نماینده‌ی دفتر مبارزه با قاچاق و جرایم سازمان ملل متحد در ایران گفت: دولت ایران به جرایم سایبری توجه ویژه‌ای دارد و این کشور با همکاری UNODC (دفتر مبارزه با قاچاق و جرایم سازمان ملل متحد) بر خرید و فروش اموال فرهنگی که از طریق فضای مجازی و اینترنت رخ می‌دهد، کنترل مناسبی دارد.
به گزارش تجارت آنلاین به نقل از ایسنا؛لیک بون وات با اشاره به کنترل مناسب و دقیق دولت ایران روی جرایم سایبری در حوزه‌ی قاچاق آثار تاریخی، اظهار کرد: دولت‌ها باید اسناد آثار فرهنگی و تاریخی‌شان را به حراجی‌های سراسر دنیا ارائه کنند، تا در صورت بروز هر اتفاق بدی، پیگیری آثار از طریق حراجی‌ها امکان‌پذیر باشد.
او خرید و فروش اموال فرهنگی - تاریخی به‌صورت قانونی در حراجی‌های مختلف در سراسر دنیا را از نظر این دفتر بی‌اهمیت دانست و گفت: موضوع از زمانی اهمیت پیدا می‌کند که دولت‌ها اسناد ثبت‌شده‌ی آثار فرهنگی‌شان را به حراجی‌های مختلف در دنیا ارائه می‌کنند تا در مواقعی که یک اقدام غیرقانونی رخ می‌دهد، حراجی‌ها با بررسی فهرست آثار ثبتی، از خطر حراج و نابودی آن‌ها جلوگیری کنند.
وی اظهار کرد: نخستین وظیفه برعهده‌ی دولت‌هاست تا با در اختیار قرار دادن اسناد آثار فرهنگی‌شان به حراجی‌های معتبر و قانونی، آن‌ها هنگام بروز یک اتفاق غیرقانونی بتوانند با فهرست‌های در اختیارشان از هر کشور، رد آن آثار را بگیرند.
او برگزاری سمینار «نقش جامعه مدنی در مقابله با قاچاق اموال فرهنگی» را که هفته‌ی پیش در کاخ نیاوران برگزار شد، نشانه‌ی تعهد ایران دانست و گفت: به چنین اقدامی خوشبینانه نگاه می‌کنم. از سوی دیگر، حضور UNODC و یونسکو در این سمینار، نشانه‌ای خاص از همکاری بین سازمان‌های بین‌المللی و ایران به‌عنوان یک کشور فعال است.
وی قاچاق آثار فرهنگی تاریخی در کشورهای با ارزش‌های غنی تاریخی مانند ایران را از سال‌ها پیش دارای سابقه دانست و ادامه داد: همکاری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد در ایران مانند سال‌های گذشته برای جلوگیری از قاچاق اموال فرهنگی تاریخی اقدامی درخور و شایسته است که باید همیشه ادامه داشته باشد.
نماینده‌ی دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد در ایران با اشاره به ایجاد سازمان UNODC در اوایل سال 1990 میلادی، گفت: این سازمان هرچند در طول سال‌های مختلف نام خود را تغییر داد، اما از 1999 همکاری‌اش را با ایران به‌شکل جدی آغاز کرد. در واقع، این دفتر شکل ابتدایی فعالیت خود را از دهه‌ی 70 شروع کرد و به موضوع مواد مخدر و قاچاق آن پرداخت. با توجه به این‌که مواد مخدر فقط مختص به این حوزه نمی‌شود و دیگر سازمان‌های مربوط به جرایم سازمان‌یافته هم به این موضوع مرتبط هستند. بنابراین این سازمان حوزه‌ی فعالیتش را به مجموعه جرایم سازمان‌یافته گسترش داد.
بون وات مهم‌ترین اقدام ایران برای مبارزه با قاچاق آثار فرهنگی - تاریخی را برگزاری سمینار‌ها و گردهمایی‌هایی در این زمینه ارزیابی کرد و ادامه داد: این اقدام می‌تواند با هدف آگاهی‌رسانی به مردم یک کشور انجام شود. از سوی دیگر، با برگزاری چنین اجلاس‌هایی، سازمان‌های ملی و گروه‌های مردم‌نهاد گردهم می‌آیند تا بتوانند این موضوع را بهتر اطلاع‌رسانی کنند و از سوی دیگر به جای قاچاق آن‌ها، در زمینه‌ی حفاظت‌شان کوشا باشند.
