کد خبر: ۸۹۱۳۵
تاریخ انتشار: ۱۱ آذر ۱۳۹۸ - ۱۵:۵۲

مهدی رضا خانی

روزنامه نگار

حالا دیگر باورمان شده است که این تنها باد است که می تواند به داد شهر تهران برسد و دامن این شهر بزرگ را از آلودگی پاک کند. اگر جز این بود باید ما یعنی مردمان این شهر پرآشوب بعد از سال ها در چنین روزهای که هر سال در پی هم می آید می توانستیم بر حسب تجربه هم که باشد سال به سال...از میزان آلودگی کم کنیم . نه اینکه بر عکس هر سال شاهد وضعیت بدتر و فاجعه آمیز تری باشیم.

اگر حدود 60 مصوبه ای که در مورد رفع آلودگی هوای تهران در بایگانی ادارات خاک می خورد را کنار بگذاریم اجرای چند راهکار نه چندان سخت می تواند کمی اوضاع را بهتر کند. از سال 84 گاز سوز کردن خودرو ها در تهران شروع شده است. مزیت مصرف گاز بر بنزین از نظر قیمت و پاکی بر کسی پوشیده نیست آن هم برای کشوری که دومین دارنده ذخایر گاز جهان است، اما هنوز بعد از نزدیک به 15 سال بیش از 80 درصد خودروهای شخصی و بسیار بیشتر از این تعداد خودروهای عمومی و سنگین از سوختی غیر از گاز استفاده می کنند که به مراتب آلوده سازتر و گرانتر است. سال هاست که ثابت شده است که علت بخش زیادی از آلودگی هوای تهران تردد موتورسیکلت ها بویژه موتورهای از رده خارج و فرسوده اند. ولی در حذف این منابع آلوده ساز هیچ اقدامی صورت نمی گیرد. سال هاست که خودروهای فرسوده با عمر چند ده ساله مانند کوره های آجر پزی دود روانه کوچه و خیابان این شهر می کنند. اما اراده ای برای توقف و تعویض این ارابه های مرگ وجود ندارد. ما چون ملاحان در میان امواج سرگردان مانده ایم تا باد موافق وزیدن آغاز کند و ما را با خود بدانجا که میخواهد ببرد. انگار نه انگار که عصر بادبان های برافراشته گذشته است و دنیای امروز الزامات دیگری دارد. الزاماتی که اگر درست بکار گرفته نشود استفاده از تکنولوژی را به فاجعه تبدیل می کند. شهر تهران را می توان با همین چند اقدام نه چندان سخت به شهر زندگی تبدیل کرد وگرنه شاید فاجعه ای در راه باشد

نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار