گروه اقتصاد کلان: تولیدکنندگان و بنگاه های اقتصادی که بنا به تعبیر برخی مقامات و مسئولان کشور سربازان و طلایه داران جبهه تولید هستند بیش از آن که نگران دشمن و جبهه مقابل باشند نگران بهره های و سودهای سنگین نظام بانکی هستند. در این خصوص روز گذشته نایب رئیس مجلس شورای اسلامی گفت: مجلس مصوبه ای برای حذف سود مرکب بانکی داشت که این مصوبه در شورای نگهبان رد شد اما از آنجایی که مجلس به این تصمیم اصرار کرد، تعیین تکلیف آن به مجمع تشخیص مصلحت نظام واگذار شد.
عبدالرضا مصری در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت درباره ضرورت حذف سود مرکب، افزود: باید توجه شود قانونی نیز برای اخذ سود مرکب وجود ندارد و دریافت سود مرکب در آیین نامههای داخلی بانک مرکزی و بانکها تدوین شده و جزو مصوبات مجلس شورای اسلامی نیست.
نماینده مردم کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه هدف اصلی حذف سود مرکب کمک به تولیدکننده است تا زنجیرهای متصل به تولید باز شود، افزود: سال جاری، سال رونق تولید بوده و باید موانع تولید شناسایی و از پیش روی تولیدکننده برداشته شود که یکی از موانع رونق تولید، سود مرکب است.
مصری با اشاره به تاریخچه تصویب حذف سود مرکب در مجلس، اظهار کرد: در کمیسیون تلفیق بودجه سال 98، مقرر شد؛ ربح مرکب حذف شود اما از آنجایی که برای آن، سقف مشخصی در نظر گرفته شد، شورای نگهبان آن را تبعیض دانست زیرا این مصوبه مشمول برخی افراد شده و برای برخی دیگر غیرقابل استفاده بود، به همین دلیل مجلس سقف در نظر گرفته شده را حذف کرد و مقرر شد؛ سود مرکب حذف شده و براساس قراردادهای اولیه منعقد شده میان بانک و وام گیرنده سود سادهدریافت شود-باید دید به چه روزی افتادیم که به ربح راضی میشویم و بحث بر سر ربح مرکب است در حالی که باید بحث اصلی درباره عدمدریافت ربح باشد- اما شورای نگهبان مجدد مصوبه مجلس را رد کرد.
مصری اضافه کرد: این مخالفتها موجب شد، مجلس طرحی برای حذف سود مرکب تدوین کند که این طرح نیز در شورای نگهبان رد شد اما از آنجایی که مجلس به این تصمیم اصرار کرد، تعیین تکلیف آن به مجمع تشخیص مصلحت نظام واگذار شد.
نائب رئیس مجلس شورای اسلامی ادامه داد: امیدوارم مجمع تشخیص مصلحت نظام با تصویب حذف سود مرکب مانند سامانه ثبت دارایی مسئولان، یادگاری خوبی از خود به جای گذارد.
سپردهگذاران چگونه غارت میشوند؟
استاد بازنشسته اقتصاد دانشگاه تهران با بیان اینکه برخی افراد، تسهیلات را برای پس ندادن میگیرند، اظهار کرد: طبق اصل دوم قانون اساسی تأمین شغل برای همه و استقلال در همه زمینهها به ویژه استقلال اقتصادی باید محقق شود، اما پدیدهای همانند «ربح مرکب» مانع این امر است.
«ربح مُرَکَب» مانع توسعه اقتصادی
در همین راستا، استاد اقتصاد دانشگاه تهران درباره اقدام مجلس شورای اسلامی برای حذف «رِبح مُرَکَب» در نظام بانکی کشور و بخشنامه اخیر بانک مرکزی در این زمینه گفت: معتقدم برخی از بانکهای ما وضعیتی ایجاد کردهاند که کسب سود برای آنها حدی ندارد و نگاه آنها صرفاً به شیوه سرمایهداری است. نتیجه این است که بیشتر سرمایه مردم در نزد بانکها از سوی کسانی جذب میشود که سود بیشتری پرداخت میکنند. این از بُعد سپردهگذاران است اما از طرف دیگر کسانیکه وام میگیرند و سودهای بالا یا «ربح مرکب» به بانکها پرداخت میکنند چه کسانی هستند؟
ابراهیم رزاقی در گفتوگو با ایکنا، درباره کسانیکه بیشترین تسهیلات را از شبکه بانکی کشور دریافت میکنند، اظهار کرد: اگر به واقعیات اقتصاد ایران دقت کنیم متوجه میشویم هرگز یک تولید کننده واقعی چنین وامهایی را دریافت نمیکند که بعداً نه تنها سود مرکب حتی سود عادی را به بانک پرداخت کند بلکه کسانی این تسهیلات را دریافت میکنند که عملکرد آنها ربطی به تولید ندارد. رزاقی افزود: در شرایط کنونی، سود تولید حدود ۱۵ درصد و در بهترین حالت ۲۰ درصد است اما برخی از وامهایی که از سوی شبکه بانکی پرداخت میشود با سود ۲۵ تا ۳۰ درصد است. الان بسیاری از بانکهای کشور ورشکسته هستند و اگر بانک مرکزی از آنها حمایت نکنند هیچ بقایی نخواهند داشت و همین بقای کنونی آنها هم صوری است و یکی از عوامل افزایش نقدینگی در اقتصاد کشور هم هستند. استاد بازنشسته دانشگاه تهران با اشاره به رونق دلالیگری با برخی تسهیلات بانکی، یادآور شد: برخی از این فعالیتها شامل تغییر کاربری زمین و پولشویی است. این نوع بانکداری به معنای نابود کردن تولید داخلی است. دولت هم آثار این فعالیتها از جمله ورشکستگی تولید، افزایش بیکاری و رونق دلالیگری را مشاهده میکند. فساد اقتصادی هم به میزان زیادی رشد کرده و بخشی از آن هم به وامهایی مربوط است که بانکها پرداخت کردهاند.
قلب تپنده فساد در اقتصاد کشور کجاست؟
رزاقی با بیان اینکه فساد در شبکه بانکی بسیار زیاد شده است تصریح کرد: این موارد نشان میدهد فساد به معنای واقعی کلمه در کشور فراگیر شده و قلب تپنده فساد هم برخی از بانکها و مدیران آنها هستند. وقتی چنین وضعیتی پیش آمد، عملکرد بانک از مسیر اصلی آن منحرف خواهد شد. بانک برای این است که سپردههای کوچک را جمعآوری کند و به عنوان یک سرمایه بزرگ در اختیار تولیدکنندگان قرار دهد تا آنها هم در مسیر رونق اقتصاد استفاده کنند.
