اخیرا شاهد شکل گیری جریان تخریبی علیه صنعت قطعه سازی کشور هستیم. جریانی به طور هدایت شده و یا غیرهدایت شده به دنبال القای این موضوع است که مشکلات کنونی صنعت خودرو ناشی از صنعت قطعه سازی کشور است و نه سوءمدیریت ها و مسبب تمامی تنش های اخیر نزاع بین دو قطعه ساز اصلی کشور یعنی عظام و کروز است.
به گزارش 55 آنلاین، اخیرا در فضای رسانه ای کشور شاهد شکل گیری جریان تخریبی علیه صنعت قطعه سازی کشور هستیم. جریانی به طور هدایت شده و یا غیرهدایت شده به دنبال القای این موضوع است که اولا مشکلات کنونی صنعت خودرو ناشی از صنعت قطعه سازی کشور است و نه سوءمدیریت دیگران و دوما مسبب تمامی تنش های اخیر نزاع بین دو قطعه ساز اصلی کشور یعنی عظام و کروز است.
این جریان که به صورت جزیره ای در حال شکل گیری است سعی دارد تحلیل ها و انتقادات وارده به صنعت خودروسازی کشور را به مدیران قطعه سازی تقیلیل دهد و با بخشی نگری مشکلات کلان را به حاشیه بکشاند.
در اینکه کروزه و عظام به عنوان دو قطعه ساز قدیمی همواره با یکدیگر رقابت جدی داشته اند، شکی نیست ولی اینکه آیا هجمه های تخریبی که اخیرا علیه این دو قطعه ساز به راه افتاده با مدیریت خود این دو شرکت است و یا القای گروه های دیگر می باشد، جای تامل جدی است.
بررسی های میدانی نشان می دهد که هر دو قطعه ساز با وجود تمامی هجمه ها و مشکلات وضعیت فعلی تولید و میزان اشتغالزایی خود حفظ نموده اند و به خوبی به این موضوع واقف هستند شرایط کنونی که صنعت خودروسازی و قطعه سازی با تحریم های خارجی مواجه است، زمان مناسبی برای تسویه حساب های شخصی نمی باشد. لذا اینکه برخی مدعی می باشند تخریب ها علیه هر کدام از این دو قطعه ساز با مدیریت طرف مقابل است، بعید به نظر می رسد. از این رو باید احتمالات دیگر را مورد بررسی قرار داد.
نزاع بین دو قطعه ساز عظام و کروز بیش از آنکه که منجر به ترقی خود قطعه ساز گردد، ورود به یک دور باطل است که جز به هدر رفتن منابع و سرمایه عایدی دیگری به همراه ندارد. حال سوال مطرح است که چه کسی و یا چه جریانی به دنبال تشنج در صنعت قطعه سازی است و اصطلاحا آلوده کردن این آب است. به عبارت دیگر چه کسانی با تخریب به دنبال ماهی گیری از این آب گل آلود هستند؟
در پاسخ به این سوال دو احتمال وجود دارد نخست اینکه برخی می خواهند توپ را به زمین قطعه سازان بیاندازند و آدرس اشتباه بدهند چون بدشان نمی آید که ذهن ها را به سمت قطعه سازان جلب نمایند.طرفداران این فرضیه معتقدند که ایجاد تنش بین دو قطعه ساز اصلی کشور می تواند سوءمدیریت برخی دیگر را بپوشاند و به اصطلاح زمین بازی را عوض نماید.
در مقابل این احتمال، فرضیه دومی نیز مطرح است و آن ورود رقبای جدید به صنعت قطعه سازی است و آنان در صددند با هر وسیله که شده به پشتوانه قدرت و روابط سیاسی و مالی دو قطعه ساز قدیمی کشور را از قراردادها حذف کرده و در رقابتی نابرابر و ناعادلانه به پشتوانه رانت برنده باشند.
