صنعت کفش ایران می‌تواند در حوزه کیفی حرفی برای گفتن داشته باشد و با برندهای دنیا رقابت کند، حال آنکه به نظر می‌رسد این صنعت در حوزه طراحی‌های نوین و مشتری‌پسند هنوز با مشکلات زیادی روبرو است.
به گزارش تجارت آنلاين به نقل از ایسنا، با توجه به کیفیت مواد اولیه تولید کفش چرمی در کشور، محصولات تولید شده در این حوزه استحکام بسیار خوبی دارند؛ به طوریکه بسیاری از تولیدات ایرانی در حوزه کفش دارای ضمانت‌های چند ساله هستند.
فعالیت شرکت‌های بزرگ و برندهای مطرح در زمینه تولید کفش سبب شده مردم بیشتر با تولید داخلی در این زمینه آشنا باشند اما همچنان آنچه باعث می‌شود مردم به دنبال خرید کفش‌های وارداتی با کیفیت بعضا بسیار پایین‌تر از تولیدات داخلی بروند، طراحی زیبا و شکیل کفش‌های وارداتی است.
البته مشکل در طراحی کفش را خود صنعتگران این حوزه نیز قبول دارند و معتقدند که آن طور که باید در زمینه طراحی کار نشده است و در این زمینه از کشورهای دیگر عقب مانده‌ایم.
در این باره علی لشگری، رییس انجمن متخصصین صنعت کفش ایران با بیان اینکه صنعت باید در جهت تربیت مدل ساز و طراح، سرمایه‌گذاری زیادی کند، گفت: این سرمایه‌گذاری انجام شده اما کم است، در حالی که کشوری مثل چین برای 300 هزار طراح سرمایه‌گذاری کرده است.
وی با بیان اینکه تلاش‌های تولیدکنندگان کفش در زمینه طراحی برای پاسخگویی به انتظارات جوانان و مردم با این سرعت ناکافی است، اظهار کرد: باید به آموزش پذیری صنعت کمک کنیم، به طوری که دانش روز در آن نهادینه شود. هرچند که قدم‌هایی در این حوزه برداشته شده است.
رییس انجمن متخصصین صنعت کفش ایران صنعت کفش کشور را نیازمند بازسازی دانست و گفت: در حال حاضر ماشین آلات صنعتی داریم اما با توجه به اینکه بنگاه‌های ما بیشتر کوچک و متوسط هستند و نیاز به سرمایه در گردش دارند، سیستم بانکی ما برای صنایع بزرگ طراحی شده و صنایع کوچک اغلب دسترسی به تسهیلات بانکی ندارند.
لشگری افزود: به این ترتیب یک بنگاه کوچک زمانی که سعی می‌کند تولید خود را از روزی 50 کفش به 100 کفش برساند، دیگر نمی‌تواند به بحث کیفیت طراحی فکر کند.
وی با بیان اینکه 95 درصد از صنعت کفش کشور کمتر از 50 نفر نیروی انسانی و تنها پنج درصد بیش از این تعداد نیرو دارند، اظهار کرد: ساز و کار های تامین اجتماعی و بیمه نیز باید بهبود یابد و از سوی دیگر سیستم بانکی و مالیات بر ارزش افزوده باید با شکل برخی از صنایع کنار بیایند؛ برای مثال برخی تولیدکنندگان دفتر ندارند و به صورت کارگاه‌های صنفی اداره می‌شوند؛ بنابراین اگر تنها فشار بیاوریم که این بنگاه‌ها مدرن شوند و از آن‌ها حمایت نکنیم از بین خواهند رفت.
این گفته‌ها نشان می دهد که صنعت کفش کشور توان تبدیل شدن به یک صنعت قدرتمند و قابل رقابت با بازار خارجی را دارد اما همیشه یک جای کار می‌لنگد و زمانی که کیفیت هم باشد، طراحی‌ها خوب نیست.
با توجه به اینکه بسیاری از مردم ما حین خرید، به زیبایی بیش از کیفیت بها می‌دهند در حال حاضر بازار از کفش‌هایی که کیفیت بسیار پایینی دارند و چرم مصنوعی اشباع شده است.
