توجهی به این صنعت پیشران درعرصه رشد اقتصادی تخصیص دهند.




نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار