سایمون نیکسون – وال استریت ژورنال
ترجمه: فاطمه مهتدی
پرسش اصلی سیاست گذاران اروپای بحث درباره تقویت اصلاحات در منطقه یورو پیش یا پس از بحران در ایتالیاست.آنها این بحث را مطرح می کنند که آیا باید به کاهش ریسک اولویت دهند یا تقسیم ریسک. اما همه می دانند این به چه معنی است. آیا منطقه یورو خود را آماده بحرانی شبیه به یونان در ایتالیا می کند یا ممکن است آنرا متوقف کند و یا درانتظار عملکرد بازارها نسبت بدهی سومین اقتصاد اتحادیه اروپا بمانند. هفته گذشته ایتالیایی ها به این پرسش ها پاسخ دادند و بیش از نیمی از کرسی های پارلمانی به احزاب مخالف اتحادیه اروپا و ضدسیستم رسید. مردم ایتالیا امید به رسیدن هماهنگی اصلاحات اقتصادی میان کشورهای منطقه را از بین بردند. بخشی از این اصلاحات بررسی بودجه کشورهای عضو و ایجاد یک صندوق مشترک بانکی بود. تقاضا برای ایجاد بودجه ای مشترک تحت کنترل یکی از وزرای مالی منطقه یورو به نظر در بدو ورود مرده است. این ضربه به طور خاص به کمیسیون اروپایی و ریاست جمهوری فرانسه امانوئل ماکرون است که براین برنامه ها تاکیید داشتند. بحران ایتالیایی مشخص نیست. بسیاری از سرمایه گذاران که سالهای اخیر بر بحران شرط بندی کردند شکست خوردند. این امکان وجود دارد که پس از گذشتن از مه انتخاباتی ، دولت جدید ایتالیا به بهبودی اقتصادی ضرر نمی زند.جنبش 5 ستاره 32 درصد کرسی ها را به خود اختصاص داد اما عملکردش هنوز مشخص نیست . حزب افراطی لیگ با 18 درصد رای باید با حزب حاکم راست میان تشکیل ائتلاف دهد. حزب دموکرات که در انتخابات شکست خورد اکنون قدرت توازن را در دست دارد و تا زمان تشکیل دولت جدید برقدرت است. دراین میان این امکان وجود دارد که بحران ایتالیا پس از انتخابات بیشتر شود و ایتالیایی ها به تشخیص نادرست منبع مشکلات کشور ادامه دهند.
