کد خبر: ۵۱۷۶۹
تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۳۹۶ - ۱۰:۵۸
دیدگاه BMI: دیدگاه اصلی این تحقیق بازار مخابراتی ایران می باشد.BMI انتظار دارد که بخش تلفن همراه به دلیل افزایش دسترسی به خدمات 3G و 4G همچنین ورود MVNO به بازار، در کوتاه،مدت رشد داشته باشد و همچنین بخش سیمی بر اساس این پیش بینی رشد کندی خواهد داشت.
در واقع می توان گفت با اشاره به تغییرات پیش‌روی سرویس‌های اینترنتی پس از ورود سرویس‌های نسل 3 و 4 تلفن همراه (LTE) ،  در سالهای آتی متقاضی و درخواست دریافت ارتباطات اینترنتی مبتنی بر سیم حذف و ارتباطات ثابت به سمت سرویس‌های مشابه رسانه تعاملی (IPMedia) و تلویزیون اینترنتی (IPTV) متمرکز خواهد شد. با پیش بینی BMI و نظر کارشناسان، یعنی با تغییر تکنولوژی و ارائه پروانه‌های جدید ارتباطات ثابت (FCP)، آینده احتمالی اپراتورهای ADSL حرکت به سمت MVNO یا اپراتورهای مجازی خواهد بود.
پیش بینی بازار موبایل ایران:



فرصت ها و تهدیدهای حوزه فناوری:
در زیر به فرصت ها و تهدیدهای حوزه فناوری بر اساس گزارش BMI اشاره می گردد. تهدید ها با رنگ قرمز و فرصتها با سبز رنگ نشان داده شده است:

بر اساس گزارش اکونومیست و BMII ، پیش بینی می شود، گشایش های صورت گرفته در دوران ریاست جمهوری دکتر حسن روحانی، در انتخابات ریاست جمهوری بعدی نیز، تداوم یابند. دلایل زیادی در این مورد می توان برشمرد که برخی از آن ها عبارتند از:
•اقتصاد بستة نفتی ایران برای گذر به اقتصادی چندمحوری، نیازمند سرمایه گذاری های بین المللی است. سرمایه گذاری بین المللی نیاز به فضای تعاملی با جهان دارد. یکی از بسترهای چنین رویکردی، وجود سیاست های باز و باثبات در روابط بین الملل است.
•سیاست های نه چندان باز در سال های گذشته )سال های 1384 لغایت 1392 ( منجر به منزوی شدن ایران در سطح جامعة بین المللی که قدرت های جهانی آن را هدایت می کنند، گشت. تدوام سیاست های پیشین به نفع منافع ملی ایران نیست.
•نگرش های تکنوکراتیک برای هدایت سرمایه های بین المللی برای بخش های مستعد اقتصاد ایران، تنها در فضایی صورت خواهد گرفت، که دکتر حسن روحانی آن را نمایندگی نمود.
•سیاست های انبوه گرایانه )پوپولیستی( نتوانست برای منافع بلندمدت مردم ایران پاسخی مناسب باشد. پروژه های بازر) نظیر مسکن مهر(، پرداخت یارانه ها در بعد اقتصادی و میل به تشنج در سیاست های بین المللی منجر به تحریم های سنگینی علیه جمهوری اسلامی گردید که بیماری های اقتصاد ایران را به سطح آورد و دولت مردان کنونی، همانان درصدد خنثی ساختنِ تبعات سیاست های پیشین هستند.
لذا چنان چه از یک سو رهبران ارشد جمهوری اسلامی در صدد بازگشایی فضای اقتصادی ایران هستند، و از سوی دیگر، مردم در جستجوی فضای بهتر و کیفیت حیات بالاتر در سطح زندگی روزمره هستند، باید نگرشی را حمایت کنند که سیاست های 1392 تا 1396 را ادامه دهد. در غیر این صورت، فضای جامعه و تبعات آن، فضایی پر التهاب تر را رقم خواهد زد.
بلومبرگ معتقد است به دلیل وجود ابهام در نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایران و آمریکا در سالهای2016و 2017 ، ریسک سیاسی در ایران هنوز نسبت به سایر کشورهای منطقه بالاتر است. این تحلیل را BMI هم ارائه نموده است:

ریسک های ناشی از سیاست های دولت در زمینه اینترنت 
بر طبق گزارشات ماه ژانویه سال 2014، دولت در یک حرکت برجسته به راه اندازی شبکه اطلاعات ملی(NIN) با استفاده از کشور چین پرداخت. بصورتی که از این شبکه در جهت سانسور کردن محتویات ارایه شده از World Wide Web به کار گرفته می شود. این حرکت دولت به عنوان یک ریسک جدی در جهت توسعه بخش خدمات سیم محسوب می گردد. در ماه دسامبر همان سال، دولت ایران به ارایه برنامه پیشنهادی خود در زمینه توسعه اینترنت هوشمند پرداخت، بصورتی که این طرح دسترسی به تمام سایت های غیر اخلاقی را مسدود می کنند و مواردی خاص که با ارزش های اسلامی در تضاد است را نیز فیلتر می نماید.
همانطور که مشاهده شد، بر اساس آخرین گزارش BMI، بازار اینترنت سیمی در ایران تا سال 2020 به بیش از 11 میلیون نفر خواهد رسید:

در حوزه مصرف اینترنت، این موسسه پیش بینی نموده است که بیشترین رشد در بخش اینترنت موبایل رخ خواهد داد. همچنین این موسسه پیش بینی نموده است که سهم اینترنت 3G , 4G به حدود 40% اینترنت کشور برسد:
پیش بینی صنعت 
بر طبق نظر تیم ریسک BMI، میزان نرخ اقتصادی برای کشور ایران با توجه به حذف تحریم ها در ژانویه 2016، با GDP واقعی از میزان 0.4 درصد در سال 2015 به 3.8 درصد در سال 2016 پیش بینی می شود.
بر طبق دیدگاه BMI، بازار پهنای باند ایران رشد 22.7 درصدی در تعداد اشتراک ها را نسبت به سال 2014 تجربه خواهد کرد و این میزان مشترک به4.5میلیون خواهد رسید. بر طبق پیش بینی های BMI، میزان این رشد در بازه زمانی 2016 تا 2020 با میانگین سالیانه 15.5 درصد ادامه خواهد داشت و میزان مجموع کل مشترکین به تعداد  11.1میلیون با ضریب نفوذ 13.3 درصد در انتهای سال 2020 خواهد رسید.
بر طبق دیدگاه BMI، میزان ضریب نفوذ پهنای باند در ایران پایین می باشد و علت اصلی آن قیمت بالای دسترسی به اینترنت و ساختار پهنای باند است. علاوه بر آن در ایران نظارت های بالایی بر روی بخش اینترنت صورت می پذیرد و بدین وسیله این امکان برای دولت فراهم می شود که بتواند بصورت های مختلف کنترل های خود را صورت دهد و این امر باعث تضعیف افراد در دستیابی به اشتراک های اینترنتی خود می شود.
بر طبق دیدگاه BMI، ارایه سرویس هایی از جمله آموزش های الکترونیکی، دولت الکترونیک و سلامت الکترونیک باعث کمک به مناطق روستایی در جهت افزایش ضریب نفوذ پهنای باند خواهد شد. در حالی که در کشور ایران سایر اپراتورها بر روی توسعه شبکه فیبر با ظرفیت بالا سرمایه گذاری می نمایند.
معرفی خدمات 3G، 4G عامل اصلی رشد در ارتباطات پهنای باند خواهد بود. بصورتی که دو اپراتور پیشرو در حال راه اندازی این خدمات و سرمایه گذاری های سنگین بر روی شبکه ملی ارتباطات می- باشند. دولت برنامه هایی در جهت معرفی پهنای باند بی سیم را به بازارهای هدف ارایه نموده است و بر طبق نظر BMI، موبایل به یک فناوری غالب در بلند مدت تبدیل خواهد شد.
در شکل زیر روند صنعت در زمینه بخش Wire line نشان داده شده و درجدول زیر  اطلاعات و پیش بینی های بخش مخابرات ارایه شده است.






نگاهی به بازار 
بازار 130 میلیارد دلاری Telecommunication در منطقه خاورمیانه و آفریقا با رشد 4% در حال پیش است.




بالابودن نرخ رشد جمعیت در این مناطق، افزایش ضریب نفوذ تلفن همرها و اینترنت این بازار را برای سرمایه گذاران جذاب کرده است:

ایران هم در کنار کشورهای آفریقایی، پتانسیلهای بالایی برای توسعه عمدتا در بخش دیتا دارد:



پیش بینی می شود خدمات ارزش افزوده نظیر VOD در آینده بخش بزرگی از ترافیک موجود در بستر ثابت و همراه را از آن خود کند:



بر طبق دیدگاه BMI، رفع تحریم های ایران در ژانویه سال2016، تاثیر مثبتی بر روی سرمایه گذاری های خارجی مستقیم در این کشور دارد و پیش بینی می شود که میزان نرخ GDP این کشور رشد سریعی را در بازه زمانی سال 2016 تا 2020 تجریه نماید. در اوایل سال 2016، شرکت هایی از کره جنوبی و ایتالیا همکاری هایی را با شرکت های ایرانی در حوزه ارتباطات شروع کرده اند. بر طبق نظر BMI، این ارتباطات در آینده نیز ادامه خواهد داشت.
با لغو تحریم ها در سال 2016، این امکان برای اپراتورهای مخابراتی جهت شرکت در سرمایه گذاری های خارجی فراهم خواهد شد. در ماه مه سال 2016، اپراتور کشور کره جنوبی SK Telecom یک توافقنامه با دولت ایران در زمینه صادرات تکنولوژی  IOT  را در جهت حل مسائل مدیریتی زیر ساخت منعقد کرد. این توافقنامه در جهت تجدید همکاری بین کشورهای کره جنوبی و ایران در راستای توسعه زیر ساخت های شبکه  مخابراتی ایران انجام شد.
پهنای باند
ایران دارای سه مجوز در زمینه پهنای باند ثابت می باشد. اولین مجوز مربوط به شرکت های  PAP  می باشد. که در این حوزه 11 شرکت در ایران فعالیت می کند و از جمله این شرکت ها می توان به شرکت مخابرات ایران (TCI) اشاره نمود. این شرکت توانایی توسعه ساختار پهنای باند ثابت و بدون سیم در جهت ارایه ظرفیت برای عمده فروشی پهنای باند را دارد. دومین مجوز مربوط به شرکت های  ISDP می باشد که اپراتورهای این مجوز در سطح استانی توزیع اطلاعات بین PAP و شرکت های ISP خرده فروش را انجام می دهند. بیشتر شرکت های PAP و ISDP دارای مجوز ISP نیز می باشند. این امر باعث می شود بازارخرده فروشی پهنای باند به شدت رقابتی شده، بصورتی که100 ISDP  باید ظرفیتی برای بیش از 1200 خرده فروش ISPs فراهم نماید. 
بر طبق نظر BMI، تمام شرکت های دارای مجوز ISP درحال حاضر بصورت عملیاتی فعالیت نمی کنند و تنها  تعدادی از اپراتورها به ارایه خدمات برای مصرف کننده نهایی می پردازند. 
در ماه اکتبر سال 2015، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی (CRA) طیف پهنای باند را در فرکانس های 2.6GH، GH2.3 و 3.5GH را اعلام نمود. تمام فرکانس های ارایه شده برای فناوری های LTE/4G  قابل استفاده می باشد. دو فرکانس اولیه ارایه شده برای اپراتورهای سیم و فرکانس 3.5GH برای تمام متقاضیان قابل ارایه می- باشد. 

