به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر،
مهمترین محور‌های سخنرانی نصرالله:
ما در آستانه سالگرد جنگ ۳۳ روزه هستیم و در آن یاد پیروزی‌های به دست آمده که منجر به شکست پروژه آمریکایی در منطقه از دروازه لبنان شد را گرامی می‌داریم .
آنچه که در لبنان در سطح اقتصادی در حال رخ دادن است نیازمند همکاری همه و همبستگی و تعهد همگانی است.
هر فردی که به دنبال حل این بحران است باید به فکر کل لبنان باشد نه یک منطقه یا روستای خاص، زیرا پیامد‌های این بحران همگان را در بر گرفته و باید بر اساس بشردوستانه، ملی گرایانه، اخلاق مدارانه و دینی انجام شود.
رویکرد توجه به سوی شرق به معنای قطع روابط با غربی‌ها یا هر کشور دیگری که آمادگی کمک به لبنان دارد نیست، ما مخالفتی با همکاری با هر طرفی که به دنبال تقدیم وام یا ودیعه گذاری (سپرده گذاری) داشته باشد، نداریم.
برخی متاسفانه اینگونه وانمود می‌کنند که ما به دنبال وارد کردن لبنان به محور‌های خاص هستیم.
ما به دنبال قطع اکسیژن از هیچ کسی نیستیم و تمام ملاحظات خود را با هدف خروج لبنان از این بحران سخت کنار می‌گذاریم.
شنیدم برخی از شخصیت‌ها می‌گویند که ما (مقاومت) می‌خواهیم لبنان را به یک الگوی ایرانی تبدیل کنیم، ما هرگز چنین حرفی نزدیم ما درخواست کردیم به ما کمک کنند و گرنه آن‌ها هم به ارز احتیاج دارند.
وقتی ایرانی‌ها حاضر می‌شوند مواد پتروشیمی را را با لیره لبنان به ما بفروشند در واقع ایثار می‌کنند. الگوی اقتصادی ایران نمونه بدی نیست، چون توانست از تحریم‌ها عبور کرده و به خودکفایی برسد، لبنان از عناصر و ظرفیت‌های این الگو بی بهره است و لزومی هم ندارد برای هراس افکنی این مسائل را مطرح کنیم .
اطمینان می‌دهم هیچ کس به دنبال اجرای الگوی ایرانی نبوده و قصدی برای تغییر چهره لبنان وجود ندارد.
ایران با وجود همه تحریم‌ها و فشار‌ها و محاصره ۴۰ سال دوام آورد هیچ کشور دیگری نمی‌توانست دوام بیاورد.
هر کشوری در جهان که آمادگی کمک به لبنان را داشته باشد باید با آن تعامل داشته باشیم درب هایش را بکوبیم و به دنبال یافتن ظرفیت‌های همکاری با آن باشیم.
نحوه جلوگیری از فروپاشی و گرسنگی عنوان و هدفی باشد که باید به دنبال تحقق آن باشیم.
نباید فعالیت‌های عمومی (کشور) معطل نتایج مذاکره با صندوق بین المللی پول یا تحولات منطقه باشد و گزینه‌های دیگری را بررسی نکند. (فعالیت‌های عمومی کشور نباید فلج شود)
کارایی طرح همکاری با چین از واکنش خشن آمریکایی‌ها و حملاتی که به این گزینه صورت گرفت، مشخص شد.
آمریکایی‌ها حمله وحشیانه‌ای را علیه گزینه چینی با هدف هراساندن لبنانی‌ها و ممانعت از همکاری آن‌ها با چین انجام دادند.
در موضوع تعامل با عراق مسئله خوب بود، عراق کشوری مقتدر از لحاظ اقتصادی است و گردشگری دینی و پزشکی بین دو کشور دایر است، اما کسانی شک و تردید‌هایی را در مورد این که عراق تحت فشار آمریکا با لبنان همکاری نخواهد کرد را مطرح کردند.
اکنون باید هیئتی را به بغداد اعزام کنیم همان گونه که عراق این کار را کرد نه این که در برابر مقوله فشار‌های آمریکا عیه دولت عراق تسلیم شویم.
بانک مرکزی (لبنان) مجبور است میلیارد‌ها دلار را به دلیل نیاز کشور به مواد پتروشیمی پرداخت کند حال اگر به برادران خود در ایران گفتیم که این محصولات نفتی را با لیره لبنان به ما بفروشند چقدر ارز در بانک مرکزی ذخیره خواهد ماند.
