مالیات را از کسانی بگیرند که درآمدهای آنچنانی دارند

کورش شرفشاهی - امروزه میوه و سبزی جایگاه ویژه ای در زندگی مردم دارد به نوعی که بخش قابل توجهی از درآمد مردم از هر قشری که باشند، برای خرید میوه و سبزی هزینه می شود و به همین نسبت نیز میزان اشتغالزایی بسیاری در این صنف وجود دارد. اما مشکلات بسیاری هم در این رابطه وجود دارد. به همین دلیل با اصغر سبزعلی، رییس اتحادیه میوه و سبزی و گل فروش شهرری و نایب رییس اتاق اصناف شهرری گفت وگو کردیم که در ادامه آمده است.

= نظر شما در مورد صنف میوه و سبزی فروش چیست؟

شک نداریم که بهترین میوه ها را ایران دارد. اما متاسفانه چون میوه را از خارج از کشور نیز وارد می کنند، مشکلات صنف میوه و سبزی را زیاد کرده و مردم گمان می کنند که واردات میوه و بدبختی کشاورزان، بر دوش میوه فروش است. این در حالی است که بیشتر ساکنان بالای شهر و اقشار مرفه به دنبال میوه های خارجی می روند و اقشار متوسط به پایین توان خرید میوه گران قیمت خارجی را ندارند. کشاورزی در شهرری خوب است و میوه های خودش را دارد. در شهرری سبزی کاری به وفور وجود دارد و از این بابت خودکفا هستیم.

= مشکلات صنف شما چیست؟

مشکلات بزرگ صنف میوه و سبزی فروش در چند بخش تقسیم می شود. بزرگترین مشکل ما صندوقهای مکانیزه است. صندوق مکانیزه مشکل بزرگی برای تمامی صنوف شده است، اما بیشترین مشکل برای صنف میوه فروش است. امروزه بیشتر فروشندگان میوه و سبزی سواد لازم برای استفاده از این صندوقها را ندارند و از الزام این صندوقها نیز اطلاعات کافی ندارند. این در حالی است که هر مغازه ای صندوق مکانیزه نداشته باشند، از سوی اداره دارایی مبلغ سه میلیون تومان جریمه می شود. نکته مهمتر این است که صنف بارفروش نه تنها سواد کافی برای استفاد از این صندوقهای مکانیزه ندارند، بلکه اطلاعاتشان نیز کافی نیست.

= صندوق مکانیزه چه اشکالی دارد؟ یک دکمه ای را می زنید، در صندوق باز می شود، پول را داخل آن می گذارید و فیش صادر می شود. چرا در این مورد سخت گیری می کنید؟

متاسفانه در همین اندازه نیز توان استفاده از این صندوقها را نداریم. البته قبول داریم وقتی چیزی قانون شد، باید اجرایی شود. به همین دلیل به همه فروشندگان میوه و سبزی توصیه می کنیم که صندوق بگذارند. اما اکثر فروشندگان صنف ما ناراضی هستند به دلیل اینکه سواد و توان استفاده از این فناوری را ندارند. البته اکننون بسیاری از جوانان وارد صنف شده اند که سواد لازم را برای استفاده از این صندوقها دارند، اما آنهایی که سالهاست میوه فروشی می کنند و سن بالا و سواد کمی دارند، نمی توانند از این صندوقها استفاده کنند.

= زمزمه ها بر این است که شما صندوق مکانیزه را تحویل نمی گیرید تا مالیات ندهید. این ادعا تا چه اندازه درست است؟

این طور نیست. صنف ما با دادن مالیات مشکلی ندارد. اما واقعا بسیاری از میوه فروشان توان استفاده از این صندوق را ندارند. چرا باید این اتهام به صنف ما وارد شود که بهانه می آوریم؟ این اتهام خوبی نیست و باید بپذیریند که بسیاری از اعضای صنف ما توان استفاده از این صندوقها را ندارند که می توانند در یک بازرسی میدانی این مهم را درک کنند.

