تحریریه فایننشال تایمز
ترجمه : فاطمه مهتدی
زمانی که هوگو چاوز قانون اساسی ونزوئلا را در هیجده سال پیش بازنویسی کرد، پیش بینی کرد که این قانون قرن ها باقی بماند. هفته گذشته جانشین چاوز نیکولاس مادورو، اعلام کرد که خواستار قانونی تازه است و رئیس جمهور خواستار شورای مردمی شد. این سازمان تازه نه نیازی به احزاب سیاسی خواهد داشت و نه انتخابات عمومی و در تئوری می تواند تا ابد حاکمیت داشته باشد.این درخواست باعث تحریک شد و باعث ادامه تظاهرات بیشتر شد که تاکنون باعث مرگ 30 نفر شده است.به گفته خولیو بورگس رهبر اپوزیسیون این تقریبا یک کودتای جدی در تاریخ ونزوئلاست. اما این بیشتر یک تلاش برای گرفتن قدرت است و آخرین تلاش مادورو برای جلوگیری از انتخابات و نشانه ای از ناامیدی وی است. تغییر رژیم یک امکان واقعی است و تاثیراتش فراتر از ونزوئلا خواهد بود. در داخل کشور افزایش تورم، فساد و کمبود غذا و رکود اقتصادی بیشتر شده است و اقتصاد ونزوئلا از سال 2013 تاکنون کوچک شده و به یک چهارم رسیده است. آقای مادورو در خارج نیز منزوی شده است هفته گذشته ونزوئلا خودخواسته از سازمان کشورهای آمریکایی خارج شد. "سلاک" سازمانی که توسط چاوز تاسیس شد دیگر از مادورو حمایت دیپلماتیک نمی کند. چین به ونزوئلا 60 میلیارد دلار وام داده است و دیگر وام را تمدید نمی کند. ونزوئلا به جز کمک گاه به گاه روسیه از کشور دیگری حمایت نمی شود. بحران انسانی ونزوئلا باعث سقوط انشعابات بشردوستانه شده است. هجوم پناهجویان به برزیل و کلمبیا روبه افزایش است. کمبود خدمات بهداشتی باعث شده بسیاری به کشورهای همسایه بروند. یک سوم جمعیت ونزوئلا در سال گذشته 9 کیلو وزن خود را به دلیل کمبود غذا و دارو از دست داده است. این امر پیامدهای جنایی به همراه داشته است. ونزوئلا یکی از مناطق اصلی ترانزیت کوکائین به آفریقا و اروپا تبدیل شده است.درآخر بحران مالی ، مشکلی دیگر است. ونزوئلا بزرگترین ذخایر انرژی جهان را دارد و شرکت های بزرگ در آن سرمایه گذاری کردند. نیروگاه جنرال موتور هفته گذشته ملی شد. اما اوراق تجاری 100 میلیارد دلاری کشور با کاهش قیمت روبروست. اگر این کشور وام های خود را نپردازد شرکت نفتی روسنفت قادر است نیمی از تصفیه خانه سیتکو را ضبط کند. موقعیت کنونی بسیار نا امیدکننده است. واردات غذا 70 درصد کاهش داشته است و احساس خیانت به انقلاب چاوز روبه رشد است.و در نقطه ای ممکن است دیگر نتوان جلوی تظاهرات گسترده را گرفت . در این میان مشخص نیست آیا ارتش برای آرام کردن مردم خواهد آمد؟ اما دولت دیگر قادر به جلب حمایت ارتش نیز نیست. ونزوئلا با این گزینه روبروست یا راه دیکتاتوری نظامی را پیش گیرد یا رژیم تغییر کند و یا دولتی انتقالی با کمک جامعه بین الملل شکل گیرد تا رهبران ارشد از قدرت خارج شوند. متاسفانه کارکاس تمایلی به گفتگو ندارد و بیشتر در دیکتاتوری فرو رفته است. نتیجه برای ونزوئلا تیره تر خواهد شد و این کشور به جایی تبدیل می شود که به زودی اولویت اول کشورهای جهان خواهد شد.
ترجمه : فاطمه مهتدی
زمانی که هوگو چاوز قانون اساسی ونزوئلا را در هیجده سال پیش بازنویسی کرد، پیش بینی کرد که این قانون قرن ها باقی بماند. هفته گذشته جانشین چاوز نیکولاس مادورو، اعلام کرد که خواستار قانونی تازه است و رئیس جمهور خواستار شورای مردمی شد. این سازمان تازه نه نیازی به احزاب سیاسی خواهد داشت و نه انتخابات عمومی و در تئوری می تواند تا ابد حاکمیت داشته باشد.این درخواست باعث تحریک شد و باعث ادامه تظاهرات بیشتر شد که تاکنون باعث مرگ 30 نفر شده است.به گفته خولیو بورگس رهبر اپوزیسیون این تقریبا یک کودتای جدی در تاریخ ونزوئلاست. اما این بیشتر یک تلاش برای گرفتن قدرت است و آخرین تلاش مادورو برای جلوگیری از انتخابات و نشانه ای از ناامیدی وی است. تغییر رژیم یک امکان واقعی است و تاثیراتش فراتر از ونزوئلا خواهد بود. در داخل کشور افزایش تورم، فساد و کمبود غذا و رکود اقتصادی بیشتر شده است و اقتصاد ونزوئلا از سال 2013 تاکنون کوچک شده و به یک چهارم رسیده است. آقای مادورو در خارج نیز منزوی شده است هفته گذشته ونزوئلا خودخواسته از سازمان کشورهای آمریکایی خارج شد. "سلاک" سازمانی که توسط چاوز تاسیس شد دیگر از مادورو حمایت دیپلماتیک نمی کند. چین به ونزوئلا 60 میلیارد دلار وام داده است و دیگر وام را تمدید نمی کند. ونزوئلا به جز کمک گاه به گاه روسیه از کشور دیگری حمایت نمی شود. بحران انسانی ونزوئلا باعث سقوط انشعابات بشردوستانه شده است. هجوم پناهجویان به برزیل و کلمبیا روبه افزایش است. کمبود خدمات بهداشتی باعث شده بسیاری به کشورهای همسایه بروند. یک سوم جمعیت ونزوئلا در سال گذشته 9 کیلو وزن خود را به دلیل کمبود غذا و دارو از دست داده است. این امر پیامدهای جنایی به همراه داشته است. ونزوئلا یکی از مناطق اصلی ترانزیت کوکائین به آفریقا و اروپا تبدیل شده است.درآخر بحران مالی ، مشکلی دیگر است. ونزوئلا بزرگترین ذخایر انرژی جهان را دارد و شرکت های بزرگ در آن سرمایه گذاری کردند. نیروگاه جنرال موتور هفته گذشته ملی شد. اما اوراق تجاری 100 میلیارد دلاری کشور با کاهش قیمت روبروست. اگر این کشور وام های خود را نپردازد شرکت نفتی روسنفت قادر است نیمی از تصفیه خانه سیتکو را ضبط کند. موقعیت کنونی بسیار نا امیدکننده است. واردات غذا 70 درصد کاهش داشته است و احساس خیانت به انقلاب چاوز روبه رشد است.و در نقطه ای ممکن است دیگر نتوان جلوی تظاهرات گسترده را گرفت . در این میان مشخص نیست آیا ارتش برای آرام کردن مردم خواهد آمد؟ اما دولت دیگر قادر به جلب حمایت ارتش نیز نیست. ونزوئلا با این گزینه روبروست یا راه دیکتاتوری نظامی را پیش گیرد یا رژیم تغییر کند و یا دولتی انتقالی با کمک جامعه بین الملل شکل گیرد تا رهبران ارشد از قدرت خارج شوند. متاسفانه کارکاس تمایلی به گفتگو ندارد و بیشتر در دیکتاتوری فرو رفته است. نتیجه برای ونزوئلا تیره تر خواهد شد و این کشور به جایی تبدیل می شود که به زودی اولویت اول کشورهای جهان خواهد شد.
آخرین اخبار