در رابطه با آمادگی ایران برای فروش محصولات پتروشیمی با لیره لبنان، نمی‌خواهم زودتر از برادران ایرانی بگویم، ولی تضمین می‌دهم که این کار برکات خود را خواهد داشت.
فعالیت سازمان یافته می‌تواند امید بخش لبنانی‌ها باشد و پیامی قوی برای آمریکایی‌ها و کسانی که به دنبال محاصره لبنان بوده و قصد خفه کردنش را دارند باشد که لبنان گزینه‌ها، مسیر‌ها و دروازه‌های دیگری هم دارد، شما نمی‌توانید به آن گرسنگی دهید و قادر به براندازی و نابودی کشور نیستید.
طی دو دهه گذشته سیاست‌های اقتصادی در کشور بر نقش لبنان در قالب صلح منطقه‌ای استوار بود، تا کشور بر بخش خدماتی تکیه کند و با این کار بخش‌های کشاورزی و صنعت به چند دلیل ضربه خوردند.
باید از طریق تبدیل لبنان به یک کشور تولید کننده بعد از آن که سال‌های متمادی تنها مصرف کننده بود، تهدید را به فرصت تبدیل کنیم .
از پیش شرط‌های زندگی عزت‌مند برای هر ملتی آن است که کشوری تولید کننده باشد، کشاورزی و صنعت برای هر ملتی مانند آب و اکسیژن است.
تبدیل لبنان به یک کشور تولید کننده مسئولیتی است که هم بر عهده دولت و هم بر دوش ملت قرار دارد.
ما در حزب الله لبنانی‌ها را دعوت به ورود به عرصه احیای بخش‌های صنعت و کشاورزی می‌کنیم، این امر شرط اساسی بقا و زندگی آبرومندانه ما خواهد بود.
ما در حزب الله تصمیم به مقابله با جنگ فروپاشی و گرسنگی گرفته ایم، حزب الله با تمام امکانات، توانمندی‌ها، دوستان و متحدانش در قلب این تقابل قرار خواهد گرفت.
ما در آستانه سالگرد جنگ ۳۳ روزه هستیم و در آن یاد پیروزی‌های به دست آمده که منجر به شکست پروژه آمریکایی در منطقه از دروازه لبنان شد را گرامی می‌داریم .
آنچه که در لبنان در سطح اقتصادی در حال رخ دادن است نیازمند همکاری همه و همبستگی و تعهد همگانی است.
هر فردی که به دنبال حل این بحران است باید به فکر کل لبنان باشد نه یک منطقه یا روستای خاص، زیرا پیامد‌های این بحران همگان را در بر گرفته و باید بر اساس بشردوستانه، ملی گرایانه، اخلاق مدارانه و دینی انجام شود.
رویکرد توجه به سوی شرق به معنای قطع روابط با غربی‌ها یا هر کشور دیگری که آمادگی کمک به لبنان دارد نیست، ما مخالفتی با همکاری با هر طرفی که به دنبال تقدیم وام یا ودیعه گذاری (سپرده گذاری) داشته باشد، نداریم.
برخی متاسفانه اینگونه وانمود می‌کنند که ما به دنبال وارد کردن لبنان به محور‌های خاص هستیم.
ما به دنبال قطع اکسیژن از هیچ کسی نیستیم و تمام ملاحظات خود را با هدف خروج لبنان از این بحران سخت کنار می‌گذاریم.
شنیدم برخی از شخصیت‌ها می‌گویند که ما (مقاومت) می‌خواهیم لبنان را به یک الگوی ایرانی تبدیل کنیم، ما هرگز چنین حرفی نزدیم ما درخواست کردیم به ما کمک کنند و گرنه آن‌ها هم به ارز احتیاج دارند.
وقتی ایرانی‌ها حاضر می‌شوند مواد پتروشیمی را را با لیره لبنان به ما بفروشند در واقع ایثار می‌کنند. الگوی اقتصادی ایران نمونه بدی نیست، چون توانست از تحریم‌ها عبور کرده و به خودکفایی برسد، لبنان از عناصر و ظرفیت‌های این الگو بی بهره است و لزومی هم ندارد برای هراس افکنی این مسائل را مطرح کنیم .