بر طبق نظر BMI، شرکت هایی از جمله افرانت، آسیاتک و پارس آنلاین با توجه به وجود زیر ساخت عمده فروشی در پهنای باند، به عنوان بازیگران اصلی در رهبری عمده فروشی، خرده فروشی می باشند.
با توجه به محیط رقابتی و تغییرات فضای اقتصاد کلان در کشور ایران، BMI فاکتورهای متعددی که تاثیر مثبت شدیدی بر روی فروش پهنای باند در بازار هدف را دارند، مشخص می کند که در زیر اشاره شده است:
وجود فضای رقابتی سالم و بازیگران متعدد مطرح در بازار پهنای باند ایران، این مفهوم را ارایه می نماید که تقاضای زیادی برای طیف پهنای باند وجود دارد و بازیگران اصلی با توجه به تجربه های کافی خود در این زمینه، توانایی مدیریت موثر بر طیف پهنای باند و راه اندازی شبکه با کیفیت بالا را دارند.
نیاز به ارایه شبکه های جدید از سوی شرکت های ارایه دهنده پهنای باند به رقبا، در بازار پهنای باند بدون سیم رقابت شدیدی را در بر خواهد داشت. این امر منجر به تعرفه های مقرون به صرفه برای کاربران نهایی می شود.
با توجه به لغو تحریم ها از سال 2016، اپراتورها به راحتی توانایی دسترسی به منابع مالی بیشتر را دارند و چالش های آنها در زمینه هزینه های مرتبط با واردات تجهیزات شبکه کاهش یافته است.
اپراتورها با استفاده از طیف های بی سیم توانایی برقراری اتصال در مناطق محروم را دارند. برطبق نظر BMI، در بیرون از مراکز شهرها، بسیاری از اپراتورها با توجه به شرایط سخت اقتصادی توانایی سرمایه گذاری بر روی شبکه های نسل های جدید را ندارند.


پروانه FCP و خدمات قابل ارائه آن
در سالهای گذشته با توجه به تعداد زیاد شرکت های ارائه دهنده خدمات ارتباطی بویژه خدمات پهنای باند و ADSL در کشور در قالب مجوزهای ISP/ISDP یا PAP سازمان تنظیم مقررات رادیویی ایران(CRA.ir) به عنوان مرجع صدور پروانه های ارتباطی و مخابراتی در کشور، تصمیم به ساماندهی و تجمیع این تعداد زیاد از اپراتورها و ارائه دهندگان خدمات ارتباط ثابت(اعم از تلفن ثابت یا پهنای باند اینترنت) گرفت. حاصل این کار ارائه دو نوع پروانه/مجوز به نام های پروانه ارائه خدمات ارتباطی ثابت که به سروکو (ServCo) معروف است و پروانه/مجوز ایجاد و بهره برداری از شبکه ارتباطات ثابت که به اف سی پی(FCP=Fixed Communication Provider) معروف است، شد. موضوع پروانه اف سی پی/FCP طبق تعریف سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی ایران به این شرح است: ارايه هرگونه خدمت ارتباطي و انتقال داده بر بستر شبکه موضوع پروانه مستقل از فناوري از قبيل خدمات دسترسي به اينترنت پرسرعت، دسترسي به شبكه ملي اطلاعات و خدمات مبتني بر آن؛ توزيع و فروش پهناي باند اينترنت و انتقال و شبکه¬هاي اختصاصي، ارايه خدمات صوتي، تصويري، متني و داده¬اي و انواع خدمات محتوايي و ارزش افزوده در چارچوب قوانين و مقررات جاري کشور.


شبکه ملی فیبر و  FTTx
در ماه جون سال2013، شرکت ISP شبکه ایرانیان طرح های خود را برای توسعه شبکه فیبر  با نظارت های مخابرات ایران، سازمان تنظیم مقررات و مجوزهای دریافتی آنها در شهرهای مشهد، تهران، کرج، قم، اصفهان و تبریز را اعلام نمود. این شرکت در نظر دارد که سرویس های خود را به 400000 اشتراک تا آخر ماه آگوست سال 2013 برساند و همچنین یک رشد1میلیونی را  در دو سال آتی نیز تجربه نماید. هر چند که دولت تنها  سرعت 128 کیلو بیت اینترنت در سرویس های خانگی در سپتامبر سال 2014 ارایه نمود و این امر منجر به تاخیر در توسعه زیر ساخت FTTx در ایران شد. طبق اعلام شرکت شبکه ایرانیان در  ماه جون سال 2015، توسعه این سرویس در شهرهای تهران، کرج، شیراز، تبریز، مشهد و قم برای 500000 پورت در طی دو سال  قابل دسترس خواهد بود.
در ادامه گزیده ای از گزارش اخیر اکونومیست پیرامون اقتصاد ایران ارائه می شود:
با توجه به چالش اقتصادي موجود به علت قيمت پايين نفت، دولت با قواي تمام به دنبال رفع كامل تحريم¬ها و ايجاد تحرك در سرمايه¬گذاري در داخل كشور با تمركز در بخش نفت و گاز و زيرساخت است.  
پيش¬بيني مي¬شود كه پس از رفع تحريم¬ها، افزايش تجارت و سرمايه¬گذاري، ايران سريع¬ترين رشد اقتصادي را در خاورميانه و آفريقاي شمالي با متوسط حدود 5 درصد در 20-2016 تجربه نمايد. 
بر اساس داده¬¬هاي رسمي اخير، پيش¬بيني تورم براي سال 2016 به مقدار 10.8 درصد بازنگري شده است. پس از اين سال، تورم با ايجاد ثبات بيشتر در قيمت ارز و  تورم حاصل از افزايش تقاضا، در حدود 12درصد نسبتاً پايدار خواهد ماند.        
انتظار مي¬رود كه نرخ ارز رسمي به روند نزولي خود در برابر دلار آمريكا ادامه دهد. با اين وجود، توافق هسته-اي اعتماد را در ريال ايران افزايش داده و فاصله بين نرخ ارز رسمي و غيررسمي بازار را كاهش خواهد داد.
پس از يك دوره كوتاه¬مدت در سال 17-2016 به دليل افزايش صادرات نفتي پس از برداشته¬شدن تحريم¬ها، پيش¬بيني مي¬شو¬د با افزايش ميزان واردات و سرمايه¬گذاري، حساب جاري در سال 20-2019 با كسري مواجه گردد. 


اپراتور مجازی  تلفن همراه (MVNO):
اپراتور مجازی تلفن همراه اگرچه واژه جدیدی در حوزه ارتباطات ایران است اما از سال ۱۹۹۹ در دنیا بوجود آمده و تا کنون بیش از ۹۵۰ اپراتور مجازی در دنیا فعالیت دارند. اما اپراتور مجازی تلفن همراه چیست و با اپراتور موبایل چه تفاوتی دارد؟
توسعه تلفن همراه در کشورها موضوعی است که باعث باز ماندن اپراتورهای موبایل از بازاریابی بهتر و مشتری‌یابی می‌شوند یا اینکه در برخی از موارد به مشکلات مالی برای توسعه شبکه خود برخورد می‌کنند. این مشکلات برای اپراتورهای جدیدی که می‌خواهند سهم خوبی از بازار دریافت کنند و همچنین بتوانند پوشش خود را در کشور یا منطقه مورد نظر افزایش دهند، بیش از دیگر اپراتورها مشهود است.
از سویی دیگر، سرمایه‌گذاری برای پوشش سراسری و کسب بازار در کشورهایی که اپراتورهای سراسری قدیمی دارند، بسیار پر دغدغه و هزینه‌بر است. مشتریان شرکت‌های رقیب  را نمی‌توان به راحتی و در کوتاه مدت  به سوی خود جلب کرد؛ این موضوع سبب می‌شود بازده مالی برای سرمایه‌گذاران در دراز مدت پدیدار شود. به همین دلیل سرمایه‌گذاران از این کار سرباز زده یا در میان راه کار را رها می‌کنند.
برای حل این مشکل به خصوص در کشورهایی که قدمت شبکه موبایل آنها بالا است و از سویی رقابت بین اپراتورهای موبایل کم است، مفهومی به عنوان اپراتور مجازی موبایل شکل گرفت.
اپراتور مجازی موبایل(Mobile Virtual Network Operator) در اصل اجازه راه‌اندازی شبکه جدید موبایل و نصب تجهیزات شبکه تلفن همراه ندارد و باید با عقد قرارداد همکاری از شبکه و تجهیزات اپراتور تلفن همراه(Mobile Network Operator) یا همان اپراتور اصلی استفاده کند. بدین ترتیب اپراتور مجازی می‌تواند مشتری، سرویس پشتیبانی، مرکز تماس، بسته‌ها و تعرفه‌ها، برند تجاری و همچنین دفاتر فروش خاص خود را داشته باشد.
آغاز کار اپراتورهای مجازی در انگلستان بود. اولین اپراتور مجازی سال ۱۹۹۹ میلادی با نام  Virgin Mobile UK در کشور انگلیس آغاز به کار کرد. تا پایان سال ۲۰۱۴ میلادی ۹۴۳ اپراتور مجازی موبایل در دنیا فعالیت می‌کردند و امروزه بالغ بز ۹۵۰ اپراتور مجازی در جهان وجود دارند. این در حالی است که تعداد اپراتورهای موبایل در دنیا به حدود ۲۶۰ شرکت می‌رسد.

اپراتورهای مجازی در کشورمان قرار است تا پایان سال مجوز دریافت کنند. در میان شرکت‌هایی که برای دریافت مجوز اپراتور مجازی به صورت مجزا یا در قالب کنسرسیوم اقدام کرده‌اند نام شرکت‌های معروف و مشهور فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران همچون: آسیاتک، شاتل، فناپ، های‌وب و پارس آنلاین به چشم می‌خورد.
اینطور که از خبرها به گوش می‌رسد، شرکت‌های اروپایی و فراملیتی برای فعالیت در اپراتورهای مجازی ایران نیز اقدام کرده‌اند. تاکنون نام شرکت انگلیسی Lebara از سوی مدیران فناپ برای اپراتور مجازی این شرکت تأیید شده است.
تفاوت اپراتورهای مجازی تلفن همراه با اپراتورهای موبایل
۱. شبکه و زیرساخت فیزیکی
اپراتورهای مجازی موبایل نمی‌توانند خودشان شبکه و زیرساخت فیزیکی جدا داشته باشند. این شرکت‌ها باید برای استفاده از شبکه تلفن همراه، با یک یا چند از اپراتورهای اصلی موبایل قرار داد بسته تا بتوانند از شبکه آنها استفاده کنند. بدین ترتیب در ایران هر شرکتی که می‌خواهد مجوز اپراتور مجازی تلفن همراه(MVNO) را دریافت کند باید حداقل با یکی از شرکت‌های همراه اول، ایرانسل و رایتل به توافق رسیده و با آنها قرارداد امضاء کند.
۲. توسعه شبکه
اپراتورهای مجازی موبایل نمی‌توانند شبکه خود را گسترش دهند مگر اینکه اپراتور اصلی برای توسعه شبکه‌اش اقدام کند و دسترسی استفاده از آن را به اپراتور مجازی بدهد. بدین ترتیب اپراتورهای مجازی قبل از قرارداد باید به توسعه فنی و جغرافیایی شبکه اپراتور اصلی به خصوص در زمینه شبکه‌های  3Gو 4G دقت کنند.
۳. تعرفه
تعرفه اپراتورهای مجازی باید بر اساس قوانین رگولاتوری و با توافق اپراتور اصلی تعیین گردد. این تعرفه‌ها در برخی مواقع کمتر از اپراتورهای اصلی و در برخی مواقع بیشتر است.
۴. شماره

سرشماره یا همان کد اپراتورهای مجازی می‌تواند متفاوت باشد و رگولاتوری به این اپراتورها سرشماره خاصی را ارائه کند. به عنوان مثال اپراتور مجازی طرف قرارداد همراه اول به جای استفاده از ۰۹۱ در شماره سیم‌کارت‌های خود از شماره مخصوص واگذار شده توسط سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی استفاده کند.
۵. سیم‌کارت
اپراتورهای مجازی می‌توانند سیم‌کارت‌های خود را از اپراتور اصلی تهیه نکرده و خودشان از شرکت تولیدکننده خریداری کنند؛ در ضمن قیمت سیم‌کارت‌های این اپراتورها می‌تواند متفاوت باشد و در این زمینه از اپراتور اصلی تبعیت نکنند.
۶. خدمات
اپراتورهای مجازی تلفن همراه برای ارائه هر خدمت که در مجوزشان ذکر شده باید با اپراتور اصلی به توافق برسند. به عنوان مثال برخی اپراتورهای مجازی پیام چندرسانه‌ای ندارند یا فقط اینترنت ارائه می‌کنند.
۷. طرح‌ها و بسته‌ها
اپراتورهای مجازی تلفن همراه می‌توانند بسته‌ها و طرح‌های تشویقی متفاوت یا ارزان‌تری را ارائه دهند.
۸. برند تجاری
اپراتورهای مجازی تلفن همراه برند تجاری خاصی خود را دارند و می‌توانند نام اپراتور یا اپراتورهای اصلی خود را در سایت یا تبلیغاتشان اعلام نکنند. این برند تجاری خاص به اپراتورهای مجازی استقلال می‌دهد.
۹. فروش
اپراتورهای مجازی موبایل می‌توانند طرح‌های فروش متفاوتی نسبت به اپراتورهای اصلی داشته باشند. برخی از اپراتورهای مجازی موبایل برای جذب مشتری بیشتر با سازمان‌ها و شرکت‌ها قرارداد می‌بندند و برخی تنها در بخش سازمانی خدمات ارائه می‌دهند. این فروش متفاوت می‌تواند شامل سیم‌کارت‌های هوادارای باشگاه‌های ورزشی، هنرمندان و ورزشکاران باشد. یکی از راه‌های خوب فروش سیم‌کارت‌های اپراتورهای مجازی، باندلینگ(فروش مشترک) گوشی‌های هوشمند و سیم‌کارت با تخفیف زیاد در قیمت گوشی خواهد بود؛ این کار 