= به هر حال اگر صندوق مکانیزه نصب کنید، درآمد مشخص می شود و دارایی می تواند از بابت درآمدتان مالیات بگیرد و میوه فروشان نمی خواهند این درآمدشان برای دارایی مشخص شود. این را منکر می شوید؟

این چه حرفی است؟ مگر تمام خرید و فروش یک مغازه میوه فروشی چقدر است که بخواهد درآمدش را از دارایی مخفی نگه دارد؟ یک میوه فروش صبح اول وقت باید برای خرید میوه به میدان برود و آخرین صنفی است که مغازه اش را می بندد. میوه فروشی به غیر از زحمت چیز دیگری نیست. نکته مهمتر این است که میوه فروش باید هرباری که خریداری کرده را در همان روز بفروشد و اگر یک روز بماند، میوه و سبزی خراب می شود و باید بیرون بریزد. به عبارت بهتر میوه و سبزی، روز فروش است و مانند اصناف دیگر نیستیم که اگر یک ماه جنس در مغازه ما باقی بماند، قیمتش گران بشود. میوه اگر یک روز بماند، نه تنها گران نمی شود بلکه بی ارزش می شود، به نوعی که اگر میوه و سبزی بیش از سه روز بماند، خراب می شود و باید بیرون بریزیم.

= در مورد مشکلات صندوق مکانیزه و ناتوانی صنف خودتان در استفاده از این صندوقها با دارایی مذاکره کرده اید؟

بارها صحبت کرده ایم. اما گوش شنوایی وجود ندارد و ما نیز راهکاری به نظرمان نمی رسد که این مشکل را حل کنیم. هر اعتراضی هم که می کنیم، آقایان می گویند قانون است و باید اجرا شود.

= آیا مخالف اجرای قانون هستید؟

هرگز مخالفتی با قانون نداریم. اما حرف ما بر این است که نباید با همه اصناف با یک نگاه و یک روش برخورد کنند. قیمتها و شرایط کالا در هر صنفی بسیار متفاوت است. اول اینکه سبزی فروش می خواهد نیم کیلو سبزی بفروشد و باید مبلغ 500 تومان را در صندوق مکانیزه ثبت کند. از طرف دیگر آقایان چطور می خواهند میوه و سبزی هایی که خراب شده را از دارایی و درآمد ما کسر کنند. مگر ما می توانیم آخر شب در صندوق مکانیزه ثبت کنیم که 30 کیلو سبزی و 50 کیلو میوه هایمان خراب شده و بیرون ریخته ایم. البته مسوولان دارایی این را می دانند و اگر هم باور ندارند می توانند به صورت میانگین به چند سبزی فروشی مراجعه کنند و آخر شب میوه ها و سبزی های خرابی که به زباله تبدیل شده را وزن کنند تا حرف ما باورشان بشود.

= اما در سطح شهر میوه فروشی هایی داریم که فروش بالایی دارند و مغازه هایشان هم لوکس است. در مورد آنها چه نظری دارید؟

ما که منکر وجود این افراد نیستیم. اما این مغازه دار با فردی که یک مغازه کوچک در یک کوچه دارد، فرق می کند و نباید این دو نفر را با هم مقایسه کنیم و بگوییم میوه فروش و سبزی فروش پول پارو می کند و همه باید به یک اندازه مالیات بدهند.

= نظر شما در مورد مالیات بر مشاغل نیست؟

اتفاقا مشکل دیگر ما مالیات بر مشاغل است که برای سال 93 چندین برابر شده است. اکنون معضل مالیات مشاغل برای همه صنوف است و بی توجهی به این مساله صدای همه صنوف را درآورده است. فردی که سالیانه 300 هزار تومان مالیات پرداخت می کرد، یک باره تا مرز سه میلیون تومان افزایش پیدا کرده است. اول اینکه آقایان پاسخ دهند به چه دلیل این افزایش یک باره را داده اند. مگر درآمد مغازه یک باره 10 برابر شده که مالیات را 10 برابر بالا برده اند؟ این چه وضع رسیدگی به مالیات است.

