خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها: بهناز زحمتکش کارگردان و نویسنده یزدی امروز تئاتر خیابانی «بی سر و زمین» را در قالب آثار راه یافته به بخش غیررقابتی جشنواره تئاتر فجر، در مجموعه تئاتر شهر به اجرا در خواهد آورد. این نمایش دیروز هم ساعت 16 در خانه هنرمندان اجرا شده است.
«بی سر و زمین» با الهام از اساطیر فارسی، به روایت مصائب زنی افغان می‌پردازد که بعد از هجوم طالبان، به منظور نجات فرزندش و یافتن وطنی جدید برای او در ازای گذشتن از حق مادری خود، رنج آوارگی و غربت را به جان خریده و او را به ایران آورده است.
بهناز زحمتکش در این اثر نمایشی کارگردانی و طراحی داستان را بر عهده داشته، مهرنوش مقیمی، محمدمیکائیل حسینی و مجتبی لاله زاری بازیگران آن هستند و گروه موسیقی شامل دوستان افغان میلاد باریکزهی به عنوان خواننده و نوازنده و ناصرخانی به عنوان خواننده در این کار همراهی دارند.
این کارگردان جوان یزدی در گفتگو با خبرنگار مهر تئاتر خیابانی را زمینه ساز گفتگوی عمومی دانست و گفت: اگر تئاتر خیابانی در جایگاه خود اجرا شود نه صرفا در قالب جشنواره ها، به سبب آنکه بر خلاف اغلب هنرها و رویدادها مخاطب خاص و برنامه ریزی شده ندارد، بلکه مخاطبش را به صورت تصادفی از میان قشرها، طبقات و گروههای مختلف اجتماعی جذب می کند و همزمان یک جمع متنوع غیرهمگن را مخاطب قرار می دهد، می تواند با طرح چالشها و معضلات اجتماعی یا هر موضوع دیگری، زمینه بحث عمومی را فراهم آورده و به شکل گیری توافق جمعی کمک کند.
وی ادامه داد: همین توافق‌های نانوشته جمعی است که می تواند اراده‌های ما را هم راستا کرده و در جهت رفع معضلات به کار گیرد. تئاتر خیابانی رسالتی بالاتر از نقد وضعیت و فرایندهای موجود ندارد. نمایش‌های خیابانی باید با زیر سئوال بردن آنچه عادی شده و نشان دادن ناراستی ها، ذهن مخاطب را درگیر کرده و با تلنگرهایی که وارد می‌کند، او را به اندیشیدن در موضوعات طرح شده وادارند.
زحمتکش اضافه کرد: هنرمندان نمایش خیابانی اگر خود پیش از هر کس دیگر به تدقیق در وضع موجود پرداخته و با تقویت زبان انتقادی، این هنر را در جهت گسترش آگاهی عمومی به کار گرفته و متعهدانه در جهت نمایاندن کژی ها بکوشند تا زمینه برای ایجاد مطالبه و اصلاح فراهم شود، دین خود را به جامعه ای که در آن زیست می کنند، ادا کرده‌اند.
این کارگردان جوان یزدی و اولین زن یزدی که اثرش به بخش تئاتر خیابانی جشنواره فجر راه یافته است، هدف از جرای این نمایش را بیان معضلات و مشقت‌های مهاجران عنوان کرد و افزود: این اثر نمایشی بر مبنای سختی‌هایی که یک مهاجر افغان متحمل می شود تا به ایران برسد، ساخته شده و از حضور نابهنگام طالبان و آواره شدن زنان و دختران افغان می گوید.
وی، هدفش از ساخت این اثر نمایشی خیابانی را به تصویر کشیدن آوارگی زنان و دختران افغان در طول تاریخ ۱۰۰ ساله اخیر افغانستان عنوان کرد و افزود: به عنوان یک هنرمند یزدی خوشحالم که جایگاه یزد در عرصه تئاتر کشور به جایی رسیده که همزمان سه اثر نمایشی در جشنواره فجر پذیرفته می‌شود و برگزارکنندگان جشنواره نیز برای نخستین بار میزبانی بخشی از آن را به شهری غیر از تهران داده‌اند که نشان دهنده روند رو به رشد این رشته هنری در شهر ماست.
این هنرمند اظهار امیدواری کرد: نمایش خیابانی «بی سر و زمین» و دو اثر ارزشمندی که در بخش تئاتر صحنه‌ای فجر حضور دارند، نمایندگان شایسته‌ای برای تئاتر یزد باشند.
زحمتکش تاکید کرد: معتقدم اینکه نمایش بی سر و زمین در فجر پذیرفته شده، علاوه بر زحمات گروه سازنده، نتیجه چندین سال رشد مداوم هنر نمایش در یزد است و گرچه این اثر اولین نمایش خیابانی یزدی است که به جشنواره فجر راه یافته اما آخرین آن نخواهد بود و در سالهای آینده شاهد حضور نمایش‌های خیابانی بیشتری از یزد در این سطح خواهیم بود.
وی افزود: سپاسگزار همه کسانی هستم که برای ارتقای این هنر در یزد تلاش کرده‌اند و به واقع امروز من بر شانه‌های آنها ایستادم تا بلندقامت‌تر باشم و در سطح ملی دیده شوم.
این هنرمند توانمند یزدی گفت: برگزاری منظم و مستمر جشنواره ملی نمایش خیابانی چتر زندگی نشان داده که یزد علاوه بر توانایی بالا در میزبانی از رویدادهای هنری ملی، عزم جدی برای ارتقای جایگاه خود در عرصه تئاتر دارد و ما امروز تاثیرات چندین سال برگزاری این جشنواره و جدی گرفتن این گونه نمایشی از سوی هنرمندان و مسئولین ذیربط را در کمیت و کیفیت آثار همشهریان می‌بینیم و به نظرم یزد با همین روند رو به رشد می‌تواند در آینده نه چندان دور به یکی از قطبهای اصلی نمایش خیابانی در کشور تبدیل شود.
این کارگردان یزدی درباره عوامل این نمایش گفت: طراحی داستان این اثر را خودم به عهده داشتم مهرنوش مقیمی، محمدمیکائیل حسینی و مجتبی لاله زاری بازیگران آن هستند که البته مهرنوش مقیمی فراتر از یک بازیگر در این اثر نقش داشته است. همچنین گروه موسیقی شامل دوستان افغان میلاد باریکزهی به عنوان نوازنده و ناصر خانی به عنوان خواننده و محمدروشن به عنوان عکاس در این کار همکاری کردند.
