کورش شرفشاهي
k.sharafshahi@gmail.com
اينکه کشور ايران از وضعيت جغرافيايي مناسبي برخوردار است، شکي نداريم اما اينکه تاکنون ازاين امتياز به درستي استفاده نشده، اعترافي است که هيچ کس تاکنون منکر آن نشده است. اگر از ناديده گرفتن ظرفيت گردشگري صرف نظر کنيم و باور داشته باشيم که از شرايط چهار فصل آب و هوايي استفاده نشده، بي توجهي به بخشهاي ديگر نيز به خوبي ديده ميشود. يکي از اين ظرفيتها، ترانزيت است. ايران براي کشورهاي همسايه شمالی خود، پلي براي رسيدن آبهاي آزاد است و کشورهاي شرقي و غربي ايران نيز براي رسيدن به طرف ديگر، بايد از ايران عبور کنند. بنابر اين مشاهده ميشود که ايران به راستي پلي اقتصادي براي جهان است و هر کشوري که قصد عبور از ايران را داشته باشد، بايد هزينهاي تحت عنوان ترانزيت به کشورمان بپردازد. اما سوال اينجاست که چه مقدار از اين ظرفيت استفاده کرده ايم؟ براي عبور از ايران ، سه مسير هوايي، زميني و ريلي تعريف شده که مطمئنترين مسير، مسير ريلي است. جادههاي کشورمان به اندازهاي نيست که توان عبور حجم بالاي کالاهاي ترانزيتي را داشته باشد از سوي ديگر حوادث بالاي جادهاي بيانگر آن است که اطمينان از مسير جادهاي بالا نيست. مسير هوايي نيز با مشکلاتي از قبيل تحريمها رو به رو شده که شرکتهاي هوايي را ناچار کرده مسير خودشان را ساعتها دور کنند تا از آسمان ايران پرواز نداشته باشند. بنابر اين مسير ريلي بهترين مسيراست. البته در سالهاي اخير اقدامات خوبي براي توسعه حمل و نقل ريلي صورت گرفته اما به نظر ميرسد کافي نيست و بايد مسير ريلي کشور را توسعه دهيم اما سرعت بسيار مهم است و هر چقدر در اين زمينه تاخير کنيم، در ياري اقتصاد کشور کم کاري کرده ايم.