سیده فاطمه ذوالقدر
نماینده تهران درمجلس
شكل‌گیری انقلاب ۵۷، ناشی از تحول و رشد فرهنگی جامعه و روی‌آوردن اقشار مختلف به ویژه قشر جوان و فرهنگی جامعه به ارزش‌های اسلامی بوده است.ایدئولوژی فرهنگی انقلاب بود که باعث تحول در نظام سیاسی شد و اگر فرهنگ اسلامی در لایه های انقلاب، نمایان نمی‌شد، انقلاب اسلامی...به پیروزی نمی رسید. نقش عوامل فرهنگی در این نهضت مردمی بیش از سایر عوامل بوده است؛مردم نمی توانستند مناسک و مناسبتهای مذهبی را در شرایط دلخواه برگزار کنند یا از سینما و فیلمهای ارزشی محروم بودند،هنر به ابتذال کشیده شده بود وکسانی که حرف حق می زدند، پشت میله های زندان بودند و یا با سختی‌های زیادی زندگی می کردند و... .همه این شرایط مردم را به این نتیجه رساند که جز با تغییر ساختار حاکمیت و سپردن حکومت به دست رهبری مردمی و آگاه از ارزش های اسلامی ، مقدور و ممکن نیست.در پیروزی انقلاب، اعتقادات خاص فرهنگی مردم تعیین کننده بود.آنها می خواستند در لوای حکومت اسلامی، «استقلال» و «آزادی» محقق شود.
انقلاب اسلامی ایران در کشوری به وقوع پیوست که به عنوان یکی از متحدان اصلی آمریکا در نقطه‌ای بسیار پر اهمیت از جهان قرار داشت و علاوه بر دارا بودن منافع عظیم اقتصادی برای آمریکا، پایگاهی بسیار با ارزش را در اختیارش قرار می‌داد تا به فعالیتهای اطلاعاتی و جاسوسی بپردازد و جلوی گسترش نفوذ دیگر قدرت آن زمان -شوروی- در خاورمیانه و دنیای آزاد را بگیرد. بنابراین انقلاب به همان اندازه که مبین مخالفت تمامی ملت ایران با سیاستهای داخلی شاه بود، نشان از ناخرسندی از سیاست خارجی و نوكري قدرت هاي وقت هم داشت. نظام سیاسی مطلوب و آرمانی مردم، نظامی بود که استقلال کشور را به ارمغان آورد و بدون اینکه به قدرتهای خارجی وابستگی داشته باشد سیاستهای خود را به صورت مستقل و بر اساس منافع ملت قرار دهد. چنانچه ذکر شد این استقلال در بعد سیاسی تا حدود زیادی محقق شده است اما لازم است در بعد اقتصادی نیز صورت گیرد تا در برهه های زمانی حساسی، از جمله اين سال ها که در تحریم های و فشار هاي حداكثري و خصمانه و ناروای مستکبری چون ايالات متحده آمریکا هستیم ، شاهد فشار اقتصادی بر اقشار ضعیف جامعه نباشیم.
انقلاب برای این است که عدالت برقرار شود. به تعبیر مقام معظم رهبری اگر در جامعه‌ای عدالت باشد، یعنی قانونِ عادلانه؛ قضاوتِ عادلانه؛ اجرا عادلانه و نظر به آحاد ملت، نظر عادلانه باشد، تلاش اجتماعی و اقدام سازنده‌ی اقتصادی هم در آن جامعه بهتر خواهد شد و ثروت هم بیشتر به آن جامعه رو خواهد آورد. لذا در تقسیم ثروت و قدرت باید مراقب بود که توازن برقرار باشد. این گونه نشود که قشر ضعیف، ضعیف تر گردد و در کسب معاش زمین بخورد و حق خود را در دست صاحبان ثروت و قدرت جامعه ببیند. دولت باید برای حمایت از اقشار ضعیف، برنامه ریزی کند و از افراد بی درآمد و یا درآمدهای پایین مراقبت به عمل آورد تا هم وظیفه اش را انجام داده باشد و برقراری عدالت و رفع تبعیض را که از شعارهای انقلاب بود جامه عمل بپوشاند و هم سبب ایجاد رضایت و آرامش خاطر در میان مردم گردد.
آخرین اخبار