مسعود يوسفي
روزنامه نگار
yousef44@yahoo.com
آمریکا خسته است. هفتاد سال است که این کشور به هرکجای جهان سرک می کشد و در همه منازعات کوچک و بزرگ کشورها و مناطق مختلف عالم دخالت می کند و حضور دارد و برای این حضور فراگیر هزینه می کند. تنها در منطقه خاورمیانه هفت تریلیون دلار هزینه کرده و به گفته دونالد ترامپ رییس جمهور جنجالی این کشور نتیجه و حاصل چندان دندان گیری هم نداشته است. آمریکا به همین نسبت در سایر کشورها و مناطق دیگر دنیا هزینه کرده، پایگاه نظامی زده، کمک بلاعوض پرداخت کرده، سلاح و مهمات به کار برده و به نبردهای طولانی مدت فرسایشی نظامی و چانه زنی های طاقت سوز دیپلماتیک تن داده است. در همه این سال ها کشورهای دیگر بیکار ننشسته اند و دست روی دست نگذاشته اند و مرزهای موفقیت در عرصه های اقتصادی و تجاری و علمی را پشت سر گذاشته اند و رفاه و آبادانی را برای شهروندان خود به ارمغان آورده اند. دستاوردهای کشورهایی نظیر چین، روسیه، هند، ژاپن، آلمان، فرانسه و انگلیس و تعدادی دیگر از کشورهای مختلف جهان چشم آمریکا را ترسانده است و به همین علت این کشور می خواهد در سیاست ها و راهبردهای جهانگیرانه خود تجدید نظر کند و از هزینه هایی که برای گسترش برتری و تفوق اقتصادی و نظامی و فرهنگی در خارج از مرزها می پردازد بکاهد و به تقویت شاخص های پیشرفت در درون کشور خود مبادرت ورزد. این موضوع البته با استقبال بسیاری از آمریکایی ها روبرو شده و موجی از پوپولیسم را در قبال آموزه های دیرپای لیبرالیسم - که توجیه کننده حضور آمریکا در هم جای دنیا بود - به راه انداخته است. در چنین شرایطی راهبرد هیئت حاکمه آمریکا این است که اگر کشوری خواستار حضور و کمک این کشور است بایستی خود هزینه این دعوت و کمک را بپردازد. اظهارات اخیر دونالد ترامپ خطاب به عربستانی ها که گفته است : « شما بدون ما 2 هفته هم دوام نمی آورید و چون ما از شما حمایت می کنیم باید هزینه اش را بپردازید»، به خوبی موید این ادعاست. البته راهبرد اخیر ایالات متحده که پس از به قدرت رسیدن دونالد ترامپ در حال پیاده شدن است، خالی از خطر نیست چرا که آشوب ها و بی نظمی های منطقه ای بسیاری را رقم خواهد زد و به همین منظور کشورها و رهبران جهان بایستی با دوراندیشی و هم افزایی و همگرایی های منطقه ای و جهانی به مقابله با آن برخیزند و نظم نوینی را که دربردارنده منافع برابر همه کشورهای جهان باشد بنیان نهند.
روزنامه نگار
yousef44@yahoo.com
آمریکا خسته است. هفتاد سال است که این کشور به هرکجای جهان سرک می کشد و در همه منازعات کوچک و بزرگ کشورها و مناطق مختلف عالم دخالت می کند و حضور دارد و برای این حضور فراگیر هزینه می کند. تنها در منطقه خاورمیانه هفت تریلیون دلار هزینه کرده و به گفته دونالد ترامپ رییس جمهور جنجالی این کشور نتیجه و حاصل چندان دندان گیری هم نداشته است. آمریکا به همین نسبت در سایر کشورها و مناطق دیگر دنیا هزینه کرده، پایگاه نظامی زده، کمک بلاعوض پرداخت کرده، سلاح و مهمات به کار برده و به نبردهای طولانی مدت فرسایشی نظامی و چانه زنی های طاقت سوز دیپلماتیک تن داده است. در همه این سال ها کشورهای دیگر بیکار ننشسته اند و دست روی دست نگذاشته اند و مرزهای موفقیت در عرصه های اقتصادی و تجاری و علمی را پشت سر گذاشته اند و رفاه و آبادانی را برای شهروندان خود به ارمغان آورده اند. دستاوردهای کشورهایی نظیر چین، روسیه، هند، ژاپن، آلمان، فرانسه و انگلیس و تعدادی دیگر از کشورهای مختلف جهان چشم آمریکا را ترسانده است و به همین علت این کشور می خواهد در سیاست ها و راهبردهای جهانگیرانه خود تجدید نظر کند و از هزینه هایی که برای گسترش برتری و تفوق اقتصادی و نظامی و فرهنگی در خارج از مرزها می پردازد بکاهد و به تقویت شاخص های پیشرفت در درون کشور خود مبادرت ورزد. این موضوع البته با استقبال بسیاری از آمریکایی ها روبرو شده و موجی از پوپولیسم را در قبال آموزه های دیرپای لیبرالیسم - که توجیه کننده حضور آمریکا در هم جای دنیا بود - به راه انداخته است. در چنین شرایطی راهبرد هیئت حاکمه آمریکا این است که اگر کشوری خواستار حضور و کمک این کشور است بایستی خود هزینه این دعوت و کمک را بپردازد. اظهارات اخیر دونالد ترامپ خطاب به عربستانی ها که گفته است : « شما بدون ما 2 هفته هم دوام نمی آورید و چون ما از شما حمایت می کنیم باید هزینه اش را بپردازید»، به خوبی موید این ادعاست. البته راهبرد اخیر ایالات متحده که پس از به قدرت رسیدن دونالد ترامپ در حال پیاده شدن است، خالی از خطر نیست چرا که آشوب ها و بی نظمی های منطقه ای بسیاری را رقم خواهد زد و به همین منظور کشورها و رهبران جهان بایستی با دوراندیشی و هم افزایی و همگرایی های منطقه ای و جهانی به مقابله با آن برخیزند و نظم نوینی را که دربردارنده منافع برابر همه کشورهای جهان باشد بنیان نهند.
آخرین اخبار
پرطرفدارترین عناوین