لزوم تعیین ملاک دروغگویی

مدتهاست که تمامی مسوولان بر رو راستی با مردم تاکید دارند. بارها تاکید شده که مردم را محرم بدانیم و باور سیاستمداران و مسوولان بر این است که اگر مردم در جریان واقعی تمامی مشکلات قرار بگیرند، در تحمل شرایط صبوری بیشتری به خرج می دهند اما اکنون مشخص نیست تا چه اندازه در این زمینه پیشروی داشته ایم. اما نکته مهم در ادبیات به خصوصی است که از سوی علی لاریجانی در جلسه فراکسیون شفافیت مجلس شورای اسلامی مطرح شد. رییس مجلس از دروغگویی انتقاد کرد و معتقد است که مسوول دروغگو نمی تواند در حکومت حضور داشته باشد. بنابر این اظهارات ، لازم است تمامی واقعیتها به مردم گفته شود تا مسوولان بتوانند در حکومت حضور داشته باشند. اکنون مردم باید بدانند به چه دلیل قیمت تمامی کالاها رشد داشته است؟ مردم می خواهند بدانند آشفته بازار ارز چگونه رقم خورده و امروز چه کسی جایگزین "جمشید بسم الله" شده است؟ مردم می خواهند بدانند وضعیت بازار طلا چگونه است و قیمت سکه را چه کسی تعیین می کند؟ مردم می خواهند بدانند هنگامی که قیمت لوازم خانگی، لبنیات، گوشت، حبوبات، موبایل، مسکن، خودرو، کرایه حمل و نقل و در یک کلام همه چیز گران شده و در بسیاری از موارد گرانی ها بیش از 60 درصد بوده است، چگونه سخنگوی دولت اعلام می کند که تورم کنترل شده و با کمی اغماض، می پذیرند که تورم به اندکی بالاتر از 10 درصد رسیده است؟ حقوق بگیرانی که ماهیانه کمی بیش از یک میلیون تومان دریافت می کنند، می خواهند از زبان مسوولان بشنوند که چگونه باید با این حقوق ناچیز هزینه های زندگی شان را تامین کنند؟ این حقوق بگیران فقط می خواهند بدانند هنگامی که قیمت مسکن به طور متوسط بیش از دومیلیون تومان در هر متر گران شده و به تبع آن اجاره مسکن نیز بیش از 20 درصد رشد کرده، چگونه می توانند هم اجاره مسکن را بدهند، هم نان سفره هایشان را بخرند،‌هم برای زن و فرزندشان پوشاک تهیه کنند، هم فرزندانشان را به مدرسه بفرستند، هم مسافرت بروند و خلاصه اینکه در یک کلام،‌ مسوولانی که بنا نیست دروغگو باشند به تمامی حقوق بگیران بفرمایند که چگونه می توانند مانند یک انسان زندگی کنند البته نه یک انسان ایده آل، بلکه مانند یک انسان معمولی رو به پایین.