خبرگزاری مهر- گروه بین الملل: مولوی «محمد مختار مفلح»، رهبر نهضت اسلامی افغانستان و رئیس شورای فرهنگی حامیان قدس شریف در گفتگو با خبرنگار مهر اذعان داشت؛ وقتی سرگذشت چهره های تاریخی و تاثیر گذار را مطالعه می کنید می بینیم که این اشخاص منحصر به یک کشور و جغرافیای خاص نبوده اند و به یقین که امام خمینی هم جزء همین اشخاص بوده اند.
به گفته مولوی مفلح اولین پیامی که رهبر فرزانه انقلاب اسلامی به تمام امت اسلامی داشته‌اند این بوده که مسلمانان در محور دین جمع شوند و با تمام اندیشه های شوم و خود ساخته غرب وداع بگویند تا به سعادت برسند.
مفلح بیان داشت: از سخنان گوهربار حضرت امام هم معلوم بود که ایشان حکومت را برای مردم و برای خدمت می خواستند و این به این معنا است که مسئولان حکومت باید ابتدا به یک خود باوری و استقلال برسند تا بتوانند در خدمت مردم باشند.
مولوی مختار مفلح در ادامه افزود: در تاریخ معاصر نقش امام برای آگاهی دادن به جوامع بشری روشن و واضح است و در زمان جهاد افغانستان هم شاهد هستیم که این رهبر فرزانه مردم افغانستان را تا چه اندازه حمایت کرد.
مفلح در ادامه گفت: حالا حقیقت امر این است که تا ما (کشورهای همسایه) با هم متحد نشویم و مخلصانه با هم همکار نباشیم هیچ گاه سایه استعمار غرب از سر ما کم نمی شود و پیوسته زیر دسیسه های جهان غرب به ویژه امریکای جنایت کار خواهیم بود.
این عالم روحانی در ادامه بیان داشت؛ هنوز هم فرصت باقی است، ما باید با الهام از اندیشه های امام بسیج شویم تا صلح در افغانستان برقرار شود، امام به یک نکته ظریف اشاره کردند، نه شرقی نه غربی جمهوری اسلامی، هر جایی که شرق و غرب مداخله کرد، مشکلات در آن کشورها بیشتر شده است.
به بیان مولوی مفلح؛ هر کسی که می خواهد در دنیای معاصر وارد سیاست شود، بهتر است راه امام خمینی را بیاموزد. امام کارهای خیلی خاص انجام نداد، امام بیشتر راه یکتاپرستی و رستگاری را در پیش داشت، انسان می تواند با این راه به یک انسان سالم و عمل گرا تبدیل شود.
مفلح بیان داشت؛ رهبران افغانستان هم بیایند بیدار شوند تا سرنوشت خود را خودشان تعیین کنند و مردم از آنها الهام بگیرند.
رهبر نهضت اسلامی افغانستان همچنین گفت: چه صحبت خوبی امام داشت، می گفت سراغ ملت ها بروید سراغ دولت ها نروید، ملت ها را بیدار کنید، معنای حرف ایشان این بود که سراغ توده ها بروید، اگر توده ها حرکت کردند و بیدار شدند رژیم های نابکار را به زیر می کشند. اما در افغانستان برعکس شده، رهبران کوشش می کنند تا خود را واسطه نشان دهند و رسانه ها ملت را از اندیشه های ناب دور نگاه می دارند.
