بانک‌هاي مرکزي جهان در يک دهه پيش غول‌هاي وال استريت را رام کردند. آنها اقتصاد جهاني را از بحران اقتصادي نجات دادند و جهان را با تزريق پول ارزان پرکردند. آنها با استفاده از قدرتشان به بانکها امکان دادن وام‌هاي بالا را دادند. عمل آنها باعث افزايش قيمت دارايي‌ها و رشد اعتماد مشتري و تجارت شد. بازارهاي مالي و مردم عادي همواره درانتظار اظهار نظر آنهاست اما اين بانک‌ها هرگز مانند اکنون ضعيف نبودند.  درحالي که سران بانک‌هاي مرکزي جهان در نشست سالانه صندوق بين المللي پول در واشنگتن جمع مي‌شوند بحران عدم اطمينان به بانکداري بانک‌هاي مرکزي وجود دارد. الگوهاي اقتصادي بانک‌هاي مرکزي نتوانسته موفق باشد و ترديد درباره درک آنها نسبت به تاثيرات نرخ بهره و ديگر سياستگذاريهاي مالي بر اقتصاد ايجاد شده است.به طور خلاصه اين قدرتهاي جهان ممکن است درکي از آنچه اقتصاد مدرن را تکان مي‌دهد نداشته باشند و اقدامات خوب و مصلحت طلبانه آنها مضر باشد.اگرچه بانک‌هاي مرکزي جهان همواره درميان احزاب چپ و راست منتقدان خود را داشته اکنون ترديدها در دنياي محدود آنها عميقتر شده است.قابليت بانک‌هاي مرکزي براي حل مشکلات تنها بر نرخ رشد تاثير نخواهد گذاشت بلکه براي سلامت دموکراسي‌هايي با اقتصاد پيشرو نيز حياتي است که درگير رشد پوپوليسم هستند.ريشه اين بي امنيتي به دليل سياست گذاري مالي در اقتصادهاي پيشرفته چون آمريکا و ژاپن است که نرخ تورم طبق پيش بين‌ها نبوده است. پايين بودن نرخ تورم زير 2 درصد نشان داده که طرح جانت يلين رياست بانک مرکزي آمريکا به افزايش نرخ بهره نتوانسته نگراني درباره بدهي و تورم پايين را توجيح کند.به نظر مي‌رسد مشکل بانک‌هاي مرکزي اين باشد که نمي‌توانند به راحتي تشخيص دهند که اقتصادها نيازمند محرک هستند يا سخت گيري. اين نگراني به سطحي رسيد که خانم يلين نيز اشاره کرد الگو تئوري شايد از ريشه گنديده باشد. با اين وجود درحال حاضر مردم هنوز به زنان و مرداني که در بانک‌هاي مرکزي جهان کار مي‌کنند اعتماد دارند.اما اين اعتماد شکننده است و بانک‌هاي مرکزي شايد دهه گذشته سرور جهان بودند اما خوب مي‌دانند که برسرمالکان گذشته اين عنوان چه‌امد.