گوون ساک – حریت
ترجمه: فاطمه مهتدی
تغییر در بخش صنعتی ترکیه از اوایل دهه 80 میلادی آغاز شد. برخلاف بسیاری از همسایگان خاورمیانه ای ، ترکیه منابع طبیعی ندارد بنابراین جامعه خود را با تمرکز بر تولید آنچه مورد نظر دیگران است شکل داد. سرانه تولید ناخالص داخلی در 1980 رشد 1500 دلاری داشت که در 35 سال بعد به 10 هزار دلار رسید. کشاورزی حومه به یک بازار مناسب تبدیل شد. اما اگر ترکیه میخواهد با جهان ثروتمند یکی شود نیازمند بازسازی پایه های صنعتی خود است برای این کار به شبکه های زنجیره ارزش جهانی نیاز دارد. موارد زیادی وجود دارد که روند اروپایی شدن ترکیه متوقف شده است. رشد بالا سال 2017 کشور به این معنی نیست که ترکیه به اتحادیه اروپا نیازمند است.با نگاه به 15 صنعت کشورها ترکیه دیگر جزو 15 کشور برتر صنعت تولید نیست. بحران های سیاسی در بخش اقتصادی تاثیر گذار است روابط سرد ترکیه با اتحادیه اروپا باعث می شود ترکیه قدرت برجسته خود در بخش صنعت را از دست می دهد. برای بازیگران بزرگ ، ترکیه از نظر فنی در سطح پایین قرار دارد. صادرات محصولات فنی ترکیه در سال 2015 تنها 5 درصد بوده است اگر زنجیره ارزش جهانی GVC برمبنی فن آوری بیشتر در ترکیه بود تولید متفاوت بود وجود دارد. عقب نشینی از رقابت باعث ضعیف شدن صنایع و سرانه جمعی خواهد شد.امروز کارخانجات نیازمند تولید بیشتر در بخش خدمات هستند. اتحادیه گمرکی و اتحادیه اروپا درمقابل ترکیه و صنایع اش ایستاده است. دراین میان فقدان آزادسازی بخش خدماتی باعث توقف پایه صنعت ترکیه شده و از بازسازی آن جلوگیری می کند و ترکیه نیازمند اصلاحات ساختاری است.
