نگرانی جامعه کارگری از وزیر آینده

حسن صادقی
قائم مقام دبیرکل خانه کارگر

نگاهی به استیضاح وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و پیامدهای بعد آن ذهن هر کنشگر اجتماعی را به شدت درگیر می‌کند. موضوعی که از هر زاویه قابل نقد و تعمق است. صرف نظر از اینکه استیضاح از حقوق قانونی نمایندگان مجلسی و منطبق با اصول اساسی قانون اساسی است، اما روند استیضاح سوال برانگیز بود.
به هر صورت استیضاح پایان یافت تا وزیری که منتخب، مورد تایید و از جامعه کارگری بود و درد این قشر زحمتکش را می دانست،‌ از وزارتخانه برود. اما اکنون این نگرانی برای جامعه کارگری وجود دارد که بعد از ربیعی چه کسی وزیر خواهد شد؟ آیا وزیر انتخاب خواهد شد یا امربر؟! آنچه که جامعه کارگری در شرایط کنونی در حوزه روابط کار، تامین اجتماعی، رفاه و تعاون نیاز دارد، فردی است که خود وزیر باشد و به معنای واقعی خودش وزارت کند، نه اینکه وزیر ظاهری باشد، از بیرون کس دیگری وزارت کند و او نقش فرمانبر را در درون بازی کند.
لذا بیشترین نگرانی و دل‌مشغولی کارگران و بازنشستگان این است که نکند رئیس پنهانی وجود داشته باشد. نگرانی جامعه کارگری از این است که مبادا قاضی‌زاه هاشمی وزیر بهداشت باورهای خود را دیکته کند و برای سازمان تامین اجتماعی که سرمایه کارگران و بازنشستگان و حق الناس است،‌ تصمیم بگیرد. از این بابت نگرانیم که مبادا وزیر بهداشت برای زیرمجموعه های وزارت کار نیز تصمیم بگیرد، افراد خودش را منصوب کند و او حرف آ‌خر را بزند. نگرانیم که از بیرون وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تصمیم گیری شود که چه کسی بماند و چه کسی برود که امیدوارم اشتباه فکر کرده باشیم.