مسعود یوسفی
روزنامه نگار
وزیر امور خارجه کشورمان اخیرا با دکتر ماهاتیر محمد، نخست وزیر و معمار بزرگ مالزی نوین در پایتخت این کشور دیدار داشت و قرار است که او نیز به زودی دیداری از ایران داشته باشد. حضور ماهاتیر محمد می تواند فرصتی باشد برای این که بفهمیم چطور شد که این پزشک...... مالزیایی توانست کشورش را از قعر فقر و عقب ماندگی به اوج توانمندی اقتصادی و صنعتی و توسعه یافتگی برساند و ما با خروار، خروار ادعا و صرف هزینه های گزاف و آزمون و خطاهای بسیار نتوانسته ایم. هنوز که هنوز است صنعت خودروسازی ما در گل و لای ناشی از انحصار و باتلاق رانت درجا می زند و نمی تواند خارج شود اما اتومبیل پروتون مالزی توانست در مدت کوتاهی که از راه اندازی آن می گذشت در خیابان ها و جاده های کشورهای مختلف جهان خرامان، خرامان راه طی کند و از مردم و سرنشینان خود دلربایی کند. برای اطلاع از چگونگی توسعه مالزی در سایه درایت ماهاتیر محمد می توان به منابع مکتوب و اینترنتی که در این مورد وجود دارد مراجعه کرد. در اینجا فقط باید به راز سترگ و در عین حال ساده ای که او برای رسیدن به اهدافش به کار برد اشاره کرد. روزی که ماهاتیر محمد برای بار نخست، به نخست وزیری مالزی رسید به وزیر اقتصاد کابینه اش گفت: «من چیزی از اقتصاد نمی دانم، تو به اقتصاد کشور بپرداز، من هم امنیت تو را تامین می کنم». «تامین امنیت»؛ این است همه رازی که با به کار بستن آن اقتصاد احیا می شود. هیچ جامعه ناامنی اقتصاد سالم و با نشاطی نخواهد داشت. اقتصاد و سرمایه زودرنج و گریزپاست و در هوای ناسالم و عفن نمی تواند نفس بکشد و فرار را بر قرار ترجیح می دهد. در فضای ناسالم و غبارآلود و پرجنجال تنها انحصار و رانت و فساد رشد می کند. هم از این رو است که رانت خواران و مفسدان اقتصادی تا می توانند فضای جامعه را از جنجال و ناامنی و آلودگی می انبارند که شفافیتی وجود نداشته باشد تا مفسده ها و غارتگری ها و رانت خوری های شان پوشیده بماند. در مقابل هر چقدر فضا و جو پاکیزه و شفاف باشد به همان نسبت فساد و تخلف کاهش پیدا می کند. کارکرد سترگ و حساس امنیت همین است که نگذارد غبار ناامنی و آلودگی فضای جامعه را بیالاید تا اقتصاد و سرمایه بتواند نفس بکشد و برببالد. بر این قیاس اقتصاد پویا و بالنده امروز مالزی حاصل و پیامد همان امنیتی است که ماهاتیر محمد وعده آن را به وزیر اقتصاد خود داده بود.
