به گزارش ایرنا به نقل از رسانه‌های عراق، «امیرحسین زمانی‌نیا» معاون وزیر نفت ایران در کنفرانس بزرگداشت سالروز تاسیس اوپک که به میزبانی بغداد در جریان است با بیان این مطلب افزود: کشورهای عضو این سازمان به دنبال دستیابی به ثبات در بازار جهانی نفت هستند.
وی با بیان اینکه اوپک تنها سازمانی است که در سال‌های گذشته تاثیرات اقتصادی جهانی داشته است، گفت: به رغم وجود برخی اختلافات سیاسی که در بین کشورهای عضو وجود داشته تاثیر مثبت این سازمان بر اقتصاد جهانی برای همه آشکار است.
رئیس هیات ایرانی شرکت کننده در مراسم سالروز تاسیس اوپک در بغداد ادامه داد: اوپک و متحدانش در حفظ اصول و اخلاق مشترک موفق بوده‌اند و ما از طریق آن‌ها به تلاش خود برای برقراری ثبات در بازار جهانی نفت ادامه می‌دهیم.
وی افزود: ما امروز در کنفرانس تاریخی که سالگرد تاسیس اوپک است شرکت کردیم و از محمد شیاع السودانی نخست وزیر عراق به دلیل میزبانی این کنفرانس در بغداد تشکر می‌کنیم.
اوپک یکی از سازمان‌های فرا ملی در جهان است که اعضای آن با اتکا به اقتصاد نفتی و تولید نفت خود به دنبال نقش آفرینی موثر و سودمند در بازارهای جهانی هستند؛ سازمانی که در دهه‌های اخیر با فراز و نشیب‌های فراوانی همراه بوده و مشکلات عدیده‌ای برای رسیدن به همگرایی و وحدت رویه دارد.
«سازمان کشورهای صادرکننده نفت (Organization of the Petroleum Exporting Countries) با عنوان اختصاری «اوپک/ OPEC»، یک سازمان بین دولتی متشکل از کشورهای الجزایر، ایران، عراق، کویت، لیبی، نیجریه، قطر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اکوادور، آنگولا، ونزوئلا و کنگو است. مقر بین‌المللی اوپک از بدو تأسیس در سال ۱۳۳۹ در شهر ژنو در کشور سوئیس بود و در سال ۱۳۴۴ به شهر وین در کشور اتریش انتقال یافت.
۱۲ سپتامبر ۱۹۶۰ کشورهای صادرکننده نفت با هدف محافظت از منافع خود اقدام به تاسیس سازمان واحدی موافقت کردند که به اختصار «اوپک» نامیده شد. این توافق در پایان مذاکرات نمایندگان این کشورها در بغداد حاصل شد.
هدف اصلی این سازمان، آنچنان که در اساسنامه بیان شده، به این شرح است: «هماهنگی و یکپارچه‌سازی سیاست‌های نفت کشورهای عضو و تعیین بهترین راه برای تامین منافع جمعی یا فردی آن‌ها، طراحی شیوه‌هایی برای تضمین ثبات قیمت نفت در بازار نفت بین‌المللی به منظور از بین بردن نوسانات مضر و غیر ضروری؛ عنایت و توجه ویژه به کشورهای تولیدکننده نفت و توجه خاص به ضرورت فراهم کردن درآمد ثابت برای کشورهای تولیدکننده نفت؛ تأمین نفت کشورهای مصرف‌کننده به صورت کارآمد، مقرون به صرفه و همیشگی؛ و بازده مناسب و منصفانه برای آن‌هایی که در صنعت نفت سرمایه‌گذاری می‌کنند.»
