وی با بیان این که قابلیت انعطاف، مهمترین ویژگی حسگرهای آدامسی است افزود: اکثر حسگرهایی که امروزی استفاده میشوند از جنس فلزی هستند که تنشهای حرکتی به تدریج موجب کاهش حساسیت، فرسودگی و در نهایت توقف کار آنها میشود.
دارابی تصریح کرد: برای غلبه بر این ضعف برخی متخصصان اقدام به ساخت حسگرهایی از جنس پلاستیکهای قابل انعطاف و سیلیکون کردهاند؛اما این کار حساسیت حسگرها را کم می کند. ما در این پژوهش از مادهای فراوان و در دسترس استفاده کردیم که ضمن حفظ حساسیت بالای حسگرها، قابلیت انعطاف بالایی هم دارد.
وی درباره مراحل ساخت این حسگر آدامسی گفت: نمونههایی از آدامسهای معمولی موجود در بازار به مدت 30 دقیقه جویده و سپس با محلول اتانول شسته شدند.
پژوهشگر طرح افزود: در مرحله بعدی محلولی از نانولوله های کربنی به آدامس اضافه و به شکل های مورد نظر تقسیم شد.
دارابی تصریح کرد: این حسگرهای جدید که قابل شکلدهی با سرانگشتان هستند در مرحله آزمایش توانستند حتی کششی به اندازه 5 برابر طول اولیه خودشان (530 درصد) را بدون افت حساسیت بالا تحمل کنند.
وی قابلیت شکلدهی آسان و تطبیق با سطوح مختلف را از ویژگیهای مهم این ماده برشمرد و گفت: حسگرهای آدامسی توانایی آشکارسازی تغییرات رطوبت محیط را هم دارند و میتوانند در اندازهگیریها و تشخیصهای مرتبط با دستگاه تنفس استفاده شوند.
دارابی درباره عملکرد حسگر ساخته شده گفت: در این حسگرهای جدید، با تغییرات
کششی که در اثر حرکات بدن ایجاد میشود، تغییراتی در رسانایی شبکه
لولههای کربنی موجود در حسگر به وجود آمده و توسط دستگاه های آشکارساز
ردیابی میشوند.
منبع: ایسنا