= به هر حال در قانون بودجه کشور آمده که باید وابستگی اقتصاد کشور به نفت کاهش پیدا کند و درآمد کشور با مالیات تامین شود. آیا به این اعتراض دارید؟

ما هرگز منکر مالیات نشده ایم. اما حرف ما این است که مالیات را از کسانی بگیرند که درآمدهای آنچنانی دارند. چرا باید مالیات را از مغازه داری بگیرند که خرج روزانه خانواده اش را به زور در می آورد و در مقابل، افرادی را داریم که روزانه به اندازه قیمت مغازه این فرد درآمد دارد، اما مالیات نمی پردازد. اگر باور ندارید با هم به سراغ میوه فروشانی برویم که خرج زندگی شان را به زور در می آورند و به جرات می گویم که به انداره خرج روزمره درآمد دارند و اداره دارایی می خواهد در نان سفره این افراد بیچاره شریک شود. بارها در رسانه ها شنیده ایم که عده ای فرار مالیاتی میلیاردی دارند، چرا به سراغ آنها نمی روند و به قشری زور می گویند که چرخه زندگی خانواده شان را به زور می گذرانند؟ آیا آقایان می خواهند این خانواده ها را بدبخت کنند؟ امروزه یک مغازه کار می کند تا نان چند نفر را تامین کند. ما اعتراضی به بازرسی نداریم و اگر گمان می کنند مغازه ای درآمد میلیونی دارد، بروند وضعیت زندگی اش را بررسی کنند.

= کسی که قیمت مغازه اش 500 میلون تومان است، چطور می گوید مالیات نمی دهم. به هر حال قبول دارید که مغازه این افراد قیمت دارد؟

باز هم تاکید می کنم که از آن آدم مالیات بگیرند و ما آن را انکار نمی کنیم. دفاع ما از اقشار ضعیف و مغازه دارانی است که در یک کوچه مغازه دارند و قیمت مغازه شان 50 میلیون تومان است و اگر این مغازه را هم بفروشد، برای تامین هزینه های زندگی خود و خانواده اش با مشکل رو به رو می شود.

= صندوق مکانیزه را که نمی پذیرید، اداره داریی چطور می تواند بین مغازه داران کم توان و پردرآمد تفاوت قایل شود؟

اول اینکه آن ممیزی که به سراغ مغازه ها می رود، از دور متوجه می شود که وضعیت و درآمد آن مغازه چقدر است. به هر حال وقتی اسم کسی را ممیز دارایی گذاشته اند، باید قیمت مغازه را بداند و بتواند حدس بزند که چقدر درآمد دارد. نکته دیگر این است که می توانند به اتاق اصناف یا اتحادیه میوه فروشان اعتماد کنند و از ما نظر بخواهند. به هر حال ما نمایندگان صنف هستیم و می دانیم چه کسانی وضعیت خوبی دارند و چه کسانی وضعیت خوبی ندارند و می توانیم این اطلاعات را به صورت مستدل به دارایی اعلام کنیم. بنابر این می توانند از اتحادیه یا اتاق اصناف استعلام کنند. اما مشکل اینجاست که دارایی نمایندگان صنف را قبول را ندارد. همین الان مشکل اصلی اصناف، مالیات بر ارزش افزوده است که چندین برابر مالیات مشاغل شده است. مغازه داری به اتاق اصناف مراجعه کرده که 60 میلیون تومان مالیات بر ارزش افزوده برای آن تعیین کرده اند. آقایان هم دلیلی برای این نمی آورند. این در حالی است که مالیات بر مشاغل همین کاسب 10 میلیون تومان شده است. اکنون سوال ما از دارایی این است که چرا یک فرد باید هم مالیات بر درآمد و هم مالیات بر ارزش افزوده بدهد و بر چه اساسی این مبالغ را تعیین می کنند؟

= آیا به عنوان مسوولان اتاق اصناف و نمایندگان اتحادیه ها، با اداره داریی مکاتبه داشته اید تا مشکلات را مطرح کنید؟

