به گزارش همشهری آنلاین به نقل از روزیاتو، نحوه گرفتن گوشی در دست شاید موضوعی نباشد که اصلا بخواهید به آن فکر کنید، اما آیا می‌دانستید روشی که تلفن خود را در دست می‌گیرید می‌تواند به اعصاب انگشت شست، انگشت کوچک یا ساعد شما آسیب برساند؟
شما چگونه گوشی خود را در دستتان نگه می‌دارید؟
آیا در حالی که با انگشت اشاره، وسط و انگشت حلقه پشت خود را گرفته‌اید و انگشت شست شما تمام حرکات اسکرول را انجام می‌دهد، قسمت پایین آن روی انگشت صورتی شما قرار دارد؟ حیف است! حیف است که نمی‌دانیم مانند بسیاری از کارهای به ظاهر آسان و شهودی دیگری که انجام می‌دهیم، روشی که موبایمان را در دست میگیریم هم اشتباه است.
با این که به نظر می‌رسد گرفتن یک دستی راحت‌ترین راه برای گرفتن دستگاه موبایل شما است، اما در مدت طولانی می‌تواند به مچ دست شما آسیب برساند و عصب اولنار شما را تحریک کند.
انگشت گوشی هوشمند چیست؟
ممکن است قبلاً با اصطلاح “انگشت گوشی هوشمند” آشنا شده باشید که به عنوان تاندونیت پیامکی، شست پیامک و شست گیمر نیز شناخته می‌شود. اما حالا وقتش رسیده است که با عارضه‌ای به نام ” انگشت گوشی هوشمند” (که هنوز یک اصطلاح پزشکی نیست) مبارزه کنیم. به گفته Healthline، «انگشتانی که بیشتر تحت تأثیر در دست گرفتن یک گوشی هوشمند، تبلت یا کنترلر بازی ویدیویی قرار می‌گیرد، انگشت کوچک و انگشت شست شما است که می‌تواند دچار گرفتگی یا التهاب شود.»
با توجه کوچکتر بودن انگشت کوچک به نظر می‌رسد فشار و موقعیت و رقم بزرگتری را تحمل نمی‌کند، اما استفاده از بند انگشتی برای بالا نگه داشتن وزن تلفن می‌تواند رباطی را که انگشت را به دست شما متصل می‌کند، تحت فشار قرار دهد. اما این همه چیز نیست.
عصب اولنار چیست؟
بن لومبارد، عضو انجمن رسمی فیزیوتراپی بریتانیا می‌گوید باید استفاده از انگشت کوچک خود را به عنوان لنگر تلفن متوقف کنیم. او افزود: «ما تمایل داریم گوشی‌هایمان را با انگشت کوچک زیر آن نگه داریم تا وزن گوشی را تحمل کند. این انگشت تلفن و مچ ما را به سمت داخل چرخانده تا صفحه نمایش را به سمت صورت ما بگیرد. اگر همین حالت برای مدت طولانی ادامه یابد، می‌تواند باعث فشرده شدن عصب اولنار شود.
یکی از سه عصب اصلی در بازوی شما، عصب اولنار است که از زیر بغل، به سمت آرنج شما، در کنار استخوان اولنا (استخوان بلند در ساعد) و در نهایت به سمت صورتی کف دست شما می‌رود. این عصب تقریباً تمام ماهیچه‌های کوچک دست را کنترل می‌کند. «گرفتگی» عصب اولنار زمانی اتفاق می‌افتد که فشار مستقیمی روی عصب «در آرنج یا مچ دست [که]باعث گرفتگی عصب، درد عصبی (نوروپاتیک) و نوروپاتی (آسیب عصبی) شود.
نقش عصب میانی چیست؟ در کنار تنوع بزرگی از اعصاب، یک عصب میانی هم وجود دارد
در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۷، پیتر وایت، استادیار دپارتمان فناوری سلامت و انفورماتیک در دانشگاه پلی‌تکنیک هنگ‌کنگ، اثرات استفاده بیش از حد از وسایل الکترونیکی را بر روی عصب مدیان یا میانی، که در کنار عصب اولنار قرار دارد و به حرکت دادن ساعد، مچ دست و انگشتان کمک می‌کند، بررسی کرد. وایت به این نتیجه رسید دانش‌آموزانی که بیش از پنج ساعت در روز دستگاه‌های الکترونیکی را در دست داشتند، درد مچ و دست بیشتری را نسبت به «کاربران غیر فشرده» (کمتر از پنج ساعت در روز) تجربه کردند.
در یک مطالعه دیگر، وایت متوجه شد «انحراف مچ دست از حالت خنثی [یک موقعیت کشیده شده تمام انگشتان]می‌تواند منجر به تغییر شکل بارزتر عصب میانی شود». برای به حداقل رساندن آسیب، مهم است که مچ دست را تا حد ممکن در موقعیت خنثی در حین کار مرتبط با کامپیوتر قرار دهید و از نگه داشتن انگشت شست و انگشتان در حالت خمیده ثابت هنگام استفاده از دستگاه‌های تلفن همراه، به ویژه برای استفاده با یک دست، خودداری کنید.»
پس چگونه باید گوشی خود را نگه داریم؟
اگرچه همه می‌خواهند یک دستگاه کوچک و نازک داشته باشند، اما دست ما برای نگه داشتن اجسام کوچک طراحی نشده است. در حالت ایده آل، به جای اینکه انگشت شست خود را روی یک جسم نازک، که بار نامطلوب به مفصل وارد می‌کند، صفر کنیم، می‌خواهیم شست را به سمتی بیرون بیاوریم که ما آن را ربودن یا دور شدن از کف دست می‌نامیم».
بلدنر گفت: برای انجام این کار، دستگاه را ضخیم‌تر کنید – با قرار دادن یک دستمال یا تی‌شرت در پشت آن – فشار از روی مفصل برداشته می‌شود. (احتمالاً، چسباندن یک پاپ سوکت در پشت گوشی مقداری می‌تواند مفصل را تسکین دهد.) علاوه بر این، او پیشنهاد می‌کند که آرنج و مچ دست خود را تا حد امکان صاف نگه دارید تا گردش خون بهتر از طریق عصب انجام شود.
دست‌درمانگر حرفه‌ای، دینا دلوپولوس، به کاربران گوشی‌های هوشمند توصیه می‌کند که استراحت مکرر داشته باشند و با فشار دادن انگشتان به سمت بالا و عقب، عمود بر مچ، عضلات خم کننده و بازکننده را بکشند. او توصیه کرد که از یک آتل نئوپرن CMC غیرمحدودکننده، اما پشتیبانی کننده استفاده کنید و گوشی را روی یک سطح صاف قرار دهید تا در صورت امکان با انگشتان دیگری غیر از شست خود حرکت کنید. او در پایان از بیماری گفت که «به مدت چهار هفته در گچ بی حرکت بود، زیرا تاندونیت شدید ناشی از استفاده بیش از حد از تلفن در انگشت شست خود داشت.»
خیره شدن بی‌وقفه به تلفن هایمان غیرطبیعی و مضر است، نه فقط برای سلامت روان، بلکه برای اعصاب انگشتان کوچک، شست‌ها و ساعد؛ بنابراین، این نکات را به عنوان یادآوری روزانه خود برای ترک اسکرول کردن، کشش مچ دست و دور شدن از موبایل در نظر بگیرید.
