آرمان- دیروز برخی خبرگزاری‌ها خبر دادند که قرارداد «مارک ویلموتس» به‌عنوان سرمربی تیم‌ملی فوتبال ایران امضا نشد که بعدا این خبر تکذیب شد، حالا خبر می‌رسد ایشان با فدراسیون ایران قرارداد 3 ساله امضا کرده است. بنده در بین مربیان داخلی فردی را نمی‌بینم که توان علمی و دانش بالایی داشته باشد که بتواند او را سرمربی تیم‌ملی کند. اگر ما فردی را داشتیم که از دانش بالایی برخوردار بود، نزدیک به ۳۰ سال در حسرت قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا نبودیم و بیش از ۴۰ سال است در جام‌ملت‌های آسیا قهرمان نشدیم. حاصل دانش مربیان لیگ‌برتری تیم‌ملی را تشکیل می‌دهد و وقتی ما نمی‌توانیم در رقابت‌های باشگاهی و ملی آسیا قهرمان شویم، پس مربی نداریم که توانایی هدایت تیم‌ملی را داشته باشد. البته ما با مربیان خارجی نیز قهرمانی در آسیا را تجربه نکردیم، ولی اگر قصد داریم از یک مربی بزرگ و بادانش در فوتبال کشورمان استفاده کنیم، جدا از بحث فنی باید مربی‌ای را در اختیار داشته باشیم که روانشناس موفقی باشد.بسیاری از کارشناسان اعلام کرده‌اند با توجه به شرایط اقتصادی که کشور دارد، نباید از یک مربی خارجی استفاده کنیم که هزینه زیادی روی دست فدراسیون فوتبال بگذارد. به‌نظر من آن‌قدر ریخت و پاش در دولت انجام می‌شود که هزینه‌های یک سرمربی خارجی در آن گم است. اگر قرار بر صرفه‌جویی است باید در همه زمینه‌ها این اتفاق رخ دهد نه اینکه در ورزش چنین کاری صورت پذیرد. فوتبال پرطرفدارترین ورزش ایران است و نباید به‌خاطر هزینه‌ها از انتقال یک مربی با دانش محروم شویم. البته من به این نکته هم اشاره می‌کنم که پرداخت پول به سرمربی تیم‌ملی فوتبال نباید مانند کارلوس کی‌روش باشد که هشت سال سرمربی بود و تجربیات و دانش خود را در اختیار فوتبال کشورمان قرار نداد. اتفاقا تیم‌ملی ایران سکوی پرتاب این مربی پرتغالی شد و او حالا سرمربی تیم‌ملی کلمبیا است. به‌نظرم مدیریت خوبی در فوتبال ایران صورت نمی‌گیرد و مدیران این ورزش پول دور ریختن را خوب بلد هستند. سبک فوتبال ایران بیشتر به بلوک شرقی گرایش دارد و ما می‌توانیم از این قسمت جهان مربی بیاوریم ولی نمی‌دانم اصرار فدراسیون فوتبال برای استخدام یک مربی از اروپای غربی برای چیست. بدون‌شک چنین انتخابی ما را دچار تردید می‌کند. من قبول دارم که کیفیت نباید فدای سرعت شود و خلاف این اتفاق نیز نباید رخ دهد ولی چرا قرارداد با یک سرمربی بلژیکی در ایران انجام نمی‌شود و به سفارت کشورمان در بروکسل بلژیک منتقل می‌شود. در آنجا نیز این قرارداد امضا شده است. برخی اعلام کرده‌اند او مشکل خونی دارد که اگر واقعا این موضوع صحت دارد چرا از قبل رصد نشد و اگر «ویلموتس» می‌خواسته مربی پروازی باشد، چرا تا این اندازه ماجرا جدی شد؟ مگر سال‌ها قبل تجربه «خاویر کلمنته» را نداشتیم؟ باید بپذیریم فن مدیریت در ایران را بلد نیستیم و مدیران ایران چالش‌برانگیز و پر از ابهام به مدیریت می‌پردازند. باید سرمربی‌ای بیاوریم که بداند کارمند فدراسیون است و باید برای کارفرمایش کار کند. در ایران نمی‌تواند برای فدراسیون تعیین تکلیف کند. متاسفانه بی‌تدبیری و سوءمدیریت را با نام‌هایی چون مدارا و مماشات پر می‌کنند. مهدی تاج اعلام کرده نمی‌خواهد مربی را استخدام کنند که مانند کی‌روش شرط و شروط بگذارد. این یعنی رئیس فدراسیون فوتبال قبول دارد کی‌روش بیش از حد دخالت می‌کرد. فدراسیون اگر می‌خواهد بنای انتخاب سرمربی‌اش را بر اقتدار و پیشرفت بگذارد، باید از مربیانی استفاده کند که سابقه و کارنامه موفقی دارند. اگر می‌خواهند مربی داشته باشند که به او بازیکن دهند و امکانات محدود در اختیارش قرار دهند، باید فردی را بیاورند که بدون تردید هزینه‌هایش هم کمتر خواهد بود.
