به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ اوج روزهای سخت دررقابتهای قهرمانی جهان برای علیرضا استکی، انصراف اجباری شاگردش از مسابقه نیمه نهایی بود. انصراف شه بخش بوکسور -۶۰ کیلوبه دلیل مصدومیت چشمش. هرچند خودش دلش میخواست مسابقه دهد اما پزشکان او را منع کردند. علیرضا استکی سرمربی تیم ملی بوکس در این باره می گوید:« تصمیم خیلی سختی بود. چرا که قطعا ما طلای قهرمانی جهان فکر می کردیم. دانیال خیلی دلش می خواست مبارزه کند و من هم، اما پزشکی که او را معاینه کرد، اجازه نداد. چرا که به دلیل مصدومیت عصب چشم شه بخش، مبارزه را برای او خطر ناک دانست و ما هم نمی خواستیم خدا ناکرده چشمش را از دست بدهد. بنابراین او انصراف داد. به همین دلیل هر دو خیلی اذیت شدیم.»
سرمربی تیم ملی بوکس، ایمان دارد که بوکسور تاریخ ساز طلایی می شد، می گوید:« شه بخش راحت می توانست مدال طلای جهانی وزن -۶۰ کیلو را بگیرد، اما سلامتی اش برای ما مهمتر از مدال بود. حالا هم او مدال برنز جهانی را دارد و البته تیم ملی بوکس هم برای اولین بار از حضور در رقابتهای جهانی ۱۰ برد در مسابقات انفرادی گرفته است.»
استکی درباره واکنش همقطارانش و حاضران درمسابقات قهرمانی جهان بعداز صعود شه بخش به مرحله نیمه نهایی با شکست حریف لیتوانیایی اش می گوید:«من حالا هر چه بگویم، کسی باور نمی کند، اما اینجا هم قهرمانان و هم مربیان تیم های دیگر، بچه های ما را ستایش می کنند. آنها معتقدند برخلاف قبل ، ایران حالا تیمی است با بوکسورهای جنگنده که برای پیروزی جلو می روند. حالا نگاه همه دنیا به تیم ما عوض شده است.»
او از همدردی مربیان بعداز ناداوری در حق میثم قشلاقی هم می گوید:« وقتی قشلاقی با ناداوری باخت و من فریاد می زدم، همه سکوت کرده بودند و خیلی ها هم به حال من گریه کردند. من بعداز باخت میثم دیگر به ستوه آمدم . به دلیل اینکه بازی نزدیک بد و اخطارهایی که دادند و امتیاز راند اول را به جای قشلاقی به حریفش دادند، ناک داون هایی که برایش نشمردند، ۵ بار بردند پیش کات بند و نظر ندادند. ما کار اصلی امان را شب قبل از مسابقه در جلسه آنالیز انجام می دهیم و کنار رینگ تنها بوکسور را هدایت می کنیم. جای کار فنی در جلسه شب قبل است نه موقع مسابقه.»
به گفته استکی تنها صالحی امیری وپیمان فخری رئیس و مدیرسازمان نظارت برتیم های ملی کمیته ملی المپیک برای تبریک مدال برنز با او تماس گرفتند.
او البته وضعیت تیمش را قابل مقایسه با تیم های ضعیف تر دنیا نمی داند و می گوید:« من قبل از آمدن به صربستان گفتم بدون بازی تدارکاتی برون مرزی در مسابقات قهرمانی جهان شرکت می کنیم. شرایط تیم ما اصلا نرمال نیست. وضعیت و امکانات تیم ملی بوکس ایران حتی با وضعیت ضعیف ترین تیم ها هم قابل مقایسه نیست، چرا که ما هیچ امکاناتی نداریم، نه ماساژور، نه فیزیوتراپ، نه روانشناس و حتی از نظر تغذیه . بچه های ما تنها با توکل به خدا و تمرین در مسابقات شرکت می کنند. در حالی این مسائل ظلم است. البته که فدراسیون هم پولی ندارد که هزینه کند. ما باید ۳،۴ نفر دیگر را به کادرمان اضافه کنیم، نه اینکه همه کارها را مربی انجام دهد.»
۲۵۱۲۵۴