مکاتبه که کار کوچکی است. دایم مراجعه حضوری داریم و موارد را به صورت دقیق اعلام می کنیم. اما چه کنیم که توجهی نمی کنند. مشکل ما دایم و روزانه است و هر روز یک مغازه دار یا تولید کننده به اتاق اصناف می آید و برگه مالیاتی در دست دارد که با هزاران دلیل ثابت می کند این مالیات انصاف نیست. اما چه کار کنیم؟ ما که نمی توانیم همه روزه بابت هر تولید کننده یا فروشنده ای که اعتراض دارد، به دارایی نامه بنویسیم و یا مراجعه مستقیم داشته باشیم. اگر هم این کار را بکنیم، فایده ای ندارد. فردی که 60 میلیون تومان مالیات داشته، با اسناد و مدارک به دارایی مراجعه کرده و ما نیز مشکلاتش را تایید کرده ایم، اما مالیات 60 میلیون تومانی را به 59 میلیون تومان کاهش داده اند. آیا این درست است و آیا اسناد و مدارکی که مورد تایید اتاق اصناف و اتحادیه است، برای دارایی ارزشی ندارد؟

= به هرحال مالیات قانون است و مسوول دارایی نمی تواند آن را کاهش دهد. آیا برای کاهش یا واقعی کردن مالیات، با مجلس شورای اسلامی یا وزارت اقتصاد و دارایی که مسوول مستقیم هستند، مکاتبه داشته اید؟

ما با همه مسوولان مذاکره و مکاتبه کرده ایم اما هر کاری راهکاری دارد و ما نمی توانیم مستقل به این قضیه بپردازیم. ما اعتراض خود را با اسناد و مدارک به اتاق اصناف ایران داده ایم و آنها نیز با مدارک اتاقهای اصناف دیگر شهرها تجمیع کرده و به نمایندگان مجلس و دارایی داده اند اما فایده ای نداشته است.

= دولت موظف به اجرای قانون است و شما باید به نمایندگان مجلس فشار بیاورید که قانون مالیات اصلاح شود. آیا با نمایندگان به صورت گسترده رایزنی داشته اید؟

هنوز با نمایندگان مجلس جلسه ای نداشته ایم. البته برای حل مشکلات و اینکه نمایندگان در جریان مشکلات ما قرار بگیرند، چندین نفر از آنان را به اتاق اصناف شهرری دعوت کرده ایم و ساعتها با آنها جلسه گذاشته ایم. اما فایده ای نداشته است. امروزه اصناف مانند داستان امام علی(ع) شده اند که شبها در چاه فریاد می کشید. ما نیز در چاه فریاد می کشیم و صدایمان به گوش مسوولان نمی رسد.

= به تازگی قیمت برخی میوه ها گران شد. نقش میوه فروش در این گرانی چیست؟

میوه فروش که نقشی ندارد. همه چیز از کمبود میوه شروع می شود. وقتی میوه کم باشد، گران می شود و اگر زیاد باشد، ارزان می شود. همانطور که گفتم ماجرای میوه فروشی با دیگر اصناف فرق می کند. ما که نمی توانیم جنس را برای روز مبادا انبار کنیم. هرچیز که در میدان میوه عرضه شود، می خریم و با درصدی سود، به مصرف کننده می دهیم. بنابر این در مورد میوه فروشی هیچ وصله ای را نمی توانند بچسبانند. شما هم نباید حساب میوه فروش را با کسانی که سردخانه دارند و میوه انبار می کنند، یکی کنید. اگر می خواهید گرانی میوه را بررسی کنید، دنبال سردخانه دار و دلال میوه بگردید. البته امکان دارد که در برخی موارد یک باره مصرف میوه ای بالا برود که باعث گرانی آن بشود، اما این ربطی به میوه فروش ندارد. وقتی مصرف بالا برود و میزان عرضه با میزان تقاضا همخوانی نداشته باشد، قیمت گران می شود. میوه فروش هم میوه را از بارفروش می خرد و به مردم می فروشد بدون آنکه بتواند آن را احتکار کند.