نقض غرض در رسانه ملی

سریال های تلویزیونی که برای ماه مبارک رمضان امسال تدارک دیده شده بودند و در طول شب های این ماه پخش می شدند چیزی جز پمپاژ غم و خشونت برای ارائه نداشتند. در این رابطه مشخصا بایستی از سریال های «برادر جان»، «دلدار» و «از یاد رفته ها» نام برد که سراسر اشک و... آه و بزن بزن و داد و فریاد بودند. بیننده این سریال ها، تازه اگر طاقت می آورد و تا پایان به تماشای آن ها می نشست، در انتها با اعصابی خرد و درهم شکسته از این که وقت خود را برای دیدن چنین فیلم هایی به هدر داده است خود را مغبون و سرخورده احساس می یافت. این سرخوردگی به خصوص در سریال «از یاد رفته ها»، به خاطر بازی های باورناپذیر، تعلیق های اعصاب خرد کن، ضعف قصه پردازی و عدم انسجام درونی و از همه بدتر دیالوگ های غمبار و خشونت آلود آن نمود بیشتری داشت. از سوی دیگر روزی نیست که همین رسانه ملی و سایر رسانه های کشور، از قول کارشناسان و مسئولان ضرورت تزریق و ترویج شادمانی و نشاط را به جامعه گوشزد و توصیه نکنند. آن وقت آیا ساخت و پخش سریال های خشونت آفرین و غمبار از رسانه ملی ، آن هم با بودجه های نجومی و هنگفت که از خزانه بیت المال هزینه می شود نقض غرض نیست؟