برای موفقیت باید مانند کشورهای دیگر با قراردادهای چند ساله و تعهد مالک سیم‌کارت و گوشی به اپراتور فروشنده انجام شود.این کار به خاطر اینکه تا به‌حال توسط سه اپراتور ایرانی انجام نشده است، برای مشترکان اپراتورها و علاقه‌مندان فناوری جذاب است. تا کنون در باندلینگ‌های انجام شده اپراتورها با شرکت‌های تولید کننده موبایل، گوشی مورد نظر با قیمت بالاتر فروخته شده است.
۱۰. مالکیت‌های مجزا
بر اساس قوانین اپراتورها در ایران می‌توانند تنها ۱۰ سیم‌کارت را به نام یک نفر بزنند. اپراتورهای مجازی شامل این قانون می‌شوند و مالکانی که ۱۰ سیم‌کارت از یک اپراتور دارند می‌توانند ۱۰ سیم‌کارت دیگر از اپراتور مجازی طرف قرارداد با این اپراتور نیز داشته باشند.
فناوری 4G  :
این کلمه‌ی کوتاه و به‌ظاهر عجیب در واقع یک معنای ساده یعنی «نسل چهارم» دارد. این فناوری نسل بعد 3G یا نسل سوم است.  3Gهمان اینترنتی بود که از آن روی گوشی هوشمند خود استفاده می شد. این فناوری از دکل‌ها و فناوری‌های بی‌سیمی که اپراتورها آن را تعبیه کرده‌اند، اینترنتی با سرعت دانلود ۲ مگابیت بر ثانیه را در اختیار می‌گذاشت؛ اما نسل چهارم یا 4G  بسیار سریع‌تر است و پهنای باندی قابل مقایسه با اینترنت کابلی در اختیار کاربران قرار می‌دهد.
شبکه‌های 4G  پتانسیل رسیدن به سرعت ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه دارند؛ اما در زمان عرضه، نهایت سرعت ممکن برای این فناوری ۱۲ مگابیت بر ثانیه بود که با استاندارد شبکه‌ی Wi-Fi 801.11b برابری می‌کرد.
در حال حاضر هر سه اپراتور بزرگ ایران یعنی ایرانسل، همراه اول و رایتل خدمات نسل چهارم اینترنت موبایل ارائه می‌دهند. 

سه چاشنی مختلف از 4G:
فناوری وایمکس :
وایمکس یا هم‌کُنش‌پذیری جهانی برای دسترسی ریزموج که به‌عنوان نسل چهارم توسط ITU تأیید شده، در 



واقع همان اینترنت بی‌سیم وای‌فای است که البته از شبکه‌های موبایل برای تبادل داده و از پروتکل 802.16m بهره می‌برد. می‌توان وایمکس را  هات‌اسپاتی از اینترنت موبایل دانست که پوشش بسیار گسترده‌تری دارد. این فناوری، اینترنت ثابت و حتی موبایل را در اختیار کاربران قرار می‌دهد و دردسرها و زمینه‌سازی‌های اینترنت کابلی خانگی را ندارد.
از لحاظ تئوری، یک برج وایمکس می‌تواند تا شعاع حدود ۴۸ کیلومتری خود را پوشش دهد؛ با این حال بسیاری از این دکل‌ها شعاع بسیار کمتری را پوشش می‌دهند. در حال حاضر کاربران وایمکس می‌توانند انتظار سرعتی در حدود ۳ تا ۶ مگابیت داشته باشند.
با این حال به نظر می‌رسد این فناوری در سال‌های اخیر رو به افول گذاشته است و فناوری‌های دیگر مانند TD-LTE  جای آن را خواهند گرفت.
فناوری LTE  :
LTE یا فناوری تکامل بلندمدت، یکی از فناوری‌های مورد تأیید ITU در بخش 4G است و رقیب اصلی وایمکس است. البته LTE در واقع نسل جدیدتر 3G به‌حساب می‌آید؛ با این حال LTE برای ارسال داده از موج‌های رادیویی به‌جای مایکرویو استفاده می‌کند. در تئوری،  LTE می‌تواند به سرعت ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه برسد؛ اما همچنان مسیر زیادی تا رسیدن به این سرعت پیش رو است. LTE به‌عنوان جایگزین نهایی DSL، اینترنت کابلی و سایر راهکارهای باسیم به شمار می‌رود.
تفاوت بین LTE و WiMax ؟
وایمکس بر اساس استانداردهای IEEE عمل می‌کند؛ به این معنا که از یک پروتکل استفاده می‌کند که توسط متخصصان مورد سنجش قرار گرفته و تأیید شده است. اما LTE استانداردی است که بر اساس 3GPP عمل می‌کند که سازمانی متشکل از آژانس‌ فناوری‌های بی‌سیم و شرکت‌های ارتباط راه دور است. GPP 3سازمانی بود که استاندارد 3G را بر پایه‌ی GSM معرفی کرد که توسط بسیاری از اپراتورها نیز مورد استفاده قرار گرفت.
با این حال LTE و وایمکس مانند CDMA و GSM با یکدیگر رقابتی ندارند. هر دوی آن‌ها از فناوری OFDMبهره می‌برند که نشان می‌دهد برخلاف شبکه‌های 3G مانند CDMA و GSM که رقیب یکدیگر به شمار می‌روند، LTE و وایمکس مانند برادر یکدیگر هستند. در واقع این دو فناوری منافاتی با یکدیگر ندارند و 

ممکن است در آینده دستگاه‌هایی با امکان استفاده‌ی هم‌زمان از هر دو فناوری روانه‌ی بازار شوند.
تشابه بین LTE و : WiMax هر دوی این فناوری‌ها از سیم کارت استفاده می‌کنند، هر دو از فناوری OFDM و MIMO بهره می‌برند و سرعتی مشابه دارند و البته هر دو، IP محور هستند.
فناوری +HSPA  ؟
+HSPA که توسط اپراتورها به‌عنوان بخشی از فناوری 4G عنوان می‌شود، در واقع در سال ۲۰۱۰ و با تغییر تعریف فناوری 4G تحت پوشش این تعریف رفته است و بهبود بسیار کمی در قیاس با 3G دارد. +HSPA پلی بین 3G و 4G است. این فناوری می‌تواند در تئوری سرعتی معادل ۸۴ مگابیت بر ثانیه ارائه دهد؛ اما در واقع نسل بعدی به شمار نمی‌رود. +HSPA از بسترهای فراهم‌شده توسط 4G استفاده می‌کند و زمان پاسخ‌دهی بیشتری نسبت به LTE و WiMax دارد.
در حالت کلی LTE تغییرات جزئی دارد که آن را به فناوری برای آینده تبدیل کرده است.


