این عینک‌ها به نوشته wired از نظر طراحی ظاهری شبیه به عینک‌های ری‌بن (Ray-Ban)هستند و شیشه آن‌ها قابل تعویض برای افراد با چشمهای ضعیف است.
در فریم این عینک‌ها سه الکترود طراحی شده‌است که هرکدام از این سه الکترود روی پد بینی، روی گوشی‌ها و بالای بینی قرار گرفته اند.
این الکترودها پلک زدن و حرکت چشم کاربر به هشت جهت را تشخیص می‌دهند و سپس داده‌های به دست‌آمده را تحلیل کرده و از طریق بلوتوث به تلفن هوشمند کاربر ارسال می‌کند.
همچنین این عینک هوشمند می‌تواند با تحلیل داده‌های چشمی تشخیص دهد که چشمان کاربر چه زمانی خسته شده است و آیا این احتمال وجود دارد که راننده پشت فرمان به خواب برود.
اگر عینک وجود خطر احتمالی به خواب رفتگی را احساس کند، یک زنگ خطر از طریق تلفن همراه کاربر نواخته می‌شود و به راننده اخطار می‌دهد که باید برای چند دقیقه ماشین را پارک کرده و استراحت کند.
همچنین برنامه‌های طراحی شده در این عینک با دریافت اطلاعات جسمانی کاربر می‌تواند تخمین بزند که وی در طول روز چقدر تمرکز داشته‌است و کارایی ذهنی و هوشیاری وی در حین کار چه میزان بوده‌است.
علاوه بر تحلیل داده‌های چشمی، عینک هوشمند Jins با استفاده از سنسورهای شتاب‌سنج و ژیروسکوپ که در ساخت آن طراحی شده‌است حرکات بدنی کاربر را نیز اندازه‌گیری می‌کند.
این داده‌های رهگیری شده شامل شمارش تعداد قدم‌ها، ارزیابی حالت بدن و زاویه قرار گیری کاربر می‌شود.
