با غربالگری چشم، ممکن است روزی بتوان خطر مرگ زودهنگام در فرد را پیش‌بینی کرد.
سرویس جامعه جوان آنلاین: براساس یک مطالعه جدید، پزشکان ممکن است روزی بتوانند با بررسی عروق بسیار ریز درون چشم افراد، خطر مرگ زودهنگام در آن‌ها را پیش‌بینی کنند.
براساس بیانیه‌ای، اگرچه خطر بیماری و مرگ زودهنگام به‌طور کلی با سن تقویمی افراد افزایش می‌یابد، این خطر می‌تواند در بین افراد با سنین مشابه نیز کمی متفاوت باشد. این تفاوت را می‌توان با «سن زیستی» فرد توضیح داد که برخلاف سن تقویمی او و بسته به چندین فاکتور سلامتی، به‌طور جداگانه ارزیابی می‌شود.
بررسی نشانگر‌های زیستی مختلف در بدن از جمله ژن‌های خاص، توانایی‌های شناختی، فشارخون و عملکرد سیستم ایمنی ممکن است منجر به تعیین سن زیستی فرد شود.
تحقیقات گذشته دربارۀ شبکیه، لایه‌های حساس به نور در پشت چشم را شاخص احتمالی سن بیولوژیکی فرد دانست، زیرا می‌تواند سرنخ‌هایی دربارۀ خطر ابتلا به بیماری را ارائه دهد.
در مطالعه‌ای جدید، محققان به تکنیک یادگیری عمیقی روی آوردند که می‌تواند خطر مرگ فرد را با تجزیه و تحلیل سن زیستی شبکیه پیش‌بینی کند.
در این مطالعه، محققان بیش از ۸۰۰۰۰ تصویر از سطح پشتی شبکیه را تجزیه و تحلیل کردند. این تصاویر از تقریبا ۴۷۰۰۰ نفر بین سنین ۴۰ تا ۶۹ سال در انگلستان به دست آمد. برای اطمینان از دقت این مدل، آن‌ها ابتدا بیش از ۱۹۰۰۰ تصویر گرفته‌شده از ۱۱۰۰۰ شرکت‌کننده با سلامت نسبی را تجزیه وتحلیل کردند. هدف، بررسی تشابه سن بیولوژیکی شبکیه این افراد با سن تقویمی آن‌ها بود.
آن‌ها دریافتند که شرکت‌کنندگان، «شکاف سنی شبکیه» یا تفاوت بین سن بیولوژیکی و تقویمی داشتند. به عبارت دیگر، این شرکت‌کنندگان در مقایسه با سن تقویمی خود، چشمان «پیرتری» داشتند.
افراد با فاصله بیشتر بین این دو سن، در معرض خطر مرگ به دلایل مختلف و غیر از بیماری‌های قلبی- عروقی یا سرطان بودند. با هر یک سال افزایش فاصله سنی، خطر مرگ به هر دلیلی ۲ درصد، و برای عللی غیر از بیماری‌های قلبی-عروقی و سرطان ۳ درصد افزایش می‌یابد.
طبق گفته محققان، آن‌ها ارتباطی بین فاصله سنی شبکیه و مرگ ناشی از بیماری قلبی عروقی یا سرطان پیدا نکردند؛ اما سن شبکیه ممکن است یک نشانگر زیستی مهم در روند پیری باشد.
منبع: سیناپرس
براساس بیانیه‌ای، اگرچه خطر بیماری و مرگ زودهنگام به‌طور کلی با سن تقویمی افراد افزایش می‌یابد، این خطر می‌تواند در بین افراد با سنین مشابه نیز کمی متفاوت باشد. این تفاوت را می‌توان با «سن زیستی» فرد توضیح داد که برخلاف سن تقویمی او و بسته به چندین فاکتور سلامتی، به‌طور جداگانه ارزیابی می‌شود.
بررسی نشانگر‌های زیستی مختلف در بدن از جمله ژن‌های خاص، توانایی‌های شناختی، فشارخون و عملکرد سیستم ایمنی ممکن است منجر به تعیین سن زیستی فرد شود.
تحقیقات گذشته دربارۀ شبکیه، لایه‌های حساس به نور در پشت چشم را شاخص احتمالی سن بیولوژیکی فرد دانست، زیرا می‌تواند سرنخ‌هایی دربارۀ خطر ابتلا به بیماری را ارائه دهد.
در مطالعه‌ای جدید، محققان به تکنیک یادگیری عمیقی روی آوردند که می‌تواند خطر مرگ فرد را با تجزیه و تحلیل سن زیستی شبکیه پیش‌بینی کند.
در این مطالعه، محققان بیش از ۸۰۰۰۰ تصویر از سطح پشتی شبکیه را تجزیه و تحلیل کردند. این تصاویر از تقریبا ۴۷۰۰۰ نفر بین سنین ۴۰ تا ۶۹ سال در انگلستان به دست آمد. برای اطمینان از دقت این مدل، آن‌ها ابتدا بیش از ۱۹۰۰۰ تصویر گرفته‌شده از ۱۱۰۰۰ شرکت‌کننده با سلامت نسبی را تجزیه وتحلیل کردند. هدف، بررسی تشابه سن بیولوژیکی شبکیه این افراد با سن تقویمی آن‌ها بود.
آن‌ها دریافتند که شرکت‌کنندگان، «شکاف سنی شبکیه» یا تفاوت بین سن بیولوژیکی و تقویمی داشتند. به عبارت دیگر، این شرکت‌کنندگان در مقایسه با سن تقویمی خود، چشمان «پیرتری» داشتند.
افراد با فاصله بیشتر بین این دو سن، در معرض خطر مرگ به دلایل مختلف و غیر از بیماری‌های قلبی- عروقی یا سرطان بودند. با هر یک سال افزایش فاصله سنی، خطر مرگ به هر دلیلی ۲ درصد، و برای عللی غیر از بیماری‌های قلبی-عروقی و سرطان ۳ درصد افزایش می‌یابد.
طبق گفته محققان، آن‌ها ارتباطی بین فاصله سنی شبکیه و مرگ ناشی از بیماری قلبی عروقی یا سرطان پیدا نکردند؛ اما سن شبکیه ممکن است یک نشانگر زیستی مهم در روند پیری باشد.
منبع: سیناپرس
آخرین اخبار
پرطرفدارترین عناوین