به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، عبادتی که راهگشا باشد و انسان را از بن‌بست‌ها نجات دهد و سکوی پرتاب ما به سمت آسمان‌ها شود، عبادت است؛ عبادتی که ما را از تاریکی‌ها برهاند و به نور بکشاند عبادت است؛ عبادتی که فهم و درک ما را به عالم هستی و حقایقش بیشتر کند، عبادت است، وگرنه تشنگی و گرسنگی، ایستادن و نشستن، خواندن و ... نه تنها عبادت نیست که موجب شقاوت نیز می‌شود.
نمازی که چشم ما را به حق و حقیقت ببندد، نماز نیست، روزه‌ای که ما را به تبعیت از مولای متقیان امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام نکشاند، روزه نیست، قرائت قرآنی که ما را به سوی قرآن ناطق هدایت نکند، قرائت نیست و چه بسیارند عابدان بی‌معرفتی که از عبادتشان چیزی جز کبر و غرور، عجب و نخوت عایدشان نشد.
عابدان خشک مغزی که با ظلمت می‌سازند و با نور می‌ستیزند، عابدانی که به جنگ عالمان، زاهدان و شاهدان رفتند و محراب نماز خوبان عالم را به خون پاک و مقدسشان گلگون کردند. امروز شهادت حق‌مدارترین، عادل‌ترین، با تقواترین، زاهدترین، عالم‌ترین انسان عالم به دست شقی‌ترین، جاهل‌ترین، احمق‌ترین انسان عالم است و این یعنی بترسیم از عبادتی که ما را به غضب خدا مبتلا کند، بترسیم از عبادتی که راه شیطان را به رویمان بگشاید و او را بر ما مسلط کند، بترسیم از عبادتی که به جای بهشت، به جهنم مبتلامان کند.
تنها راه رهایی از این ترس، این است که حق را با امام علی علیه‌السلام بشناسیم که رسول خدا(ص) فرمود: «عَلِیٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ»، اینکه خدا را با یاد مولا علی علیه‌السلام عبادت کنیم؛ چناچه فرمود: «ذِکْرُ عَلِیٍ عِبَادَةٌ»، چه بسا به همین خاطر است که در دعای روز بیست‌ویکم از ماه مبارک رمضان به ما یاد داده‌اند این‌طور از خدای متعال درخواست کنیم که:
«اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِی فِیهِ إِلَى مَرْضَاتِکَ دَلِیلاً وَ لاَ تَجْعَلْ لِلشَّیْطَانِ فِیهِ عَلَیَّ سَبِیلاً وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ لِی مَنْزِلاً وَ مَقِیلاً یَا قَاضِیَ حَوَائِجِ الطَّالِبِینَ؛ اى خدا در این روز مرا به سوى رضا و خشنودى خود راهنمایى کن و شیطان را بر من مسلط مگردان و بهشت را منزل و مقامم قرار بده، اى برآرنده حاجات طالبان.»
* حجت‌الاسلام احمد صادقی استاد حوزه و دانشگاه
انتهای پیام/