فناوری TD-LTE:
این فناوری که بر پایه همان اینترنت نسل ۴ عرضه می‌شود قرار است جایگزین اینترنت‌های خانگی و سازمانی شود. در واقع اصلی‌ترین تفاوت آن با اینترنت همراه 4G ثابت بودن است. بنابراین ایرانسل فناوری TD LTE را با نام اینترنت ثابت عرضه کرده است.
اینترنت نسل چهار ثابت چه تفاوتی با اینترنت نسل چهار همراه دارد؟
 اولین تفاوت پینگ پایین‌تر اینترنت ثابت نسبت به اینترنت همراه است، این ویژگی برای افرادی که اهل بازی‌های اینترنتی هستند و نیاز به زمان پاسخگویی کمتری دارند بسیار مناسب است.
بسته‌های ترافیکی اینترنت ثابت ارزان‌تر هستند و درواقع برای مصارف خانگی و دانلود بسیار به صرفه‌تر هستند.
اینترنت ثابت ایرانسل نسبت به اینترنت همراه دارای اتصال پایدارتری خواهد بود.
این سه مزیت بالا باعث می‌شود که اینترنت ثابت TD LTE رقیب مناسبی برای ADSL ها باشد. با توجه به داشتن سرعت بسیار بالاتر نسبت به ADSL ها می‌توان اینترنت ارزان‌تری را با سرعت بالاتری تجربه کرد.
برای داشتن اینترنت ثابت TD LTE نیاز به یک مودم مخصوص این فناوری است. این مودم‌ها با یک سیم کارت مخصوص اینترنت ثابت عرضه می‌شوند. این سیم کارت‌ها قابلیت مکالمه و یا پیامک ندارند و فقط می توان از طریق آنها و با کمک این مودم مخصوص به اینترنت ثابت TD LTE متصل شد. 

بررسی اجمالی بازار ایران در مورد محصولات جدید
جمعیت هشتاد میلیونی ایران که دارای تعداد بسیار زیادی جوان و نوجوان است و فرهنگ استفاده از فناوریهای نوین که منجر به خرید انواع و اقسام سختافزارهای مدرن و بروز منجمله تعداد وسیعی از انواع گوشی های هوشمند شده است به نحوی که به گزارش سایت های معتبر، بالغ بر 60 % از گوشی های مردم، از نوع هوشمند بوده و گردش مالی خرید گوشی بالغ بر هجده میلیون دستگاه در سال میباشد. این تعداد گوشی، گردش مالی بالغ بر چهل هزار میلیارد ریال را رقم میزند که معادل گردش مالی در حوزه خودرو است.
تعبیر و معنای جملات بالا بسیار ساده است. به عبارت دیگر، عموم مردم ایران، علاقمند به فناوریهای روز و استفاده از قابلیت های آن هستند. از آنجا که ارائه خدمات 3G و 4G به تازگی به اپراتورهای موبایل داده شده است، تعداد مشترکین در این حوزه بصورت نمایی ) و غیرخطی( رشد میکند. این موضوع نوید میدهد که با شروع به کار اپراتورهای مجازی، روند رشد و همچنین گرفتن مشترک جدید، روند بسیار خوبی را طی میکند. میزان مصرف پهنای باند اینترنت در ایران در سال اخیر نسبت به سال گذشته به میزان حداقل دو برابر رسیده است. این در حالی است که ارائه خدمات مالتی مدیا (نظیر صوتی و تصویری، ویدیویی) از سایتهایی مثل You tube امکانپذیر نیست و سایتهای شبیه به آن نیز در مراحل طفولیت به سر میبرند.
فرآیند ارائه خدمات و اپلیکیشنهای OTT سرعت رو به رشد و قابل توجهی دارد و هر روز بر تعداد آنها و خدمات متنوعی که میدهند، افزوده میشود. شکل زیر تعداد مشترکین موبایل بین سالهای 2012 تا 2019 را به همراه تخمینی از مشترکین 3G و 4G ، نشان می دهد. آن گونه که مشخص است طی مدت پنج سال تعداد مشترکین MBB بالغ بر 41 میلیون مشترک یعنی تقریبا 30 % از کل مشترکین میگردد. براساس اطلاعات موجود، متوسط مکالمه در ماه، حدود 84 دقیقه ) تقریبا سه دقیقه در روز( و درآمد حاصله از دیتا، 21 % از کل درآمد میباشد.سهم ایرانسل از سرمایهگذاری 26 % و سهم همراه اول در سرمایه گذاری 19 % از درآمدهای حاصله می باشد.آن گونه که در شکل زیر مشخص است، ضریب نفوذ مشترکین تا انتهای سال 2019 به عدد 164 % میرسد که رقم قابل توجهی است.




وضعیت MVNO در بازار جهانی
براساس گزارش اینفورما، بازار اپراتورهای مجاز موبایل ) MVNO ( تا انتهای سال 2018 به صدر 270 میلیون مشترک
می رسد، که با مقایسه با تعداد مشترکین تا انتهای سال 2012 به میزان 117 میلیون، رشد فزایندهای را نشان میدهد.
تعداد مشترکین MVNO در سراسر جهان تا انتهای سال 2018 ، تقریبا 3 % کل مشترکین موبایل خواهد بود.



