با اعلام تعطیلی سالن های نمایش و سالن های سینما در روز هایی که با فیلم «دینامیت» سالن سینما می رفت تا خودش را پیدا کند و با یکی دو نمایش سالن های تئاتر به حداقل سو سو افتاده بودند، باز پیک جدیدی از کرونا دست بر یقه هنرهای نمایشی گذاشت تا مشخص شود این داستان تمام شدنی نیست و راهکار جدی تری می طلبد تا اینکه خانواده سینما تئاتر و .... سر بر بالین آرامش بگذارند.
اگرچه وضع و اوضاع پلتفرم ها و شبکه نمایش خانگی آنقدر مناسب است که کار به کار، تولید به تولید آثار مختلفی مدام در صف ساخت و پخش هستند اما کماکان سالن های سینما اوضاعی بغرنج را تجربه می کنند و سالن های نمایش نیز کلافه کرونا شده اند.
جدا از مباحث حمایتی که می تواند دلگرم کننده و چاره ساز باشد این تذکر یا یادآوری بسیار جدی است که هنر مادر تئاتر حال خوبی ندارد و بسیاری از اهالی این خانواده این روز ها در حال کوچ به سوی مشاغل مختلف که گاهی در شأن و جایگاه آن ها نیست می باشند.
کار عار نیست! اما برخی از مشاغل درخور فردی که سال ها تئاتر خوانده ،خاک صحنه تئاتر خورده ،با نداری های هنر نمایش ساخته و مدت ها با سیلی در این زندگی عاشقانه و حرفه ای صورتش را سرخ نگه داشته نیست .
در این سال ها بیش از همیشه به این نکته رسیدیم که تئاتر حداقل در حوزه بازیگری دستگیر سینما تلویزیون و حتی امروزه شبکه نمایش خانگی بوده است.
پر واضح است که روشن ماندن چراغ تئاتر باعث می شود که ستاره های ماندگاری در دنیای بازیگری معرفی و در کیفیت بازیگری سینما و تلویزیون موثر باشند اما این افت محسوس و تعطیلی تولید تئاتر در روز های کرونا نمی تواند این توقع را ایجاد کند که چهره های جدیدی همچون نوید محمدزاده، هوتن شکیبا و .... را از تئاتر به سمت سینما ببینیم.
درواقع این صدمه جدی بر بدنه هنر های نمایشی جدی تر از آن است که تنها با یک پشتیبانی یا کمک سر دستی بتوان چشم به حال خوبش دوخت.
بدیهی است که سال ها بعد متوجه خواهیم شد که افت کیفی بازیگری در نسل های بعد، محصول شرایط ناگواری است که امروزه بر تئاتر مستولی شده است.
با نگاهی هوشمندانه با تجربه های تئاتر و کاربلدان دنیای تکنولوژی و شناسنامه داران رسانه های متفاوت در مدیوم های مختلف بایستی کنار هم بنشینند و با تفکر و تدبری هوشمندانه تئاتر را در مدیومی نو در اختیار مخاطب بگذارند.
بدیهی است که در روزگاری که کرونا زیست و سبک زندگی انسان ها را تغییر داده است هم می توان در شرایطی جدید تئاتر را حفظ کرد و اجازه نداد نمایش در سالن های بی تماشاگر تنها بماند.
هنوز فراموش نکرده ایم که تله تئاتر یکی از پر طرفدارترین تولیدات نمایشی تلویزیون بود که بازیگران با تجربه سال های دور تئاتر در آن عرصه ستاره وار می درخشیدند درحالی که امروز جای خالی تله تئاتر با این همه طرفدار خالی به نظر می رسد.
