سرویس مد و لباس هنرآنلاین: امروز جمعه ۲۱ آذرماه در تقویم هجری شمسی به نام روز خیاط نام‌گذاری شده است. خیاط فردی متخصص در روند تولید البسه و پوشاک است که البته شاید بتوان او را در مرحله پایانی این روند قرار داد که حاصل دسترنجش می‌شود محصولی قابل عرضه که بر قامت و تن افراد مختلف پوشانده می‌شود.
اهمیت کار خیاط را باید به مثابه کار یک تدوینگر در جریان تولید یک فیلم سینمایی دانست که هر قدر هم کار نویسنده و فیلم‌ساز در درجه عالی خود قرار داشته باشد اما آنچه که بر روی میز تدوینگر آمده و از زیر دست هنرمند و خلاق او خارج می‌شود، بر روی پرده نقره‌ای سینما نقش می‌بندد و در حقیقت توالی، توازن و ریتم اجزای یک فیلم ناشی از نگاه تیزبین و هوشمندی تدوینگر در سر هم‌بندی اجزای فیلم با هم دارد.
کار خیاط اما بسته به نوع کاربردی که البسه استفاده می‌شود با یکدیگر متفاوت است، گاه خط تولید یک لباس که باید با تیراژ بسیار بالا تولید و عرضه شود، آنچنان شتاب گیرنده است که سرعت در این فرایند که اصطلاحاً بازاری‌دوزی لقب گرفته است، بر کیفیت محصول ارجح می شود و البته مواردی هم هست که خیاط به شکلی سنتی مدتی نسبتاً زیاد بر روی یک لباس وقت صرف می‌کند که این امر معمولاً از سوی خیاطان سنتی و محلی رقم می‌خورد.
به هر تقدیر، پر واضح است که آنچه خیاط در روند تولید پوشاک رقم می‌زند، معلول فرآیندهای پیش از خود نظیر طراحی، الگوسازی، انتخاب پارچه و برش است و بی‌شک هر کدام از این موارد بر کیفیت کار خیاط اثر مثبت و منفی خود را خواهد گذاشت.
با پیشرفت تکنولوژی و طراحی و ساخت دستگاه های اتوماتیک، شاهد آن هستیم که به ویژه در صنایع بزرگ تولید پوشاک فرایند کار خیاطی و دوخت و دوز لباس به شکلی کاملاً خودکار و با استفاده از ماشین‌آلات هوشمند در حال انجام است و این امر شاید در نگاه نخست به منزله کمرنگ شدن جایگاه خیاطان در چرخه تولید پوشاک به حساب آید که البته با توجه به افزایش تقاضا و به منظور ایجاد تعادل میان عرضه و تقاضا، این مسئله امری اجتناب ناپذیر باشد.
اما نباید از نظر دور داشت که وقتی صحبت از خیاط به میان می‌آید تنها حرف از یک چرخکار در میان نیست و حداقل در شکل سنتی آن تمامی کارهای صفر تا صد تولید را خیاط خود به انجام می‌رساند.
با وجود شرکتی شدن تولیدات لباس از هر نوع و به منظور استفاده در هر موقعیت و شرایطی که متناسب با سلیقه و نیاز مصرف کننده از سایزبندی، طرح و رنگ خاصی برخوردار است اما اقبال از خیاطی‌های سنتی و محلی همچنان نه در ایران بلکه در تمام جهان و حتی کشورهای توسعه یافته نیز حرف نخست را می‌زند.
دلیل هم آن است که خیاط محلی درست مانند یک پزشک خصوصی و خانوادگی بر همه سلایق و حساسیت‌های مشتری خود اشراف کامل دارد و محصول نهایی کار او علاوه بر دلخواه مشتری از نظر طرح و فرم و نحوه اجرا به شکلی است که اصطلاحاً محصول دست او بر تن مشتری که خود تمام اندازه‌هایش را محاسبه کرده است، می نشیند.
به هر تقدیر، امروز 21 آذرماه و مصادف با روز ملی خیاط است؛ روزی متعلق به نقطه پایان تحقق یک رؤیا به رنگ مد و لباس از ایده تا اجرا.
