به گزارش خبرگزاری مهر، با اینکه کمیته بین المللی المپیک سال ها است که مضمون «صلح» و «آتش بس المپیک» را به عنوان یک مفهوم محوری دنبال می کند، اما در هیچ کدام از آیین های افتتاحیه بازی ها المپیک (به جز بازی سالت لیگ سیتی ۲۰۰۲) به این اندازه بر مفهوم «صلح» و ضرورت آن تأکید نشده بود.
رضا شجیع استاد دانشگاه و عضو کمیسیون صلح کمیته ملی المپیک در تحلیلی به برخی از صحنه های مهم مراسم افتتاحیه بازی های المپیک پرداخته است.
مشعل دار صلح
دینیگیر ییلاموجیانگ و جیاون ژائو از کاروان چین در حالی مشعل بازی ها را روشن کردند که دینیگر از اقلیت اویغور استان سین کیانگ چین است. پیامی واضح و صلح آمیز برای افکار عمومی جهان که طی ماه های گذشته چین را به بدرفتاری و نقض حقوق بشر در قبال این اقلیت متهم می کردند.
فرصت به صلح
سخنرانی «توماس باخ» در مقایسه با سخنرانی های پیشینش کمی محکم تر و صریح تر بود؛ او که گویی از منافشات سیاسی کشورها و تلاش برای بهره جویی سیاسی نمادین از بازی های المپیک به تنگ آمده در سخنرانی اش چنین گفت: «در دنیای شکننده ما که تفرقه، درگیری و بی اعتمادی به اوج رسیده است، به دنیا نشان خواهیم داد که می‌توان در کنار یک رقابت سخت، زندگی مسالمت آمیز و محترمانه ای داشت. باخ در ادامه تأکید کرد: از همه مقامات سیاسی در سراسر جهان می خواهم به آتش بس المپیک متعهد باشند و به صلح فرصت بدهند.
پرواز کبوتران صلح
پرواز کبوتران صلح که نماد دیرینه بازی های المپیک محسوب می شود، با اتصال برف دانه های ریزی که اسامی کشورهای شرکت کننده بر روی آنها حک شده همراه می شود و نهایتا اتصال برف دانه های ریز، به ساخت یک برفدانه بزرگ تر منجر می شود. نمایشی که با اتصال حلقه های المپیک به ماه تکمیل می شود. نمادی از منحصر به فرد بودن هر دانه برف و ساخت جهان از اتصال برف دانه های کوچک؛ نمادی از یگانگی در حین تنوع.
بید بهاری و شفق قطبی
بیش از ۴۰۰ اجراکننده با ال ای دی های غول پیکر، تصویر زیبایی از شفق قطبی و درخت بید بهاری را به نمایش گذاشتند. نمایشی که با حرکت پروانه ها و قاصدک ها عجین شده بود و از نو شدن و دگردیسی طبیعت خبر می داد.
پرنده صلح بر فراز آشیانه
استادیوم «آشیانه پرنده» که به نوعی یادگار المپیک پکن ۲۰۰۸ محسوب می شود؛ شاهد پرواز پرنده ای نورانی بر آسمان خود بود؛ تصویری زیبا که هویت بصری استادیوم را به شکل خیره کننده ای تکمیل کرد.
با هم و برای هم
یکی دیگر از صحنه های زیبای مراسم افتتاحیه، تصویر برفی و ناهمگون زمین مراسم بود که در ادامه ورزشکارانی که هر کدام نماد رشته های ورزشی شرکت کننده در بازی ها هستند، بر روی آن حرکت کرده و به شکلی نمادین و با استفاده از فناوری، آن را برای مسابقه آماده مهیا کردند؛ اینجاست که شعار بازی های المپیک یعنی «قوی تر، سریع تر، بالاتر، با هم» بر روی زمین نقش بست.
آتش بازی بهاری
ساخت کلمه «بهار» و حلقه های المپیک از طریق آتش بازی، از دیگر صحنه های زیبایی و خاص این مراسم جذاب بود.
پرچم اقوام
حمل پرچم چین توسط ۵۶ نژاد و قومیت این کشور، از دیگر صحنه های مهم این رویداد بود. تصویری که باز هم در جهت ارسال پیام به افکار عمومی جهان مبنی بر اتحاد اقوام این کشور طراحی شده بود.
رژه کشورها با چاشنی برابری
رژه کشورها پایان بخش مراسم افتتاحیه بازی های المپیک ۲۰۲۲ پکن بود؛ جایی که پرچم کشورها همزمان توسط یک زن و یک مرد حمل می شد؛ که به نوعی نماد برابری جنسیتی در این رویداد محسوب می شد.
جمع بندی
نهایتا مراسم افتتاحیه بازی های المپیک زمستانی پکن با چاشنی نظم، زیبایی و فناوری در ستایش «صلح» برگزار شد. مراسمی که جای خالی بسیاری از چهره های سیاسی بیش از پیش در آن احساس می شد. سایه سنگین سیاست و مناقشه در رویدادی که شعارش صلح است و صلح جز در شعار و نمایش، هنوز نمود بیرونی برای جهان پرمناقشه امروز نداشته است.
