مسعود یوسفی
روزنامه نگار
انتقاد شدید رییس کمیسیون برنامه و بودجه از وضعیت اقتصادی کشور که روز گذشته در صحن علنی مجلس ایراد شد در جای خود بسیار تامل برانگیز است، به خصوص آنجا که می گوید: « تنفر مردم از ما یعنی عبور از هر آنچه که ساختیم و امام و رهبری از ما میخواستند و میخواهند. اداره جامعه ...همراه با تنفر مردم به پشیزی نمیارزد. حکومت اسلامی، حکومت دینی بر مبنای رضایت مردم است هر چند که این روزها عدهای از خواص رضایت خواص را بر رضایت مردم ترجیح میدهند اما هر آنچه که داریم از مردم است و باید بر عهدمان با آنان بمانیم». این بخش از اظهارات غلامرضا تاجگردون در بطن خود به موضوع بسیار مهمی دلالت دارد که در ادبیات این روزهای روزنامه نگاران و منتقدان و تحلیلگران از آن به «اعتماد سوزی» یاد می شود. به این ترتیب که مردم برای اداره کشور به مسئولان خودشان اعتماد کردند اما این مسئولان نتوانستند از عهده برآیند و آتش در خرمن اعتماد مردم نهادند. گرانی افسار گسیخته، بیکاری گسترده، کاهش نگران کننده سن اعتیاد، ورشکستگی و تعطیلی کارگاه ها، حقوق های نجومی و اختلاس و ارتشا و بسیاری معضلات دیگر که امروزه روز در جامعه با آن مواجه هستیم، پاسخ مناسبی به اعتماد مردم نبود. جالب این که همین مسئولان که موجبات این اعتماد سوزی را فراهم آورده اند اینجا و آنجا و به طور پیوسته نسخه های رنگارنگ تجویز می کنند و بایدها و نبایدهای بسیاری را برای رفع مشکلات و معضلات جامعه ارائه می دهند؛ انگار نه انگار که بانی بسیاری از این مشکلات اقتصادی خود آن ها بوده اند و اگر بایدی هم وجود دارد این است که به خاطر این همه قصور از پیشگاه مردم عذرخواهی کنند. تنها هر از گاهی مسئولی مثل همین رییس کمیسیون برنامه و بودجه از کوتاهی خود و دیگر مسئولان پرده بر می دارد و دادسخن می دهد که انشااله این هم شائبه انتخاباتی نداشته باشد؛ به خصوص اینکه ایشان در پایان سخنان خود گریزی هم به انتخابات پیش روی مجلس یازدهم زده اند و گفته اند: « صندوق های رای که هر یک میخ استحکام انقلاب است، چپ و راست نمیشناسد». با این حال همین اندازه اذعان و اعتراف که از دهان و زبان یک نماینده مجلس که اتفاقا عضو کمیسیونی است که با معاش دولت و مردم سر و کار دارد، ولو اگر شائبه انتخاباتی هم داشته باشد باز هم غنیمت است.
