«چیزی به تابستان نمانده» نوشته بهاران بنی‌احمدی در نشر چشمه منتشر شده است. این کتاب زنان طبقه متوسط جامعه ایران را روایت می‌کند.
به گزارش تجارت آنلاین از ایبنا، «چیزی به تابستان نمانده» روایتی ساده از سه نسل از زنان جامعه متوسط است. در واقع می‌توان گفت ممکن است هر یک از ما چنین افرادی را دیده یا خود آن را تجربه کرده باشیم. این کتاب به خوبی از بازسازی نمونه‌ای از چنین افرادی برآمده است.
کتاب در سال 93 نوشته شده است و اتفاقات کتاب حدود بازه زمانی اوایل انقلاب تا انتخابات 92 را پوشش داده است. در واقع در کتاب علاوه بر روند معمول زندگی این خانواده سه نفره به اتفاقات اجتماعی و سیاسی نیز پرداخته می‌شود. به عنوان نمونه می‌توانیم به فعالیت‌های بارون و حضور در جشن بازگشت رئیس‌جمهور اصلاح‌طلب از سازمان ملل اشاره کرد.
مامان فو - فرشته - (مادربزرگ)، دریا (مادر) و بارون (دختر) سه زن نماد کلاسیک سه نسل از جامعه ایران هستند و هرکدام از دیدگاه خود زندگی را می‌بینند. خواننده می‌تواند یک زندگی را به انحاء مختلف از نگاه سه نسل ببیند.
مادربزرگ شخصیتی در سایه است که خصوصیات آن در داستان دیده می‌شود. مامان فو دقیقا نمونه‌ای از یک مادربزرگ کلاسیک ایرانی است که در ساده‌ترین تعبیر آن را می‌توان «محبت خالص» معرفی کرد.
دریا و بارون راوی‌های داستان هستند. دریا مادر باران و فرزند مامان فو است. او زنی درون‌گرا با احساسات شاعرانه و عاشق فروغ است. نویسنده برای نشان دادن این ارتباط ارجاع هم می‌آورد به عنوان نمونه از «در کوچه باد می‌آید» استفاده کرده است. نویسنده دریا را زنی بی‌دست‌وپا تصویر کرده که حتی توانایی پس گرفتن پولش از پیک غذافروشی را ندارد. دریا «نه» گفتن را بلد نیست و در روابطش بیشتر مفعول است تا فاعل. بارون حاصل ازدواج دریا و یک مهندس عمل‌گرا است که به‌خاطر ناهمگونی دریا را طلاق داده است.
دریا حرف دلش نمی‌زند و با وجود این‌که فرهاد را دوست دارد از او جدا می‌شود خودش در جایی می‌گوید که من با سکوتم در مقابل خوبی‌های فرهاد قد علم کردم. در واقع یکی از دلایل جدا شدن آن‌ها همین عدم اظهار علاقه است. او بارها برای فرهاد شعر نوشته است اما هیچ‌کدام را به او نمی‌دهد. اما بارون؛ او جوانی برون‌گرا و اجتماعی است که برخلاف مادرش نه گفتن را خوب بلد است. ارتباط خوبی با مادر و پدرش دارد، اما علاقه‌اش به مادربزرگش بیشتر است زیرا مدام از او محبت می‌بیند.
نام بارون را مادرش برای او انتخاب کرده و عمدا بارون است نه باران تا خاص‌تر باشد. بارون برخلاف مادرش که منتظر نشسته تا خوشبختی به سمت او بیاید خودش به دنبال خوشبختی می‌رود و این خوشبختی را در پسری به نام سامان یافته که همدیگر را دوست دارند. لحن مورد استفاده برای بارون لحن دختر مدرسه‌ای است که با معلمش صحبت می‌کند. در توضیحات پشت کتاب بارون را شخصت اول داستان معرفی کرده است، اما هر دو نفر (دریا و بارون) به نحوی درکنار یکدیگر شخصیت یک داستان را تشکیل داده‌اند.
