من همچنان دستفروشی می کنم/متاسفانه مسئولان ورزش برای استخدام من کاری نکردند

مسعود رستگار قهرمان جودوی ناشنوایان جهان در گفت و گو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان  درباره دستفروشی اش در کرمانشاه گفت: مردم عزیز بعد از انتشار کلیپ دستفروشی من خیلی لطف داشتند. متاسفانه عده‌ای از مسئولان ورزش با من در تماس بودند و عکس گرفتند و قول‌هایی دادند تا  استخدام شوم،   اما این اتفاق رخ نداد. حتی تلویزیون کرمانشاه  اعلام کرد که من در شهرداری کرمانشاه مشغول به فعالیت هستم، اما این موضوع درست نیست و من در حال دستفروشی هستم.  

او ادامه داد: کلیپ قبلی که درباره دستفروشی ام پخش شد، من در آن زمان توانستم مدال برنز مسابقات جهانی فرانسه را کسب کنم.   در کلیپ بعدی هم  من چند ماه قبل از آن توانستم مدال برنز مسابقات المپیک ناشنوایان برزیل را کسب کنم. در مجموع من ۲ مدال برنز مسابقات المپیک ناشنوایان در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۲۱ و یک مدال برنز مسابقات قهرمانی جهان را کسب کردم.

مسئولان ورزش کرمانشاه بعد از مدال آوری ام فقط عکس گرفتند  

رستگار درباره اینکه مسئولان ورزش بعد از پخش کلیپ دستفروشی اش از او حمایت کردند، گفت: نه، من ۶، ۷ سال است که دستفروشی می‌کنم. حتی زمانی ضایعات جمع می‌کردم و چند سالی است که مشغول فروش میوه هستم. تنها مسئولان ورزش کرمانشاه بعد از مدال آوری در فرودگاه  با من عکس می‌گیرند، اما حمایتی نکردند. من پاداش مسابقات جهانی فرانسه و مسابقات المپیک ناشنوایان را نگرفتم و وضعیت بدی دارم. مادرم در ICU بستری است و خواهرم سرطان دارد و ۲ برادرم هم ناشنوا هستند.

با وجود پیشنهاد از آمریکا و صربستان خاک وطن خود را به دشمن نمی دهم 

رستگار  درباره اینکه آیا  فدراسیون جانبازان و معلولین برای او کاری کرده است، گفت: هیچ کاری نکردند. حتی آن‌ها بیان کردند که رستگار دروغ می‌گوید و دستفروشی نمی‌کند. از کشور آمریکا با من تماس گرفتند و گفتند که گرین کارت برایت فراهم می‌کنیم و ۱۵۰ هزار دلار هم  می‌دهیم،   اما من جوابشان را ندادم و یک درصد از خاک وطن خود را به دشمن نمی‌دهم. علاوه بر این، از کشور صربستان هم با من تماس گرفتند که جوابشان را ندادم.  

سکه بهار آزادی  اهدایی میر اسماعیلی گم شد 

قهرمان جودو ناشنوایان درباره اینکه همچنان به ورزش حرفه‌ای ادامه می‌دهد، گفت: بله، ۸ ماه دیگر مسابقات قهرمانی آسیا را پیش رو داریم که در این شرایط سخت باید ۱۳۰ هزار تومان فراهم کنم تا برای حضور در اردوی آماده سازی به تهران بیایم. من هم کاسبی می‌کنم و هم به ورزش ادامه می‌دهم. حضور در اردوی تیم ملی هزینه دارد. البته یکی از خیرین در تهران قبل از مسابقات المپیک ناشنوایان به من ۵ میلیون تومان کمک کرد تا به آن رقابت‌ها بروم. همچنین آرش میر اسماعیلی بعد از مسابقات جهانی به خانه ما آمد و یک سکه بهار آزادی به من دادند که بعد از اینکه مهمانان رفتند سکه گم شد.  

او در پایان گفت: خدا را شکر می‌کنم با وجود اینکه وضعیت خوبی ندارم، اما هنوز به ورزش حرفه‌ای  ادامه می‌دهم.