مجید طهوریان عسکری مدرس دانشگاه و دانشجوی دکتری مدیریت دولتی در قالب یادداشتی به بررسی فرصت باقی مانده تا پایان شورای پنجم پرداخته است.
متن این یادداشت در ادامه آمده است:
با پیروزی انقلاب و تلاش مجدانه حضرت آیت‌الله طالقانی رحمه‌الله علیه، اصل 6، 7 و اصول 100 الی 106 قانون اساسی به موضوع شوراهای اسلامی اختصاص و براساس تاکیدات اسلام بر مشورت و اهمیت دادن به این صفت نیک مومنانه حتی سوره‌ای در قرآن به نام شوری نامگذاری شده، از این رو در تقویم نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، نهم اردیبهشت ماه روز ملی شوراها نامگذاری شد.
تشکیل شوراها به عنوان یکی از برنامه‌های اصلی انقلاب اسلامی در دوران مبارزه از سوی امام خمینی(ره) عنوان و این موضوع به یکی از خواست‌های مردمی در طول دوران مبارزه تبدیل شد، با پیروزی انقلاب و پس از تصویب قانون اساسی و توجه به موضوع شوراها در آن، پنج نوبت قانون شوراهای اسلامی دستخوش تغییرات و اصلاحات شد تا پس از تشکیل دولت هفتم مقدمات انتخابات شوراهای اسلامی فراهم شود و در اسفند ماه سال 1377، اولین دوره انتخابات سراسری شوراهای اسلامی کشور با استقبال چشمگیر مردم در بیش از 40 هزار حوزه انتخاباتی برگزار شد.
اکنون که در آغاز سال چهارم، پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا هستیم، باید یادآور شد که مردم از شوراهای اسلامی شهر و روستا انتظار خدمت صادقانه را داشته و دارند، براساس فرمایشات مقام معظم رهبری از آنها توقع است از پرداختن به مسایل حاشیه‌ای و سیاسی پرهیز کنند، انگیزه سیاسی آنها را از کار اصلی‌شان باز ندارد و ارتباط دائمی با مردم داشته، نیت خدمت به مردم را خالص کنند،
فرهنگ‌سازی و تقویت روحیه معنوی شهر و روستا را در اولویت برنامه‌ها و مسائل مدیریت خود قرار دهند، توجه به حفظ هویت تاریخی و اسلامی شهر به عنوان یک ضرورت انکار نشدنی همیشه در برنامه‌های مدیریتی گنجانده شود، با تجملگرایی در شهرداری و مدیریت شهری به شدت برخورد و در تسهیل و تسریع کار مردم کوشا باشند.
از آنجا که تشکیل شوراهای اسلامی، مبتنی بر حرکتی آگاهانه با عنوان مردم سالاری در نظام مقدس جمهوری اسلامی است، شوراهای اسلامی نیز مسؤولیت سنگینی در قبال مردم بر عهده دارند و باید به عنوان پل ارتباطی بین مردم و مسؤولان به رسالت اصلی خود عمل کنند. برخورداری معنوی و مادی شهر و جلب حداکثری رضایت و مشارکت شهروندی در گرو فعالیت شوراها است که مردم با نگاهی مثبت و آگاهانه اعضای آن را به عنوان نماینده قانونی خود انتخاب می‌کنند.
در واقع تشکیل شوراها، نشانگر ایجاد فرصت حکمروایی در بستر نظام مدیریت شهری و تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی محلی است که موجب ساماندهی وضعیت شهرها شده و منشای مشارکت شهروندان در امور شهر خواهد بود و زمینه پای کار بودن مردم را فراهم می‌کند.
حکمروایی استفاده صحیح از سرمایه‌های آشکار و پنهان، بهره‌مندی از فرصت‌ها و ظرفیت‌های انسانی و مادی موجود و خلق فرصت‌های جدید و نو، بسترسازی روحیه معنوی، رفاه اجتماعی، پیشرفت اقتصادی و افزایش کیفیت زیست بشری است، در حکمروایی، عدالت و با انصاف بودن، درجه شفافیت، پاسخگویی، مسؤولیت‌‌پذیری، حمایت از حقوق و آزادی‌‌های مدنی و زندگی مشارکتی وجود دارد و نقطه قوتش آنجایی است که قدرت در حکمروایی دائمی نیست.
با مدیریت کارا، اثربخش و تداوم‌بخش است که به توسعه پایدار می‌رسیم و حکمروایی راه دستیابی به توسعه پایدار بوده و برای تحقق حکمروایی در نظام پارلمان محلی، تغییر دوره‌‌ای صاحبان قدرت اجتناب‌ناپذیر است.
حال که یک سال به پایان دوره پنجم شورای اسلامی شهر مشهد باقی مانده، بجا است جریان‌های انقلابی نیز برای تغییر از هم اکنون گام مهم و جدی دیگری را برای خدمت مومنانه و همراه با بهره‌مندی از دانش و علم روز مدیریت و توجه به تفکرات نو و جوانان پرانرژی در کنار صاحب نظران با تجربه آغاز کرده؛ همچنین به طور مثال با شناسایی 3 برابر ظرفیت صندلی‌های شورای شهر، افراد شاخص را در بازه یک ساله مورد تربیت نظام مدیریت شهری قرار داده، ایشان را با نقاط روشن و تاریک نظام پارلمان محلی و دردهای مردم و گره‌های کور موجود در بستر شهری آشنا نموده و شرایط را برای انتخاب افرادی اصلح، متخصص، آشنا به مدیریت شهری فراهم کنند.
شهر اگر قرار است یک تجلی گاه مدینه فاضله باشد باید به تصمیم‌سازان شهری، مدیران شهری در هر رده و جایگاه (از شخص جناب شهردار و معاونین وی تا مدیران مناطق و سازمان های شهرداری)، کارشناسان داخل بدنه مدیریت شهری و حتی پیمانکارانی که نگاه خدایی در کسب و کار حلال دارند توجه کند.
اگر قرار است باز یک سال دیگر تازه بفکر این موارد باشیم، بدانیم سال اول فرصت خدمت مومنانه و صادقانه و بی‌منت به مردم را، ما نیز از دست داده‌ایم و آنچه از یک نگاه انقلابی و حزب اللهی توقع است محقق نخواهد شد. فرصت باقی مانده تا پایان شورای پنجم برای کادرشناسی و کادرسازی، فرصت مفید و مغتنمی است، بیش از پیش از آن بهره‌مند شویم.
انتهای پیام/ 70031