اطمینان می‌دهم هیچ کس به دنبال اجرای الگوی ایرانی نبوده و قصدی برای تغییر چهره لبنان وجود ندارد.
ایران با وجود همه تحریم‌ها و فشار‌ها و محاصره ۴۰ سال دوام آورد هیچ کشور دیگری نمی‌توانست دوام بیاورد.
هر کشوری در جهان که آمادگی کمک به لبنان را داشته باشد باید با آن تعامل داشته باشیم درب هایش را بکوبیم و به دنبال یافتن ظرفیت‌های همکاری با آن باشیم.
نحوه جلوگیری از فروپاشی و گرسنگی عنوان و هدفی باشد که باید به دنبال تحقق آن باشیم.
نباید فعالیت‌های عمومی (کشور) معطل نتایج مذاکره با صندوق بین المللی پول یا تحولات منطقه باشد و گزینه‌های دیگری را بررسی نکند. (فعالیت‌های عمومی کشور نباید فلج شود)
کارایی طرح همکاری با چین از واکنش خشن آمریکایی‌ها و حملاتی که به این گزینه صورت گرفت، مشخص شد.
آمریکایی‌ها حمله وحشیانه‌ای را علیه گزینه چینی با هدف هراساندن لبنانی‌ها و ممانعت از همکاری آن‌ها با چین انجام دادند.
در موضوع تعامل با عراق مسئله خوب بود، عراق کشوری مقتدر از لحاظ اقتصادی است و گردشگری دینی و پزشکی بین دو کشور دایر است، اما کسانی شک و تردید‌هایی را در مورد این که عراق تحت فشار آمریکا با لبنان همکاری نخواهد کرد را مطرح کردند.
اکنون باید هیئتی را به بغداد اعزام کنیم همان گونه که عراق این کار را کرد نه این که در برابر مقوله فشار‌های آمریکا عیه دولت عراق تسلیم شویم.
بانک مرکزی (لبنان) مجبور است میلیارد‌ها دلار را به دلیل نیاز کشور به مواد پتروشیمی پرداخت کند حال اگر به برادران خود در ایران گفتیم که این محصولات نفتی را با لیره لبنان به ما بفروشند چقدر ارز در بانک مرکزی ذخیره خواهد ماند.
در رابطه با آمادگی ایران برای فروش محصولات پتروشیمی با لیره لبنان، نمی‌خواهم زودتر از برادران ایرانی بگویم، ولی تضمین می‌دهم که این کار برکات خود را خواهد داشت.
فعالیت سازمان یافته می‌تواند امید بخش لبنانی‌ها باشد و پیامی قوی برای آمریکایی‌ها و کسانی که به دنبال محاصره لبنان بوده و قصد خفه کردنش را دارند باشد که لبنان گزینه‌ها، مسیر‌ها و دروازه‌های دیگری هم دارد، شما نمی‌توانید به آن گرسنگی دهید و قادر به براندازی و نابودی کشور نیستید.
طی دو دهه گذشته سیاست‌های اقتصادی در کشور بر نقش لبنان در قالب صلح منطقه‌ای استوار بود، تا کشور بر بخش خدماتی تکیه کند و با این کار بخش‌های کشاورزی و صنعت به چند دلیل ضربه خوردند.
باید از طریق تبدیل لبنان به یک کشور تولید کننده بعد از آن که سال‌های متمادی تنها مصرف کننده بود، تهدید را به فرصت تبدیل کنیم .
از پیش شرط‌های زندگی عزت‌مند برای هر ملتی آن است که کشوری تولید کننده باشد، کشاورزی و صنعت برای هر ملتی مانند آب و اکسیژن است.
تبدیل لبنان به یک کشور تولید کننده مسئولیتی است که هم بر عهده دولت و هم بر دوش ملت قرار دارد.
ما در حزب الله لبنانی‌ها را دعوت به ورود به عرصه احیای بخش‌های صنعت و کشاورزی می‌کنیم، این امر شرط اساسی بقا و زندگی آبرومندانه ما خواهد بود.
ما در حزب الله تصمیم به مقابله با جنگ فروپاشی و گرسنگی گرفته ایم، حزب الله با تمام امکانات، توانمندی‌ها، دوستان و متحدانش در قلب این تقابل قرار خواهد گرفت.
آخرین اخبار