کد خبر: ۹۷۲۰۱
تاریخ انتشار: ۲۸ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۵:۳۳

مسعود یوسفی

روزنامه نگار

یک ماه به پایان سال مانده است و ایرانی ها از همین حالا در تدارک عید و استقبال سال جدید هستند و تقریبا پرونده سال جاری بسته شده است. حالا یک عده آدم های سیاسی و بعضی فعالان اقتصادی منتظر هستند ببینند شعار سال آینده چیست. به اعتقاد نگارنده خوبست که همین شعار سال جاری یعنی «رونق تولید»...برای سال آینده هم منظور شود. درست است که در این سال تولید ملی رشد و پیشرفت قابل قبولی نداشت، ولی حداقل فهم نسبتا خوبی از این حوزه برای اکثر مردم و حتی نخبگان و فعالان اقتصادی حاصل شد و مهم همین فهم و درک و استنباط است که می تواند بستر را برای ایجاد درست و اصولی یک پدیده فراهم بیاورد. در این سال ضرورت و لزوم تولید ملی و اتکا به داخل به کرات از تریبون ها و از قول مسئولان و کارشناسان و نخبگان و مردم عادی مطرح و ابعاد مختلف آن تبیین شد و جا افتاد. حالا یک اجماع کلی در باره فهم و چیستی و ضرورت تولید ملی به وجود آمده است که می تواند در ماه ها و سال های بعد زمینه را برای یک جهش صنعتی و آنچه که نهضت ساخت داخل نامیده می شود ایجاد کند. مسلم است که در دوره معاصر هیچ کشوری نمی تواندادعا کند که یک وسیله را صد در صد خودش ساخته است چون اجزا و لوازم تشکیل دهنده یک کالای تولیدی و مواد اولیه آن معمولا از کشورهای دیگر وارد می شود و در نهایت تحت لیسانس و برند یک کشور روی خط تولید قرار می گیرد و به بازار عرضه می شود. بنا بر این توقع نباید داشت که صفر تا صد یک کالا در ایران تولید شود و همین که در کشور ما هم روند به همین صورت به پیش برود و برندسازی صورت بگیرد، بخش صنعت به هدف خود رسیده است. به یک معنا می توان رونق تولید را معادل برندسازی فرض کرد. این نکته به آن خاطر ذکر شد که برای نهضت تولید ملی و داخلی سازی نباید معطل تولید مواد اولیه از داخل باشد و شعار آن به هیچ وجه متوقف نشود. بنا به همین دلیل هم منطقی و عقلانی این است که همانطور که گفته شد شعار سال آینده هم، همین « رونق تولید» باشد. با رونق تولید است که چرخ اقتصاد می گردد، بیکاری کاهش پیدا می کند، ارزش پول ملی بالا می رود، اتکا به نفس و اعتماد عمومی تقویت می شود، شهرها و روستاها آباد می شوند و مردم پس از سال ها سختی و بحران روی خوش می بینند و زندگی به روی مردم می خندد.

نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار