مرگبارترین سرطانی که کلیه‌ها را درگیر می‌کند

سلامت نیوز:متخصصان انگلیسی می‌گویند تشخیص به موقع سرطان کلیه می‌تواند به درمان آن کمک کند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، کلیه‌ها از اندام‌های حیاتی بدن محسوب می‌شوند که وظیفه تصفیه خون و دفع مواد زائد از بدن را برعهده دارند. با این حال، متاسفانه این اندام مانند سایر اندام‌های بدن ممکن است اسیر سرطان شود. برآورد می‌شود سالانه بیش از ۱۳۱ هزار نفر در جهان به دلیل ابتلا به سرطان کلیه جان خود را از دست می‌دهند.

به گزارش اکسپرس،خبر مسرت بخش این است که در صورت تشخیص به موقع این سرطان، امکان درمان آن وجود دارد. از همین رو، متخصصان همواره تاکید دارند افراد نسبت به علائم این بیماری آگاهی لازم را داشته و پس از مشاهده آن‌ها به پزشک مراجعه کنند.

سرطان کلیه زمانی بروز می‌کند که سلول‌های این اندام به صورت غیرطبیعی و غیرکنترل شده شروع به تکثیر می‌کنند. زمانی که این حالت بروز می‌کند سلول‌های سرطانی بافت‌ها و اندام را درگیر کرده و ممکن است به سایر بخش‌های بدن نیز سرایت کنند.

متاسفانه زمانی که فرد به سرطان کلیه مبتلا می‌شود نمی‌توان برآورد کرد که تا چه زمانی زنده خواهد ماند. با این حال، اگر فرد به سرطان درجه چهارم کلیه مبتلا شود تنها ۵ سال زنده خواهد ماند. به همین دلیل توجه به این سرطان بسیار مهم است.
تحقیقات نشان داده است برخی از افراد مبتلا به سرطان علائم بیماری را نشان نمی‌دهند. معمولاً در این افراد سرطان کلیه زمانی تشخیص داده می‌شود که فرد برای سایر عوامل به پزشک مراجعه می‌کند و متخصص با معاینه و انجام آزمایش‌های مختلف پی به سرطان فرد می‌برد.

از رایج‌ترین علائم سرطان کلیه می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:
۱- وجود خون در ادرار: به طور معمول اگر شاهد رنگ قرمز یا تیره ادرار هستید این موضوع می‌تواند نشان دهنده وجود خون باشد. این موضوع یکی از رایج‌ترین علائم سرطان کلیه است.
۲- تورم یا برجستگی در پهلوها: گرچه سرطان کلیه کوچکتر از آن است که قابل تشخیص باشد، اما این موضوع می‌تواند گاهی باعث تورم یا برجستگی در پهلو‌ها شود.
۳- کاهش وزن
۴- درجه حرارت بالای بدن و تعریق شدید
۵- درد در پشت و در یک طرف که باقی مانده و از بین نمی‌رود.
۶- خستگی
۷- از دست دادن اشتها
۸- حالت عمومی ناخوشی
با مشاهده هر کدام از علائم بالا توصیه می‌شود به پزشک عمومی مراجعه کنید. برخی از این علائم می‌تواند با سایر بیماری‌های هم پوشانی داشته باشد. از این رو، پزشک عمومی پس از معاینه و تشخیص ابتدایی بیماری می‌تواند فرد را به یک متخصص برای تشخیص قطعی ارجاع دهد.