اینکه کدام یک از این دو احتمال صحیح است و آیا احتمال سوم دیگری مطرح می باشد، نیاز به بررسی بیشتر دارد ولی آنچه که مسلم است این می باشد که: کسانی که به دنبال تخریب صنعت قطعه سازی کشور هستند، یقینا دلسوز صنعت، تولید ملی و اشتغالزایی نمی باشند و القای تشدید نزاع ها بین دو قطعه ساز اصلی کشور، بهترین فرصت برای پوشش سوءمدیریت های دیگران است. باید توجه داشته باشیم صنعت قطعه سازی به عنوان موتور محرک صنعت خودروسازی، نیازمند همدلی بین قطعه سازان است و بدون حل مشکلات ساختاری نمی توان انتظار رشد در صنعت قطعه سازی کشور را داشت.
این جریان که به صورت جزیره ای در حال شکل گیری است سعی دارد تحلیل ها و انتقادات وارده به صنعت خودروسازی کشور را به مدیران قطعه سازی تقیلیل دهد و با بخشی نگری مشکلات کلان را به حاشیه بکشاند.
در اینکه کروزه و عظام به عنوان دو قطعه ساز قدیمی همواره با یکدیگر رقابت جدی داشته اند، شکی نیست ولی اینکه آیا هجمه های تخریبی که اخیرا علیه این دو قطعه ساز به راه افتاده با مدیریت خود این دو شرکت است و یا القای گروه های دیگر می باشد، جای تامل جدی است.
بررسی های میدانی نشان می دهد که هر دو قطعه ساز با وجود تمامی هجمه ها و مشکلات وضعیت فعلی تولید و میزان اشتغالزایی خود حفظ نموده اند و به خوبی به این موضوع واقف هستند شرایط کنونی که صنعت خودروسازی و قطعه سازی با تحریم های خارجی مواجه است، زمان مناسبی برای تسویه حساب های شخصی نمی باشد. لذا اینکه برخی مدعی می باشند تخریب ها علیه هر کدام از این دو قطعه ساز با مدیریت طرف مقابل است، بعید به نظر می رسد. از این رو باید احتمالات دیگر را مورد بررسی قرار داد.
نزاع بین دو قطعه ساز عظام و کروز بیش از آنکه که منجر به ترقی خود قطعه ساز گردد، ورود به یک دور باطل است که جز به هدر رفتن منابع و سرمایه عایدی دیگری به همراه ندارد. حال سوال مطرح است که چه کسی و یا چه جریانی به دنبال تشنج در صنعت قطعه سازی است و اصطلاحا آلوده کردن این آب است. به عبارت دیگر چه کسانی با تخریب به دنبال ماهی گیری از این آب گل آلود هستند؟
در پاسخ به این سوال دو احتمال وجود دارد نخست اینکه برخی می خواهند توپ را به زمین قطعه سازان بیاندازند و آدرس اشتباه بدهند چون بدشان نمی آید که ذهن ها را به سمت قطعه سازان جلب نمایند.طرفداران این فرضیه معتقدند که ایجاد تنش بین دو قطعه ساز اصلی کشور می تواند سوءمدیریت برخی دیگر را بپوشاند و به اصطلاح زمین بازی را عوض نماید.
در مقابل این احتمال، فرضیه دومی نیز مطرح است و آن ورود رقبای جدید به صنعت قطعه سازی است و آنان در صددند با هر وسیله که شده به پشتوانه قدرت و روابط سیاسی و مالی دو قطعه ساز قدیمی کشور را از قراردادها حذف کرده و در رقابتی نابرابر و ناعادلانه به پشتوانه رانت برنده باشند.
اینکه کدام یک از این دو احتمال صحیح است و آیا احتمال سوم دیگری مطرح می باشد، نیاز به بررسی بیشتر دارد ولی آنچه که مسلم است این می باشد که: کسانی که به دنبال تخریب صنعت قطعه سازی کشور هستند، یقینا دلسوز صنعت، تولید ملی و اشتغالزایی نمی باشند و القای تشدید نزاع ها بین دو قطعه ساز اصلی کشور، بهترین فرصت برای پوشش سوءمدیریت های دیگران است. باید توجه داشته باشیم صنعت قطعه سازی به عنوان موتور محرک صنعت خودروسازی، نیازمند همدلی بین قطعه سازان است و بدون حل مشکلات ساختاری نمی توان انتظار رشد در صنعت قطعه سازی کشور را داشت.
آخرین اخبار
پرطرفدارترین عناوین