او ایران را دارای تاریخی هزاران ساله دانست و افزود: ایرانیان باید به این تاریخ مغرور باشند و در حفظ و حمایت از آثار تاریخی‌شان تلاش کنند.
انتهای پیام/
او خرید و فروش اموال فرهنگی - تاریخی به‌صورت قانونی در حراجی‌های مختلف در سراسر دنیا را از نظر این دفتر بی‌اهمیت دانست و گفت: موضوع از زمانی اهمیت پیدا می‌کند که دولت‌ها اسناد ثبت‌شده‌ی آثار فرهنگی‌شان را به حراجی‌های مختلف در دنیا ارائه می‌کنند تا در مواقعی که یک اقدام غیرقانونی رخ می‌دهد، حراجی‌ها با بررسی فهرست آثار ثبتی، از خطر حراج و نابودی آن‌ها جلوگیری کنند.
وی اظهار کرد: نخستین وظیفه برعهده‌ی دولت‌هاست تا با در اختیار قرار دادن اسناد آثار فرهنگی‌شان به حراجی‌های معتبر و قانونی، آن‌ها هنگام بروز یک اتفاق غیرقانونی بتوانند با فهرست‌های در اختیارشان از هر کشور، رد آن آثار را بگیرند.
او برگزاری سمینار «نقش جامعه مدنی در مقابله با قاچاق اموال فرهنگی» را که هفته‌ی پیش در کاخ نیاوران برگزار شد، نشانه‌ی تعهد ایران دانست و گفت: به چنین اقدامی خوشبینانه نگاه می‌کنم. از سوی دیگر، حضور UNODC و یونسکو در این سمینار، نشانه‌ای خاص از همکاری بین سازمان‌های بین‌المللی و ایران به‌عنوان یک کشور فعال است.
وی قاچاق آثار فرهنگی تاریخی در کشورهای با ارزش‌های غنی تاریخی مانند ایران را از سال‌ها پیش دارای سابقه دانست و ادامه داد: همکاری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد در ایران مانند سال‌های گذشته برای جلوگیری از قاچاق اموال فرهنگی تاریخی اقدامی درخور و شایسته است که باید همیشه ادامه داشته باشد.
نماینده‌ی دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد در ایران با اشاره به ایجاد سازمان UNODC در اوایل سال 1990 میلادی، گفت: این سازمان هرچند در طول سال‌های مختلف نام خود را تغییر داد، اما از 1999 همکاری‌اش را با ایران به‌شکل جدی آغاز کرد. در واقع، این دفتر شکل ابتدایی فعالیت خود را از دهه‌ی 70 شروع کرد و به موضوع مواد مخدر و قاچاق آن پرداخت. با توجه به این‌که مواد مخدر فقط مختص به این حوزه نمی‌شود و دیگر سازمان‌های مربوط به جرایم سازمان‌یافته هم به این موضوع مرتبط هستند. بنابراین این سازمان حوزه‌ی فعالیتش را به مجموعه جرایم سازمان‌یافته گسترش داد.
بون وات مهم‌ترین اقدام ایران برای مبارزه با قاچاق آثار فرهنگی - تاریخی را برگزاری سمینار‌ها و گردهمایی‌هایی در این زمینه ارزیابی کرد و ادامه داد: این اقدام می‌تواند با هدف آگاهی‌رسانی به مردم یک کشور انجام شود. از سوی دیگر، با برگزاری چنین اجلاس‌هایی، سازمان‌های ملی و گروه‌های مردم‌نهاد گردهم می‌آیند تا بتوانند این موضوع را بهتر اطلاع‌رسانی کنند و از سوی دیگر به جای قاچاق آن‌ها، در زمینه‌ی حفاظت‌شان کوشا باشند.
او ایران را دارای تاریخی هزاران ساله دانست و افزود: ایرانیان باید به این تاریخ مغرور باشند و در حفظ و حمایت از آثار تاریخی‌شان تلاش کنند.
انتهای پیام/