با این حال می‌توان گفت با توجه به پتانسیل صنعت کفش در کشور، با حمایت جزئی از این صنعت در زمینه طراحی می‌توان یک صنعت خودکفا در داخل ایجاد کرد.
فعالیت شرکت‌های بزرگ و برندهای مطرح در زمینه تولید کفش سبب شده مردم بیشتر با تولید داخلی در این زمینه آشنا باشند اما همچنان آنچه باعث می‌شود مردم به دنبال خرید کفش‌های وارداتی با کیفیت بعضا بسیار پایین‌تر از تولیدات داخلی بروند، طراحی زیبا و شکیل کفش‌های وارداتی است.
البته مشکل در طراحی کفش را خود صنعتگران این حوزه نیز قبول دارند و معتقدند که آن طور که باید در زمینه طراحی کار نشده است و در این زمینه از کشورهای دیگر عقب مانده‌ایم.
در این باره علی لشگری، رییس انجمن متخصصین صنعت کفش ایران با بیان اینکه صنعت باید در جهت تربیت مدل ساز و طراح، سرمایه‌گذاری زیادی کند، گفت: این سرمایه‌گذاری انجام شده اما کم است، در حالی که کشوری مثل چین برای 300 هزار طراح سرمایه‌گذاری کرده است.
وی با بیان اینکه تلاش‌های تولیدکنندگان کفش در زمینه طراحی برای پاسخگویی به انتظارات جوانان و مردم با این سرعت ناکافی است، اظهار کرد: باید به آموزش پذیری صنعت کمک کنیم، به طوری که دانش روز در آن نهادینه شود. هرچند که قدم‌هایی در این حوزه برداشته شده است.
رییس انجمن متخصصین صنعت کفش ایران صنعت کفش کشور را نیازمند بازسازی دانست و گفت: در حال حاضر ماشین آلات صنعتی داریم اما با توجه به اینکه بنگاه‌های ما بیشتر کوچک و متوسط هستند و نیاز به سرمایه در گردش دارند، سیستم بانکی ما برای صنایع بزرگ طراحی شده و صنایع کوچک اغلب دسترسی به تسهیلات بانکی ندارند.
لشگری افزود: به این ترتیب یک بنگاه کوچک زمانی که سعی می‌کند تولید خود را از روزی 50 کفش به 100 کفش برساند، دیگر نمی‌تواند به بحث کیفیت طراحی فکر کند.
وی با بیان اینکه 95 درصد از صنعت کفش کشور کمتر از 50 نفر نیروی انسانی و تنها پنج درصد بیش از این تعداد نیرو دارند، اظهار کرد: ساز و کار های تامین اجتماعی و بیمه نیز باید بهبود یابد و از سوی دیگر سیستم بانکی و مالیات بر ارزش افزوده باید با شکل برخی از صنایع کنار بیایند؛ برای مثال برخی تولیدکنندگان دفتر ندارند و به صورت کارگاه‌های صنفی اداره می‌شوند؛ بنابراین اگر تنها فشار بیاوریم که این بنگاه‌ها مدرن شوند و از آن‌ها حمایت نکنیم از بین خواهند رفت.
این گفته‌ها نشان می دهد که صنعت کفش کشور توان تبدیل شدن به یک صنعت قدرتمند و قابل رقابت با بازار خارجی را دارد اما همیشه یک جای کار می‌لنگد و زمانی که کیفیت هم باشد، طراحی‌ها خوب نیست.
با توجه به اینکه بسیاری از مردم ما حین خرید، به زیبایی بیش از کیفیت بها می‌دهند در حال حاضر بازار از کفش‌هایی که کیفیت بسیار پایینی دارند و چرم مصنوعی اشباع شده است.
با این حال می‌توان گفت با توجه به پتانسیل صنعت کفش در کشور، با حمایت جزئی از این صنعت در زمینه طراحی می‌توان یک صنعت خودکفا در داخل ایجاد کرد.
آخرین اخبار