از لحاظ جغرافیایی، کشورهای اروپایی از نظر تعداد MVNO جایگاه اول و ایالت متحده جایگاه دوم را در اختیار دارد.
شرکتهای مختلفی در این حوزه مشغول به فعالیت هستند و مدلهای تجاری مختلفی را نیز در این حوزه پیگیری می کنند. لذا شرکتهای بسیار بزرگ، بزرگ، متوسط، کوچک و خیلی کوچک با توجه به مدل تجاری خود در این حوزه فعال هستند. امروزه بیش از 1000 MVNO با رویکردهای متفاوت در جهان مشغول فعالیت هستند. با این حال هدف تمامی آنها جذب بخشی از درآمدهای حاصله از ارتباطات سیار میباشد.
از نظر اینفورما، حوزه فعالیتهای MVNO همچنان در حال گسترش است و فرصتهای بینظیری در حال خلق است. در پنج سال آینده قریب به 150 میلیون مشترک اضافه خواهد شد. با توجه به تحقیقات میزانی اینفورما، بیش از 82 % از پاسخ دهندگان به سوالات، اعتقاد داشتند که بازار MVNO و درآمدهای حاصله از آن به شدت افزایش خواهد داشت.





از آنجا که MVNO به بخشهایی از بازار ارائه خدمات میدهند که اپراتورهای میزبان بطور سنتی به آنها دسترسی نداشته اند، لذا بطور غیرمستقیم درآمدهای خود را افزایش خواهند داد. فعالیتهای MVNO در حال حاضر بصورت قارچ گونه در حال افزایش ست و شرکتهای مختلفی ابراز علاقمندی جهت ورود به این بازار نمودهاند، که شامل استارت آپ های شبکه های اجتماعی، بازیگران OTT ، گروههای بازاریابی، بانک ها، فراهم کنندگان خدمات تفریحی دیجیتالی، فراهم کنندگان خدمات IT ، اتحادیههای غیرانتفاعی، تولیدکنندگان تجهیزات الکترونیکی مصرفی و ... از جمله شرکتهایی هستند که ابراز علاقه جهت ورود به این بازار نموده اند. در کنار 
خدمات پایداری) مکالمه صوتی، پیام و دیتا(، بسیاری از MVNO در حال گسترش فعالیتهای خود در حوزه های تبلیغات، خدمات مالی، خدمات توریستی، تفریحات و ... هستند.

بررسی سرویس wireless
دارندگان پروانه ارتباطات ثابت (FCP) مجاز به راه¬اندازی شبکه مستقل ارتباطی (انتقال و دسترسی) و نیز ارائه خدمات ارتباطی و انتقال داده ثابت بر بستر آن خواهند بود. 
ارتباط وایرلس شامل دو دسته:
Point to Point
Point to Multipoint
در قسمت p to p آسیاتک فقط به مشترکین سازمانی، ادارات و شرکت¬های خصوصی سرویس ارائه می¬دهد که به نسبت هزینه¬ی بالایی دارند. با توجه به این‏که برای ارائه سرویس ADSL شرایط خاصی وجود دارد مانند مسی بودن خط، ایده¬آل بودن شرایط خط از سرخط، نداشتن فاصله زیاد از مرکز مخابراتی و .... مشترکین خانگی که این شرایط را ندارند و نمی‌توانند از سرویس¬های وایمکس به دلایل عدم پوشش دهی یا مقرون به صرفه نبودن قیمت تعرفه¬های وایمکس استفاده کنند همچنین به دلایل بالا بودن قیمت سرویس-های P to P، قادر به استفاده از این نوع سرویس¬ها هم نیستند.
آسیاتک برای این دسته از مشترکین که اغلب مربوط به برج¬ها و یا مراکزی که فیبر هستند یا اصلا در آن مرکز آسیاتک تجهیزات خود را راه¬اندازی نکرده¬است با استفاده از قرار دادن تجهیزاتی مانند D-slam و Line card و ... به ساکنین برج¬ها اینترنت ارائه می¬دهد.
با توجه به هزینه¬های بالایی که این روش دارد اعم از تجهیزات سخت¬افزاری و نیروی انسانی جهت محافظت و نگهداری تجهیزات پیشنهاد می¬شود به صورت Wireless به این دسته از مشترکین اینترنت ارائه دهد که به دلایل زیر مقرون به صرفه می¬باشد: حذف تجهیزات سخت¬افزاری بسیار پرهزینه، حذف نیروی انسانی جهت نگهداری و پیگیری تجهیزات سخت¬افزاری، ارزان بودن تجهیزات به کار رفته در این روش و ارزان بودن تعرفه-ها و ...
وضعیت VOD در بازار جهانی 
با توجه به رشد جهانی استفاده از این تکنولوژی نوظهور و درآمد حاصل از آن بنابر تحلیل‏ها و پیش‏بینی‏های انجام شده طبق نمودارهای زیر با دریافت مجوز FCP برنامه‏های لازم برای راه‏اندازی این تکنولوژی انجام می‏شود.





مراجع:
Iran Telecommunications Report, INCLUDES 5-YEAR FORECASTS TO 2020 (www.bmiresearch.com)
Iran Country Risk Report Includes 10-year forecasts to 2024 (www.bmiresearch.com)
Country_Report_Iran_March_2016
Telecommunications industry at cliff’s edge- McKinsey & Company-2016
http://www.voip98.com
http://www.zoomit.ir



نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار