کد خبر: ۸۶۸۳۱
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۸ - ۱۶:۰۶

کورش شرفشاهي

k.sharafshahi@gmail.com

از هنگامی که علم قدرت را خود را نشان داد، همواره با تجربه چالش داشته و این چالش بین کسانی که در مراکز علمی تحصیل می کنند با کسانی که در کارگاهها مشغول بکار هستند به صورت جدی تر خود نمایی می کند. بدتر اینکه هیچکدام حاضر نیستند توان گروه دیگر را تایید..... کنند و به همین دلیل کار به تقابل کشیده می شود. اما زیان این تقابل را نظام اقتصادی کشور متحمل می شود. اگرچه امروزه پایه صنایع ، کشاورزی و خدمات را علم بنا نهاده اما در عمل شاهد بیگانگی بین عالمان و کسانی هستیم که به صورت تجربی همین علوم را به تولید تبدیل کرده اند.

متاسفانه در برخی موارد تحصیل کردگان دانشگاهی ما خودشان را دست نیافتنی می بینند و گمان می کنند تنها با داشتن مدرک دانشگاهی، باید میزی از چوب گردو با صندلی گردان در اختیارشان گذاشته شود و فقط دستور بدهند، البته اگر تقاضای منشی مخصوص نداشته باشند. این درحالی است که بخشهای صنعت و کشاورزی به افرادی نیاز دارد که آستین بالا بزنند و در بخشهای تولیدی حضور مستمر داشته باشند. بی شک یکی از جدی ترین مشکلات تولید، نبود رابطه مستقیم بین دانشگاه و کارگاه است. نتیجه نبود یا اگر بخواهیم خوش بینانه نگاه کنیم، کمبود این رابطه، فاصله گرفتن علم و عمل است. امروزه تحصیل کردگان بسیاری را سراغ داریم که وقتی از دانشگاه فارغ التحصیل می شوند، نمی توانند جذب بازار کار بشوند زیرا وقتی در محیط کارگاه حضور می یابند، تازه متوجه می شوند که آنچه در کارگاه رخ می دهد با آنچه در کلاس تدریس می شود، فاصله معناداری دارد. از سوی دیگر افرادی که سالها در کارگاهها کار کرده اند، حاضر نیستند به آنچه تحصیل کردگان می گویند، گوش بدهند و در بسیاری از موارد معتقد هستند که تحصیل کردگان دانشگاهی مانعی سر راه تولید هستند. اما باید این معضل در جایی به پایان برسد و رابطه بین صنعت و دانشگاه از حالت خصمانه به حالت دوستانه برای رونق تولید تبدیل شود. به همین دلیل طرح های بسیاری در مقاطع آموزش و پرورش و دانشگاهها به مرحله اجرا درآمد که نیمه کاره رها شد و به شکست انجامید. البته امروزه دانشگاهها واحدی به نام کارورزی دارند که دانشجو می بایست چندین ماه را در کارگاهی مشغول بکار شود تا از شرایط کارگاه با خبر شود اما متاسفانه واحد کارورزی هرگز موفقیت آمیز نبوده به نوعی که وقتی دانشجو فرم کارورزی را به کارخانه یا کارگاه یا بنگاه اقتصادی می برد تا زمانی را به کار عملی در محیط واقعی کار سپری کند، اولین اتفاق این است که دانشجو به دنبال فردی می گردد تا فرم کارورزی اش مهر کند و بنگاه اقتصادی نیز برای آنکه درگیر کارورز نشود، فرم او را یک باره مهر و امضا می کند بدین معنا که کارورز با یک بار حضور در بنگاه اقتصادی، برای سه ماه تاییده حضور دریافت می کند و البته در بیشتر موارد استاد با دانشجو هماهنگ است و زمانی که قرار است استاد برای بازرسی به کارگاه مراجعه کند، دانشجو نیز در همان زمان حاضر می شود.

به نظر می رسد که بخش نظارت وزارت علوم باید جدی تر ورود کند و البته استاد و دانشجو نیز باید باور کنند که شرط اول موفقیت، رابطه نزدیک صنعت ودانشگاه است.

نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار