به گزارش خبرنگار حوزه کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، کتاب «الاربعون عن الاربعین فی فضائل امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام» با عنوان «چهل از چهل در فضائل امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام» تألیف شیخ جمال‌الدین یوسف شامی عاملی از علمای امامی مذهب قرن هفتم هجری توسط مصطفی گوهری فخرآباد و مجتبی سلطانی احمدی به فارسی ترجمه و در ۱۰۴ صفحه و در قطع رقعی توسط انتشارات کتابخانه تخصصی امیرالمؤمنین علی علیه السلام مشهد منتشر شد.
مجتبی سلطانی احمدی یکی از مترجمان کتاب در گفت‌وگو با خبرنگار فارس گفت: سنت اربعین نویسی در حدیث که سابقه‌ای کهن در فرهنگ و تمدن اسلامی دارد بر پایه حدیثی معتبر و معروف از پیامبر اکرم (ص) بنا شده است که فرمود: «هرکس از امت من که چهل حدیث حفظ کند خداوند او را در روز قیامت، عالم و فقیه محشور می‌کند».
وی افزود: کتابهای چهل حدیث از لحاظ موضوع و نحوه ترتیب مطالب بسیار متنوعند که یکی از انواع آن اربعین نویسی در موضوع فضائل است. در این زمینه خاص فضل سابقه و تعدد آثار متعلق به شیعیان است. قدیمی‌ترین کتاب اربعین در فضائل امام علی (ع) متعلق است به شیخ ابومحمد عبدالرحمان بن احمد نیشابوری خزاعی (د.۴۶۷ق). در سده‌های بعدی این قالب حدیثی با تألیف آثاری مانند همچون اربعین ابوالفوارس رازی (قرن ششم)، اربعین شیخ منتجب‌الدین (د.۵۸۵ق) و الاربعین ابوالمؤید مؤفق خوارزمی (د.۵۶۸ق)، دانشمند سنی، ادامه یافت.
به گفته وی، از شمار این آثار کتاب کم برگ اما گرانسنگ «الاربعون عن الاربعین» جمال‌الدین یوسف شامی عاملی است که در آن به ایراد چهل حدیث منقول از چهل صحابی در فضایل و مناقب مولایمان امیرمؤمنان با ذکر اسانید پرداخته است. از جمله احادیث جالب توجه و کمتر شنیده شده در این کتاب، داستان طولانی گریختن منصور دوانیقی دومین خلیفه عباسی از چنگ امویان و کسب روزی و جایگاه با نقل فضائل امیرمؤمنان است. همچنین روایتی از سلیمان اعمش، راوی سنی محب اهل بیت در بستر مرگ برای گروهی که از نقل فضائل امام علی (ع) دلخوش نبودند و همچنین روایتی درباره مسلمان شدن عبدالله بن سلام یهودی به خاطر فضیلت امام علی (ع).
وی با اشاره به نویسنده افزود: نویسنده کتاب، جمال‌الدین یوسف بن حاتمی شامی مشغری عاملی، از شیعیان شامی است که در لبنان زاده شد. از جمله آثار این فقیه و محدّث، کتاب «الدُرُّ النَظیم فی مَناقبِ الائمه اللهَامِیم» است که خوشبختانه به چاپ رسیده است. وی از شاگردان محقق حلّی (د.۶۷۶ق) و سید بن طاووس (د.۶۶۴ق) است. تاریخ دقیق وفات این عالم محب اهل بیت مشخص نیست، ولی در نیمه اول سده هشتم هجری اتفاق افتاده است. کتاب در سال ۱۴۳۸ق به تصحیح سید علی الحسنی توسط العتبه الحسینیه در کربلا منتشر شده است.
گفتنی است، این اثر سومین کتابی است که از توسط مجتبی سلطانی احمدی و مصطفی گوهری فخرآباد در حوزه مطالعات علوی از عربی به فارسی ترجمه شده است. پیش از این ترجمه دو کتاب «اخبار الوافدات من النساء من اهل البصره و الکوفه علی معاویه بن ابیسفیان» و «اخبار الوافدات من الرجال من اهل الکوفه و البصره علی معاویه بن ابیسفیان» متعلق به عباس بن بکّار ضَبّی و کتاب تراز ایمان ترجمه کتاب «بغیه الطالب لایمان ابیطالب» متعلق محمد بن رسول برزنجی شافعی از علمای قرن یازدهم به قلم این دو نویسنده و مترجم کشورمان توسط انتشارات کتابخانه تخصصی امیرالمؤمنین علی علیه السلام مشهد منتشر شده بود.
انتهای پیام/