کتاب «چیزی به تابستان نمانده» نوشته بهاران بنی‌احمدی، در 136 صفحه، با شمارگان یک‌هزار نسخه و قیمت 10 هزار و 500 تومان در مجموعه کتاب‌های قفسه آبی نشر چشمه منتشر شده است.
کتاب در سال 93 نوشته شده است و اتفاقات کتاب حدود بازه زمانی اوایل انقلاب تا انتخابات 92 را پوشش داده است. در واقع در کتاب علاوه بر روند معمول زندگی این خانواده سه نفره به اتفاقات اجتماعی و سیاسی نیز پرداخته می‌شود. به عنوان نمونه می‌توانیم به فعالیت‌های بارون و حضور در جشن بازگشت رئیس‌جمهور اصلاح‌طلب از سازمان ملل اشاره کرد.
مامان فو - فرشته - (مادربزرگ)، دریا (مادر) و بارون (دختر) سه زن نماد کلاسیک سه نسل از جامعه ایران هستند و هرکدام از دیدگاه خود زندگی را می‌بینند. خواننده می‌تواند یک زندگی را به انحاء مختلف از نگاه سه نسل ببیند.
مادربزرگ شخصیتی در سایه است که خصوصیات آن در داستان دیده می‌شود. مامان فو دقیقا نمونه‌ای از یک مادربزرگ کلاسیک ایرانی است که در ساده‌ترین تعبیر آن را می‌توان «محبت خالص» معرفی کرد.
دریا و بارون راوی‌های داستان هستند. دریا مادر باران و فرزند مامان فو است. او زنی درون‌گرا با احساسات شاعرانه و عاشق فروغ است. نویسنده برای نشان دادن این ارتباط ارجاع هم می‌آورد به عنوان نمونه از «در کوچه باد می‌آید» استفاده کرده است. نویسنده دریا را زنی بی‌دست‌وپا تصویر کرده که حتی توانایی پس گرفتن پولش از پیک غذافروشی را ندارد. دریا «نه» گفتن را بلد نیست و در روابطش بیشتر مفعول است تا فاعل. بارون حاصل ازدواج دریا و یک مهندس عمل‌گرا است که به‌خاطر ناهمگونی دریا را طلاق داده است.
دریا حرف دلش نمی‌زند و با وجود این‌که فرهاد را دوست دارد از او جدا می‌شود خودش در جایی می‌گوید که من با سکوتم در مقابل خوبی‌های فرهاد قد علم کردم. در واقع یکی از دلایل جدا شدن آن‌ها همین عدم اظهار علاقه است. او بارها برای فرهاد شعر نوشته است اما هیچ‌کدام را به او نمی‌دهد. اما بارون؛ او جوانی برون‌گرا و اجتماعی است که برخلاف مادرش نه گفتن را خوب بلد است. ارتباط خوبی با مادر و پدرش دارد، اما علاقه‌اش به مادربزرگش بیشتر است زیرا مدام از او محبت می‌بیند.
نام بارون را مادرش برای او انتخاب کرده و عمدا بارون است نه باران تا خاص‌تر باشد. بارون برخلاف مادرش که منتظر نشسته تا خوشبختی به سمت او بیاید خودش به دنبال خوشبختی می‌رود و این خوشبختی را در پسری به نام سامان یافته که همدیگر را دوست دارند. لحن مورد استفاده برای بارون لحن دختر مدرسه‌ای است که با معلمش صحبت می‌کند. در توضیحات پشت کتاب بارون را شخصت اول داستان معرفی کرده است، اما هر دو نفر (دریا و بارون) به نحوی درکنار یکدیگر شخصیت یک داستان را تشکیل داده‌اند.
کتاب «چیزی به تابستان نمانده» نوشته بهاران بنی‌احمدی، در 136 صفحه، با شمارگان یک‌هزار نسخه و قیمت 10 هزار و 500 تومان در مجموعه کتاب‌های قفسه آبی نشر چشمه منتشر شده است.
آخرین اخبار