دکتر اصغر نعمتی
مدیرمسئول
موج گسترده کرونا در کشورو جهان تاثیرات مخرب و غیر‌قابل جبرانی را درپی داشت به طوریکه برخی صاحبنظران تند ورادیکال، کرونا و پی‌آمدهای آن‌را عامل تقسیم تاریخ جهان به قبل وبعد کرونا تلقی کردند. کرونا با بی رحمی تمام وبدون هر گونه ملاحظه‌ای جهان‌را در نوردید و درکارکرد‌های خود فقیروغنی، مدیر وکارمند، چهار درصدی وغیره نشناخت. این ویروس توانست بطور محسوسی در اقتصاد وسیاست وفرهنگ تا همه مناسبات از سطح بین الملل تا خانواده‌ها رامتاثر سازد. سبک زندگی ومناسبات اجتماعی خانواده‌ها را به شکل آزاردهنده‌ای تغییر داد و ویژگی خطرناک، کشنده وهمه‌گیری ویروس همه را خانه نشین کرد. این تغییرات ناخواسته با طیف گسترده تاثیرات، موجب شکل گیری فشارهای مختلف روحی روانی در جامعه وخانواده شد ودر این بین می‌توان پیش بینی نمود آسیب پذیری بیشتری از این ناحیه متوجه کودکان باشد. کودکان ناگهان از اجتماع دوم خود که مدرسه باشد جدا شدند، از هم سالان خودکه هر روز ساعات زیادی را با آنها سپری می‌کردند دور مانده‌اند ودر شرایطی قرار گرفتند که باید شکل جدیدی از در خانه ماندن را تجربه کنند که بدیلی از آن در گذشته رخ نداده وتجربه نشده است. فضای خانه آکنده از انرژی منفی است، هر لحظه اخبار نگران کننده‌ای از تلویزیون در خصوص گسترش بیماری وهشدارهای پی درپی به گوش می‌رسد، از شادمانی همیشگی آستانه سال نو خبری نیست. نگاه مضطرب والدین ونگرانی آنها از آینده‌ای که رنگ وبوی امید ندارد ودلتنگی های ناشی از ندیدن بستگان نزدیک و.... همه وهمه موجب تشویش واضطراب کودکان می‌شود واینگونه حقوق کودکان در لا به‌لای جنجال کرونا گم می‌شود وآنچه باقی می‌ماند لطمات روحی وروانی است که سالیان سال با روح و روان کودکان این دوره بعنوان یادگارهای تلخ می‌ماند. از این رو در چنین شرایطی الزامات تربیتی وروانی می‌طلبد تا والدین، رسانه‌ها وحاکمیت در جهت روشنگری و اتخاذ شیوه‌هایی که موجب برون رفت از این بحران می‌شود همت کنند. والدین در این شرایط سخت بایدرفتار خود را منطبق بر رعایت نکات بهداشت روانی کود ک در شرایط خاص کنونی متمرکز نموده، مانع از انتقال ترس و اضطراب خود به آنها شوند. از گوش دادن مداوم اخبار منفی دوری کرده و از بازگو کردن مستمر آنهادرجمع خانواده پرهیز نمایند و ضرورت دارد در صورت بروز هر گونه تغییر رفتار وعلایم افسردگی وگوشه گیری در کودک از مشاوران خانواده و روانشناسان راهنمایی گرفته شود. در چنین شرایطی چنانچه عضوی از خانواده دچار این بیماری شد با کمک روانشناسان شیوه طرح موضوع مطرح و کم آسیب ترین راهکار برگزیده شود. رسانه‌ها بویژه رسانه ملی باید با تولید برنامه‌های جذاب وسرگرم کننده زمینه لحظات مفرح رابرای کودکان در این شرایط سخت رقم بزنند وهمگام با والدین در تقویت روحیه وافزایش نشاط کودکان سهیم شوند. در این بین بخشی از روشنگری‌های مربوط به شیوه رفتار والدین نیز می‌تواند در زمره برنامه‌های رسانه ملی قرار گیردو استراتژی برجسته سازی موضوع با پرهیز از هراس افکنی وتمرکز بر اقناع مخاطبان باید محور برنامه‌سازی‌ها قرار گیرد. شاید در چنین حالتی و در صورت ارائه برنامه‌های جذاب، فرصتی برای رسانه‌ها در جهت جذب مخاطبان به ویژه کودکان ونوجوان نیز فراهم گردد. هم چنین واقع بینی وارائه بهنگام اخبار بحران همراه با امید آفرینی زمینه سازمدیریت بهتر آن خواهد شد. شایان ذکر است حمایت حاکمیت و توجه وباور به سلامت روحی و روانی کودکان با تأمین منابع مالی لازم، می‌تواند ضامن اجرای بهتر برنامه‌های از این دست باشد. امید است با همدلی و همگرایی هرچه بیشتر و توکل به خداوند متعال موفق به عبور از بحران با کمترین آسیب وپیامد به ویژه برای نسل نوپای کشور بوده و در آینده نه چندان دور بازگشت شرایط عادی در زندگی هموطنان را شاهد باشیم. انشاالله...
